Hrabia Surrey |
---|
Śmierć | 11 maja 1138 |
---|---|
Pogrzeb | Lewes Priory |
Czynność | Wojskowy |
Tata | William I z Warenne |
Matka | G100 ( w ) |
Małżonka | Isabelle de Vermandois (od1118) |
Dzieci |
Ralph de Warenne ( en ) Ada de Warenne Guillaume III de Warenne Reginald de Warenne ( en ) G 100 de Warenne ( d ) |
Guillaume (II) de Warenne (przed 1071 - ok11 maja 1138), 2 th hrabiego Surrey , był głównym baron Anglo-Norman z Królestwa Anglii . Był także panem gwałtu na Lewes i panem Bellencombre i Mortemer w Księstwie Normandii (dziś w Górnej Normandii ).
Podobnie jak wszyscy Earls of Surrey z tej epoki, jest on częściej określany jako Earl Warenne lub Earl of Warenne niż jako Earl of Surrey .
On jest synem Williama (I) Warrenne († 1088), 1 st hrabia Surrey, a jego pierwsza żona Gundred († 1085), Gerbod Siostra Fleming, nieoficjalny hrabia Chester aż 1070. Udaje mu jego ojciec w 1088 roku, a następnie stał się jednym z największych właścicieli ziemskich w Anglii, a gospodarstwa w trzynastu hrabstwach zarabiały mu 1165 funtów rocznie. Jej głównymi władzami w Anglii są gwałty na Lewes ( Sussex ), Castle Acre ( Norfolk ) i Conisbrough ( Yorkshire ). Jego młodszy brat Réginald otrzymał ziemię matki we Flandrii i prawdopodobnie ojcowskie ziemie Normanów w Mortemer i Bellencombre . Po jego śmierci w 1106 r. Ziemia wróciła do Guillaume.
Około 1093 r. Próbował poślubić Edith (lub Matyldę) ze Szkocji , córkę króla Szkocji Malcolma III . Poślubiła Henryk I st Anglii w 1100 roku, a to może dlatego William wydaje się czuć silną niechęć wobec Henryka I st i tłumaczyłoby jego motywacji dla swoich działań kolejnych latach. W sprawie przystąpienia Henryk I st w 1100 roku, to pokazuje brak szczególny entuzjazm, a nawet skręcając opisane w szyderstwa obsesji na polowanie na nowego króla. Wace wspomina, że nadał mu przydomek „ Pié de cers ” (łapa jelenia). Guillaume rzadko jest obecny na dworze królewskim i nie okazuje szacunku swojemu władcy.
Aby zapewnić Wilhelmowi lojalność na dłuższą metę, król Henryk planuje poślubić go z jedną ze swoich niezliczonych nieślubnych córek. Odradza mu to arcybiskup Anzelm z Canterbury , który powołuje się na problemy pokrewieństwa. Nie wspomina się o dokładnym charakterze tego pokrewieństwa wsobnego i jest on przedmiotem dyskusji, możliwe, że Anselme odnosił się do wspólnego pochodzenia z księżną Gunnor z Normandii .
On natychmiast dołączył Robert Courteheuse , książę Normandii i starszego brata Henryka I st , w jego próby inwazji z Anglii w 1101, pokazując, że był oczywiście od dawna zaangażowany w konspirację. Kiedy Henryk I po raz pierwszy wykupił od swojego brata roczną emeryturę w wysokości 3000 marek srebra, William z Warenne znajduje buntownika bez powodu. Chociaż traktat pokojowy podpisany między dwoma braćmi przewiduje amnestię dla baronów, którzy brali udział w inwazji, Guillaume traci swoje angielskie ziemie i zostaje zesłany do Normandii . Może to być związane, oprócz naruszenia jego przyrzeczenia wierności, z przemocą w Norfolk .
