Agostino Nifo

Agostino Nifo Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 1469 lub 1473
Sessa Aurunca
Śmierć 18 stycznia 1538 r
Sessa Aurunca
Zajęcia Filozof , profesor uniwersytecki , pisarz
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Pizie , Uniwersytet Rzymski "La Sapienza" , Uniwersytet w Padwie
Ruch renesans
Mistrz Nicoletto Vernia ( w )

Agostino Nifo , po łacinie Augustinus Niphus , (około 1473 prawdopodobnie Sessa Aurunca (stąd jego przydomek Suessanus ) - zmarł18 stycznia 1538 rewentualnie w Salerno) był włoskim Scholastic filozof z renesansu . Z wielkim powodzeniem złożył śluby w Padwie (1492-1499), Neapolu (1500-1513), Rzymie , Pizie , Salerno (1522-1531). Komentował i redagował Arystotelesa , mieszając idee greckiego filozofa z Awerroesem, którego prace redagował w 1496 r. Wykładał także medycynę. W 1520 został mianowany hrabią Palatyn. W Neapolu jego uczniem był Gian Giacomo Adria (ok. 1485-1560).

Biografia

Agostino Nifo urodził się około 1473 roku. O zaszczyt jego urodzenia rywalizują trzy miasta: Joppolo w Kalabrii  ; Tropea w Abruzji i Sessa Aurunca w Krainie Orki w obecnej prowincji Caserta w Kampanii . Nifo adoptował Sessę dla swojej ojczyzny; ale Gabriele Barrio, prawie współczesny pisarz, zapewnia nas, że urodził się w Joppolo i że złe traktowanie macochy, które zmusiło go do ucieczki z rodziny, przybył do Sessy, gdzie spotkał się z tak ciepłym przyjęciem, że bez trudu postanowił osiedlić się tam. Tam udzielał lekcji kilku młodym ludziom, którym towarzyszył w Padwie, gdy tam jechali na studia. Swój pobyt w tym mieście wykorzystał, by poświęcić się filozofii . Nifo był w Padwie uczniem arystotelesa Nicoletto Vernia. Dokonał takiego postępu, że w 1492 r. kuratorzy uniwersytetu przyznali mu tytuł profesora nadzwyczajnego do czasu wakatu na katedrze, który uzyskał trzy lata później. Pełen lektury dzieł Awerroesa Nifo skomponował traktat De intellectu , w którym stara się udowodnić, że istnieje tylko jedna dusza , inteligencja rozprzestrzeniona w całym wszechświecie, z której do woli ożywia i modyfikuje istoty. Ta opinia, która wydawała się przychylna materializmowi , przyciągnęła do niego wielu wrogów i narażałby się na niebezpieczeństwo, gdyby pobożny biskup Padwy Pietro Barozzi nie wziął go pod swoją opiekę. Nifo oddał się uprzejmości prałata, który doradził mu usunięcie z rękopisu najbardziej nagannych fragmentów i zastąpienie jasnego i precyzyjnego wyznania swoich uczuć religijnych. W 1496 odbył podróż do Joppolo, aby załatwić sprawy spadkowe zmarłego w długach ojca; wracając do Sessy, ożenił się tam i wrócił do Padwy, gdzie jeszcze przez rok piastował katedrę filozofii. Obawa, że ​​Padwa stanie się teatrem wojny, przez nową inwazję Francuzów, sprawiła, że ​​w 1498 roku wycofał się do Sessy, gdzie poświęcił się przeglądaniu i wyjaśnianiu różnych traktatów Arystotelesa . Roberto Sanseverino , książę Salerno, wezwał go do tego miasta na lekcje filozofii i wiemy, że Nifo był tam jeszcze w 1507 roku. Z Salerno udał się do Neapolu , jak dowiadujemy się z „fragmentu jego metafizyki Dilucidationes” . Giuseppe Origlia wśród wydziału Uniwersytetu w Neapolu w 1510. Nifo, którego reputacja wziął nigdy więcej wzrostu, w końcu przybył do Rzymu, gdzie otrzymał powitanie najwybitniejszych papieża Leona X . Papież ten nadał mu tytuł hrabiego palatyna , pozwolił mu przyjąć imię i herb Medyceuszy oraz nadał mu wielkie przywileje. Ale jeśli, jak twierdzi, ma wyznaje Nifo do Rzymu , to przynajmniej nie w College of Wisdom ( Voy. Marini , Degli archiatri pontif. , Vol. 1 st , str. 289). Został wezwany do Pizy w 1519 r. z pensją w wysokości siedmiuset złotych florenów . Miasta Florencja i Bolonia złożyły mu jeszcze lepsze oferty; ale książę Salerno, spadkobierca przywiązania jego ojca do Nifo, przywołał go w 1525 roku do tego miasta, a uczony ten wznowił tam nauczanie filozofii z sukcesem, który dziś wydaje się bardzo niewyobrażalny. Podczas podróży, którą Nifo odbył do Sessy, dopadł go stan zapalny w gardle, na który zmarł.18 czerwca 1538 r, data, którą Bernardino Tafuri zapewnia, że ​​zapisał się w księgach Sessy. Jego szczątki zostały złożone w kościele dominikańskim , pod grobowcem ozdobionym epitafium , o którym donosiła większość pisarzy wspominających o tym filozofie. Nifo miał wielki dowcip i wyobraźnię i był dobrze zorientowany w literaturze greckiej . Miał dobrze zaopatrzoną bibliotekę .

Pracuje

Wykaz wielu prac Nifo można znaleźć w tomie 18 Mémoires de Niceron . Zacytujemy od niego:

Bibliografia

Dzieła Nifo

Badania nad Nifo

Źródła

Uwagi i referencje

  1. Jeśli Bouillet (1878) podaje 1473, Ennio De Bellis i Giovanni Papuli skłaniają się ku 1469 ( Il pensiero logico di Agostino Nifo , Congedo editore, 1997).
  2. BNF
  3. (it) Roberto Zapperi, “ADRIA, Gian Giacomo” w Enciclopedia Treccani , Rzym, Istituto dell'Enciclopedia Italiana ( czytaj online )
  4. Nifo często używał tego pozwolenia na czele swoich dzieł, gdzie wziął imiona Eutychus , Philotheus , Medices , Magnus i Philosophus .
  5. W porozumieniu z 15 czerwca 1521 r. Papież przyznał Nifo prawo tworzenia mistrzów sztuki, kawalerów, absolwentów, doktorów teologii , prawa cywilnego i kanonicznego , legitymizacji bękartów i nobilitacji trzech osób.
  6. Wygląda na to, że Nifo był profesorem w Bolonii  ; ale nie wiemy, o której godzinie. Tiraboschi . Magazyn list della. włoski. , t. 7, s. 433.

Linki zewnętrzne