Adolf Kussmaul

Kluczowe dane

Narodziny	22 lutego 1822 Graben niedaleko Karlsruhe
Śmierć	28 maja 1902 Heidelberg
Narodowość	Wielkie Księstwo Badenii
Obszary	Medycyna , fizjologia
Instytucje	Uniwersytety w Heidelbergu , Fryburgu i Strasburgu
Dyplom	Uniwersytet w Heidelbergu
Znany z	Oddychanie Kussmaula, paradoksalny puls Kussmaula, śpiączka Kussmaula, afazja Kussmaula ...

Adolf Kussmaul (lub Philipp Adolf Konrad Kußmaul jako jego pełne imię i nazwisko w języku niemieckim), urodzony w Graben koło Karlsruhe na22 lutego 1822i zmarł w Heidelbergu dnia28 maja 1902, to lekarz i badacz z Badenii , współautor postaci biedermeiera .

Biografia

Adolf Kussmaul pochodzi z linii lekarzy. Po studiach w Mannheim i Heidelbergu , w 1840 roku rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Heidelbergu . W 1846 r. Zdał egzamin państwowy i został asystentem Karla von Pfeufera. W 1847 i 1848 ukończył studia w Wiedniu i Pradze . Następnie przez dwa lata służył jako oficer medyczny w armii Badenii podczas wojny z Danią . Opuścił armię w 1849 roku i do 1853 roku pracował jako praktykujący w Kandern ( Schwarzwald ), gdzie ożenił się w 1850 roku.

Ze względów zdrowotnych nie może kontynuować praktyki w gabinecie. Wyjeżdża do Würzburga , gdzie uczy Rudolf Virchow , aby pracować nad swoją tezą. W 1855 r. W Würzburgu został doktorem medycyny iw tym samym roku odbył doktorat państwowy w Heidelbergu.

Dwa lata później został profesorem nadzwyczajnym w Heidelbergu. W 1859 r. Został wezwany do Erlangen , gdzie został mianowany prezesem oddziału chorób wewnętrznych. W 1863 r. Pełnił te same funkcje we Fryburgu Bryzgowijskim , a następnie w 1876 r. W Strasburgu . W 1886 r. Przeszedł na emeryturę do Heidelbergu, gdzie został tajnym radnym miasta i honorowym obywatelem.

Pracuje

Wniósł wiele znaczących wkładów w wielu dziedzinach, w tym w psychologii , chemii fizjologicznej, patologii i neurologii . Ponadto opracował niektóre z najbardziej przydatnych metod diagnostycznych i terapeutycznych, w tym:

Częstość oddechów obserwowana w kwasicy metabolicznej , zwłaszcza ketonowej w cukrzycy, zwanej oddychaniem Kussmaula (lub częściej dusznością Kussmaula): obfity i głęboki oddech, bolesny, po szybkim i powierzchownym polipnie. Odzwierciedla wyczerpanie płuc, które nie mogą już usuwać wystarczającej ilości dwutlenku węgla, aby zrekompensować kwasicę metaboliczną. Jest to zatem oznaka złego rokowania, zwiastująca niewydolność narządów i śpiączka, stwierdzenie dokonane wówczas przez Kussmaula;
pompa żołądkowa , technika chirurgiczna stosowana w leczeniu zwężenia (zwężenia) odźwiernika ;
pobieranie próbek soku żołądkowego do badania;
był jednym z pionierów badań gastroskopii w 1868 roku, ale musiał porzucić swój projekt z powodu braku wystarczająco mocnego i niezawodnego źródła światła;
opis paradoksalnych pulsów w zapaleniu osierdzia (tzw. puls Kussmaula);
opis tzw. choroby tętnic Kussmaula-Maiera.

Wraz ze swoim kolegą, Ludwigiem Eichrodtem, wymyślił postać nauczyciela ze szwabskiej wsi, Gottlieba Biedermeiera, postaci, która wystarczy, aby być szczęśliwym na ziemi, aby mieć swój skromny dom, mały wąski ogród, poplamione ubrania i nieszczęśliwy los jako pogardzanego nauczyciela na wsi. To jest cały okres, który został nazwany po tej postaci. Używa pseudonimu ( D r ) Oribasius.

Galeria

Adolf Kußmaul
(it) duszność Kussmaula
Paradoksalny puls Kussmaula
(en) Oddychanie Kusmaul