Wilhelm poskarżył się księciu, że przeznaczył dla niego wielkie środki i że w zamian stracił większość swojego majątku, w tym hrabstwo Surrey, które co roku przynosiło mu tysiące marek srebra. Poprosił o interwencję, aby odzyskać swoją własność w Anglii. Książę Robert chętnie przyjął tę propozycję i wrócił do Anglii w 1103 r. , Nieuzbrojony i nieproszony, najwyraźniej w tym jedynym celu. Król Henryk, zirytowany przybyciem brata i wykorzystując jego bezmyślne podejście, grozi mu więzieniem. Courteheuse, zdając sobie sprawę, że rzucił się wilkowi w paszczę, nie ma innego wyjścia, jak tylko zaakceptować warunki swojego brata. Zrzeka się corocznego odszkodowania w zamian za przywrócenie ziem i tytułów Guillaume de Warenne. Hrabia Warenne pozostanie wierny królowi do końca życia.
Przez pewien czas najwyraźniej nie był mile widziany na dworze królewskim, ponieważ nie był świadkiem żadnego statutu królewskiego między 1103 a 1107. Był jednak jednym z dowódców armii Henryka I. St w bitwie pod Tinchebray w 1106 r. pod koniec którego książę Robert Courteheuse został schwytany i przetrzymywany w niewoli do końca życia. Po udowodnieniu swojej lojalności na dobre, jego pozycja na dworze Henriego została wzmocniona. Będzie wtedy obecny z królem podczas każdego jego pobytu w Normandii i Anglii. Jest obecny na Radzie w Nottingham w dniu17 października 1109, Jest jednym z gwarantów traktatu z Dover podpisał z Robertem II , w hrabiego Flandrii , The17 maja 1110i pełnił funkcję sędziego na dworze książęcym w 1111 r.
W 1110 roku Guillaume Cliton , syn Roberta Courteheuse, uciekł z Hélie de Saint-Saens. Wkrótce potem Warenne otrzymał ziemię skonfiskowaną w Saint-Saens, która była blisko jego w Haute-Normandie. Król Henryk zapewnił w ten sposób swoje poparcie, ponieważ powrót Guillaume Cliton oznaczałby utratę jego nowych terytoriów.
W 1118 roku Guillaume ostatecznie poślubił księżniczkę królewskiej krwi, w osobie Elisabeth de Vermandois . Ona jest córką Hugues I st z Vermandois - czy Hugh "Wielki" z Francji - i wdowa Roberta Meulan , 1 st Earl of Leicester . Od 1115 roku hrabina Elżbieta została porwana lub uprowadzona przez Williama, co najwyraźniej zakończyło romans, który trwał bardzo długo. Nastąpiło coś, co wygląda na separację lub rozwód między hrabią de Meulan i jego żoną. Co więcej, nie pozwolił im ponownie się ożenić. Wkrótce po śmierci starego hrabiego (1118), o którym mówi się, że zmarł z żalu i poniżenia po tej publicznej zniewadze, kochankowie pobrali się. Miałaby już z nim przynajmniej jedną córkę między 1115 a 1118 rokiem, to znaczy podczas jego małżeństwa z Meulanem - starym i rzadko obecnym z żoną.
Guillaume był także dowódcą bitwy pod Brémule w 1119 r. W 1135 r. W Lyons-la-Forêt był obecny przy łożu śmierci króla. Jest jednym z pięciu baronów, którzy następnie eskortują jego ciało do Rouen w celu zabalsamowania. Baronowie normańscy mianowali go gubernatorem Rouen i Pays de Caux wGrudzień 1135.
C. Warren Hollister, Guillaume kariera Warrenne pokazuje talent Henryka I st pogodzenie lojalności swoich baronów. Pokazał im, że bunt pociąga za sobą ogromne ryzyko, a lojalność zapewnia bezpieczeństwo i dobrobyt. Mimo burzliwego początku Guillaume de Warenne okazał się pilnym uczniem. Kiedy król umarł, był jednym z najbogatszych baronów w królestwie.
W 1136 r. Był obecny na dworze wschodnim nowego króla Anglii Stefana i wydawał się być z nim w jego wyprawie przeciwko Exeter pod koniec tego samego roku. Prawdopodobnie umarł dalej11 maja 1138i jest pochowany w klasztorze Saint Pancrace w Lewes .
W 1118 ożenił się z Elżbietą (lub Isabel) z Vermandois (1085-1131 v.), Córką Hugues I st of Vermandois - lub Hugh „Wielkim” Francji - i Adelajdę z Vermandois i Valois. Pierwsza żona, Elizabeth była żoną Roberta Meulan , 1 st Earl of Leicester . Guillaume miał pięcioro dzieci Elisabeth: