Adolphe Gautier de Rasse

Adolphe Gautier de Rasse Obraz w Infobox. Funkcjonować
Generalny Administrator Bezpieczeństwa Publicznego
1882-1890
Victor berden Francois De Latour
Biografia
Narodziny 30 grudnia 1834
Arlon
Śmierć 7 stycznia 1915(w wieku 80 lat)
Ellezelles
Narodowość belgijski
Trening Wolny Uniwersytet Brukselski
Zajęcia Sędzia , starszy urzędnik
Inne informacje
Różnica Kawaler Orderu Leopolda

Georges Antoine Adolphe Gautier de Rasse , urodzony dnia30 grudnia 1834w Arlon i zmarł dalej8 stycznia 1915w Ellezelles , to belgijski sędzia i administrator z Bezpieczeństwa Publicznego .

Jego kadencja na czele Sûreté została naznaczona ruchem strajków robotniczych, a także procesem wielkiego spisku z 1889 roku, zwanego także sprawą Pourbaix . Po zakończeniu procesu został odwołany z funkcji przez Auguste Beernaerta .

Biografia

Dzieciństwo i młodość

Urodził się Georges Antoine Adolphe Gautier 30 grudnia 1834w Arlon . Jest wynikiem związku Georgesa Adolphe Ferdinanda Gautiera, inżyniera górnictwa w prowincji Namur , i Marie Catherine Printz. Od 1852 do 1857 uczęszczał na wydział prawa z następujących Université Libre de Bruxelles . Ukończył tam doktorat z prawa w 1857 roku z najwyższym wyróżnieniem .

Kariera w sądownictwie

Wszedł najpierw jako adwokat praktykujący w Arlon następnie został zastępcą sędzia sądu pierwszej instancji z Arlon na24 maja 1860. Dnia został mianowany zastępcą prokuratora królewskiego6 stycznia 1861sąd z Tournai , gdzie udało mu Louis Frédéric Băbuţ klaczy. Pełnił tę funkcję do14 września 1867, data, kiedy został mianowany prokuratorem królewskim w Tournai .

Kariera jako administrator bezpieczeństwa publicznego

Został wprowadzony jako administrator z Bezpieczeństwa Publicznego na16 października 1879przez dekretu królewskiego . Udaje mu się Victor Berden który staje Juliusza Bara jest prawą ręką . To pod jego mandatem rozpoczęły się quasi-powstańcze niepokoje w Hainaut , w szczególności w regionie Borinage i Charleroi . Aby walczyć z niepokojami społecznymi, na czele których stanął Alfred Defuisseaux , administracja bezpieczeństwa publicznego wykorzystała wskaźniki przeniknięte do środowisk socjalistycznych, takich jak Léonard Pourbaix czy Jean-Baptiste Edouard Laloi, który przewodniczył kongresowi Châtelet w 1888 roku .

Następujące nowe działania quasi-powstańczy w 1888 roku , gdzie demonstranci używane dynamitu , seria przywódców Socjalistycznej Partii Republikańskiej z Alfred Defuisseaux aresztowano. Jednakże, w przypadku gdy obrót trwa kolejny Paul Notelteirs, Director of Bezpieczeństwa Publicznego , ujawnia26 stycznia 1889podczas swojego zeznania, że ​​Laloi, lider PSR , bliski Alfredowi Defuisseaux i lider kongresu w Châtelet, jest w rzeczywistości tajnym agentem bezpieczeństwa publicznego . Stopniowo okazuje się, że w kręgi PSR wkroczyło bezpieczeństwo publiczne, a informatorzy są w rzeczywistości prowokatorami odpowiedzialnymi za dyskredytację strajków. Oznacza to, że nie było konspiracji przeciwko państwu, ponieważ Auguste Beernaert , szef rządu belgijskiego , jest świadomy tych działań. Zarzut Prokuratora Generalnego staje się wówczas nieaktualny.

Adolphe Gautier de Rasse świadczy 10 maja 1889jako część sprawy . Plik25 maja 1889liderzy PSR, których bronili w szczególności Paul Janson , Edmond Picard , Eugène Robert i Jules Destrée, zostali uniewinnieni. W następstwie skandalu związanego z aferą Pourbaix został zwolniony z S dismreté w 1889 roku przez Auguste'a Beernaerta . Zarzuca mu się, że nie zgłosił natychmiast po ich aresztowaniu, że niektórzy przywódcy PSR są w rzeczywistości tajnymi agentami , o to, że świadomie pozwolił tym informatorom na dokonywanie aktów prowokacji i ujawnił wrażliwe informacje byłemu ministrowi Julesowi Barie siedzącemu w liberalnej opozycji .

W następstwie tej sprawy na bezpieczeństwo publiczne nałożono sankcje polegające na zmianie stanowiska zarządcy na dyrektora pod nadzorem ministra sprawiedliwości Julesa Le Jeune i zmniejszeniem jego budżetu . Postać administratora z Bezpieczeństwa Publicznego został jednak szybko ponownie z powołaniem François Delatour w 1890 roku . Administrator odzyskał swoje moce i jego żelaznego w obliczu ataków anarchistycznych w 1890 roku .

Pozycja kryminologiczna

Adolphe Gautier de Rasse wykazuje żywe zainteresowanie kryminologią . Był częścią belgijskiej delegacji do tej więziennej kongresie w Rzymie w 1885 roku z Adolphe Prins , Generalny Inspektor w więzieniach . W 1887 r. W obliczu powstańczych demonstracji, które emalią Belgię , w raporcie skierowanym do króla Leopolda II popiera propozycję zniesienia wolności jednostki w celu utrzymania porządku. Dla niego społeczeństwo musi myśleć o jego obronie. Przez jego wypowiedzi, wstąpił w ruchu obrony społecznej z Adolphe Prins  tego ogromnego sukcesu w tym czasie. Po zwolnieniu napisał kolejny artykuł o obłąkanych przestępcach w recenzji La Belgique juridique .

Życie prywatne

On się żeni 25 sierpnia 1863z Léopoldine de Rasse, córką Alphonse de Rasse , w Tournai , z którą pozostał aż do śmierci. Zgodnie z dekretem królewskim z dnia22 grudnia 1885uzyskuje upoważnienie do umieszczenia nazwiska swoich teściów przy swoim i przekazania go swoim dzieciom.

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. "  Georges Antoine Adolf Gautier de Rasse  "
  2. Role rejestracji na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli w ciągu pierwszych trzydziestu lat (1834-1835-1863-1864)
  3. „  Georges Antoine Adolphe Gautier de Rasse  ” , na digithemis.be (dostęp: 17 listopada 2017 )
  4. The Echo of Parliament , 19 października 1879
  5. Jean Puissant, The Evolution of the Socialist Workers 'Movement in the Borinage , Bruksela,1993, 712  s. ( ISBN  9782803101122 ) , str.  219
  6. "  Pourbaix Leonarda (583434) i Grand Complot  " na goens-pourbaix.be (dostęp 18 listopada, 2017 ),
  7. "  Alfred Defuisseaux et le Grand Complot, strona w historii Borain socjalizmu (1889)  " , na calameo.com (dostęp 18 listopada, 2017 )
  8. Luke Keunings, So Quiet Fonts. Historia belgijskiego aparatu policyjnego w XIX wieku , Louvain-la-Neuve,2009, 299  str. ( ISBN  9782874631702 ) , str.  263
  9. Jean Bartelous, nasi premierzy od Leopolda I do Alberta I, 1831-1934 , Bruksela,1983, 415,  s.
  10. Marc Cools, Koenraad Dassen, Robin Libert i Paul Ponsaers, La Sûreté: Essays on 175 years of State Security , Bruksela,2005, 383  pkt. , Xavier Rousseaux i David Sommer, „Historia bezpieczeństwa państwowego w Belgii”. Esej około 175 lat ciemności, s.  54
  11. Luc Keunings, op. cit. , Louvain-la-Neuve,2009, 299  str. ( ISBN  9782874631702 ) , str.  257
  12. Le Bien Public , 19 grudnia 1885
  13. Marc Reynebeau, Historia Belgii: 1830-2005 , Bruksela,2005, 338  s. ( ISBN  9782873864071 ) , str.  91
  14. „  Sądowa Belgia. Gazette of Belgian and Foreign Courts (1891)  ” , na just-his.be (przeglądnięto 18 listopada 2017 r. )