Tytułowy

Zespół Kussmaula-Landry'ego (1859). Kussmaul opisał w tym samym czasie co Jean Baptiste O. Landry (1826-1865) i niezależnie od niego wstępujące i wiotkie porażenie symetryczne, najcięższą postać zespołu Guillain-Barré (zespoły poliradiculitis, porażenie Landry'ego, „ polynevritis acuta ascendens ” ) : porażenie wiotkie nóg ze zniesieniem odruchów ścięgnistych, szybka progresja porażenia w kierunku mięśni obręczy miednicy, porażenie nerwów czaszkowych i szybka śmierć z powodu porażenia obwodowego i ośrodkowego układu oddechowego
Paradoksalny puls Kussmaula (1873)
Oddech Kussmaula lub duszność (1874)
Afazja (lub aleksja ) autorstwa Kussmaula (1877). Jest to odmiana całkowitej afazji czuciowej (korowej) określanej jako aleksja korowa ( „ Alexia corticalis ” ) z upośledzonym „językiem wewnętrznym”, rozumieniem czytania i pisania oraz niemożnością mówienia. Kontrola i przepływ spontanicznej mowy są zakłócone, z wytwarzaniem sylabicznych i werbalnych parafaz . Pod tym określeniem określa się również przypadki mutyzmu psychogennego obserwowanego w różnych okolicznościach ( mutyzm wybiórczy , otępienie psychogenne i oszołomienie wywołane strachem).
Śpiączka Kussmaula
Tętnice Kussmaul-Maier

Pracuje

Die Farbenerscheinungen im Grunde des menschlichen Auges , Heidelberg, K. Groos, 1845.
Untersuchungen über den Einfluss, welchen die Blutströmung auf die Bewegungen der Iris und andrer Theile des Kopfes ausübt .
Zwei Fälle tödtlich abgelaufender Chloroformbetäubung, von welchen der eine Gegenstand gerichtlicher Untersuchung geworden ist , Deutsche Zeitschrift für die Staatsarzneikunde, Erlangen, 1853, 1: 451–456.
Untersuchungen über Ursprung und Wesen der fallsuchtartigen Zuckungen bei der Verblutung, sowie der Fallsucht überhaupt , z AD Tenner, Frankfurt nad Menem, 1857.
Von dem Mangel, der Verkümmerung und der Verdoppelung der Gebärmutter, von der Nachempfängnis und der Ueberwanderung des Eies , Würzburg, 1859.
Zwei Fälle von Paraplegie mit tödlichem Ausgang ohne anatomisch nachweisbare oder toxische Ursache . Erlangen 1859
Untersuchungen über das Seelenleben des neugeborenen Menschen. Programm usw , Lipsk, 1859; 2. Auflage, Tübingen, 1884.
Untersuchungen über den constitutionellen Mercurialismus und sein Verhältniss zur constitutionellen Syphilis , Würzburg, 1861.
Ueber die Behandlung der Magenerweiterung durch eine neue Methode mittelst der Magenpumpe. Rede anlässlich eines Geburtsfestes , Freiburg im Breisgau, Universitäts-Buchdruckerei von HMPoppen, 1869. Deutsches Archiv für klinische Medicin, Leipzig, 1869, 6: VI + 636, eller: 455-500.
Zwanzig Briefe über Menschenpocken - und Kuhpockenimpfung , Freiburg, 1870.
Zur Lehre von der Tetanie , Berliner Klinische Wochenschrift , 1872, 9: 441–444.
Über die fortschreitende Bulbärparalyse und ihr Verhältniss zur progressiven Muskelatrophie , Leipzig, 1873.
Die Störungen der Sprache. Versuch einer Pathologie der Sprache , Lipsk, FCW Vogel, 1877; 3. Auflage, 1885.
D r Benedict Stilling. Eine Gedächtnissrede , Straßburg, 1879. [Benedikt Stilling, niemiecki anatom i chirurg, 1810–1879]
Aus meiner Dozentenzeit w Heidelbergu Hrsg. von V. Czerny. Stuttgart, 1903. 3. i 4. Auflage, München / Berlin, 1925.
Jugenderinnerungen eines alten Arztes , Stuttgart, 1899. 9. Auflage, 1912. 14.-18. Auflage, Stuttgart, 19231. 20. Auflage, München, 1960.

Uwagi i odniesienia

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Adolf Kußmaul ” ( zobacz listę autorów ) .

JEAN GUERRE, „ Historia endoskopii trawiennej ” , na INSERM , Medecine science ,15 października 1999(dostęp 10 października 2019 )
Nova i Vetera - Wspomnienie profesora Kussmaula Br Med J. 1904 13 lutego; 1 (2250): 375–380.

Zobacz też

Bibliografia

(en) Adolf Kussmaul: Distinguished Clinician and Medical Pioneer Sara K. Johnson, Ramo K. Naidu, Ryan C. Ostopowicz, David R. Kumar, Satya Bhupathi, MD, MPH, Joseph J Mazza, and Steven H. Yale, MD, Clin Med Res. 2009 wrzesień; 7 (3): 107–112. doi: 10,3121 / cmr.2009.850
Talbott (JH): Biograficzna historia medycyny: fragmenty i eseje na temat mężczyzn i ich pracy. - NY, Londyn, 1970. str. 1068-1070 , portr.
Medvei (VC): A history of endocrinology , Lancaster, 1982. str. 762
Czerny (V.): Adolf Kussmaul , Heidelberg, ca 1902. 2 s., Fot.
(DE) Helmut Bender: Adolf KUSSMAUL, Mediziner, Schriftsteller, Dichter w Das Markgraeflerland , N O 2 1982.

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :