Paul Janson

Paul Janson Obraz w Infobox. Funkcje
Zastępca
Senator
Biografia
Narodziny 11 kwietnia 1840
Herstal
Śmierć 19 kwietnia 1913(w 73)
Region Stołeczny Brukseli
Narodowość belgijski
Trening Wolny Uniwersytet w Brukseli ( w )
Czynność Polityk
Dzieci Marie Janson
Paul-Émile Janson
Inne informacje
Partia polityczna Partia Liberalna

Paul Janson ( Herstal ,11 kwietnia 1840- Bruksela ,19 kwietnia 1913) jest belgijskim liberalnym politykiem .

Biografia

Urodzony w Herstal , Janson studiował filozofię i literaturę (doktorat uzyskał w 1859 r.) Oraz prawo (doktorat uzyskał w 1862 r.) Na Université libre de Bruxelles . Był genialnym prawnikiem, prowadząc liczne procesy i wygrywając. Jego pierwszy wielki triumf miał miejsce podczas afery De Buck , dotyczącej podpisów testamentów, co odzwierciedlało wrogość, jaka wtedy stawiała wobec siebie partie katolickie i liberalne, i które dały początek procesowi sądu przysięgłych du Brabant, który musiał radzić sobie wMaj 1864, gdy był jeszcze drugim rokiem stażysty.

Na początku wykazywał silne poparcie dla reform wyborczych, a także dla liberalnej gałęzi postępowej. Janson został wybrany do Izby dla Partii Liberalnej w 1877 roku, nie został ponownie wybrany w 1884 roku i stał się radnym komunalnych w Brukseli . Ponownie wybrany w 1889 roku, kontynuował kampanię na rzecz powszechnego prawa wyborczego , założył Progressive Federation, postępowe skrzydło belgijskiego ruchu liberalnego.

W 1894 roku, dziesięć lat po klęsce liberałów, partia ponownie poniosła klęskę wyborczą: Paul Janson stracił miejsce w Izbie. Zbudowany dzięki interwencji Paula Hymansa w 1900 roku, odzyskał miejsce u umiarkowanych liberałów i swoją siedzibę w Izbie Reprezentantów aż do śmierci. Opowiedział się za redukcją godzin pracy. Jego bliskie więzi polityczne pozwoliły na zawarcie w 1912 roku pod jego wpływem sojuszu z socjalistami w celu wygrania planowanych wyborów przeciwko partii katolickiej. Kartel zawiódł, a katolicy zdobyli absolutną większość. Pod koniec swojej kariery opowiadał się za współpracą z Partią Socjalistyczną  ; mężem stanu, nigdy nie będąc w rządzie, został mianowany honorowym ministrem stanu14 sierpnia 1912.

Potomkowie

Uwagi

  1. https://maitron.fr/spip.php?article226281
  2. żył w n o  73 ulicy Defacqz.

Bibliografia