Ada negri

Biografia

Narodziny	3 lutego 1870 Lodi
Śmierć	11 stycznia 1945 r(w wieku 74 lat) Mediolan
Pogrzeb	Kościół św.Franciszka ( we )
Narodowość	Włoski
Zajęcia	Poeta , pisarz
Okres aktywności	Od 1900

Inne informacje

Pole	Poezja
Wpływem	Teresy z Lisieux
Różnica	Nagroda Gianniny Milli ( d ) (1894)

Ada Negri (ur3 lutego 1870w Lodi w Lombardii i zmarł w Mediolanie dnia11 stycznia 1945 r) Czy poeta włoski z końca XIX TH i na początku XX -go wieku .

Biografia

Ada Negri kształciła się w Lodi Normal School for Women, którą ukończyła, uzyskując dyplom nauczyciela szkoły podstawowej. Jej pierwsza praca była w Codogno Women's College w 1887 roku, w wieku 17 lat. Od 1888 r. Uczyła w szkole podstawowej w Motta Visconti , małym miasteczku w prowincji Mediolan w Lombardii, gdzie spędziła najszczęśliwszy okres swojego życia jako nauczycielka: w tym okresie zaczyna publikować jego pisma w Gazeta Lombard, Fanfulla de Lodi . W tym okresie skomponowała wiersze, które zostały opublikowane później w 1892 roku w Fatality (it) : ta publikacja odniosła wielki sukces, dzięki czemu Ada Negri zyskała solidną reputację. Następnie otrzymała tytuł profesora i została powołana do Wyższego Instytutu Gaetana Agnesi w Mediolanie.

W 1894 roku otrzymała nagrodę Giannina Milli. W tym samym roku opublikowała swój drugi zbiór wierszy, La Tempête , mniej ceniony niż Fatalità, który spotkał się z krytyką Luigiego Pirandello .

W 1896 roku pośpiesznie wyszła za mąż za Giovanniego Garlando, przemysłowca włókienniczego z Bielli , z którym miała swoją córkę Biancę, która zainspirowała jej wiele wierszy, a następnie inną córkę, Victorię, która zmarła w wieku jednego miesiąca. W tym okresie jego poezja znacznie się zmieniła: jego twórczość stała się bardzo introspekcyjna i autobiograficzna.

Oddzieliła się od Giovanniego Garlando w 1913 roku i osiedliła się w Zurychu , gdzie przebywała do wybuchu I wojny światowej . Jego pisma z wygnania w Zurychu, opublikowane w 1914 roku, są autobiograficzne. W 1917 roku opublikowała Le solitarie (Les solitaires), opowiadania dotyczące kobiet.

W 1931 roku otrzymała za swoją pracę Nagrodę Mussoliniego, a następnie, na wniosek samego Duce , w 1940 roku jako pierwsza kobieta wstąpiła do Akademii Włoskiej . Nigdy też nie ukrywała swojej bliskości z reżimem Mussoliniego .

Wpływający

Scholastyczny

Osobisty

Gabriele D'Annunzio : w kategoriach prozy.
Arnaldo Fusinato : poeta, model o życiu kobiet w XIX -tego wieku.
Henrik Ibsen , model dramaturgiczny.
Anna Kuliscioff : za politykę edukacyjną.
Mario Rapisardi : połączenie życia codziennego i sztuki.
Walt Whitman za związek natury i duszy w poezji.

Pracuje

Poezja

(it) Fatalità , Mediolan, Fratelli Treves,1895 ( Wikiźródło ) (Fatality), 1892
Tempeste (burza), 1895
Maternità (macierzyństwo), 1904
Dal Profondo (From the Depths), 1910
Esilio , (Wygnanie) 1914
Orazioni ( modlitwy ), 1918
Il libro di Mara (Księga Mary), 1919
Api (pszczoły), 1919
I canti dell´isola (Pieśni wyspy), 1925
Vespertina (wieczór), 1930
Il dono (dar), 1936
Fons amoris , 1946

Fikcje

Samotni (it) , 1917
Stella mattutina (Gwiazda poranna), 1921
Finestre alte (Wysokie okna), 1923
Strade (Drogi), 1926
Sorelle (Siostry), 1929
Di giorno in giorno (Od dni do dni), 1936
Erba sul sagrato (Trawa na cmentarzu), 1939
Oltre (Beyond), 1947

Tłumaczenia

Istnieją tłumaczenia na niemiecki, angielski, bułgarski, kataloński, hiszpański, grecki, holenderski, japoński, rumuński, rosyjski, serbsko-chorwacki.

Po francusku

Fatalità , częściowe tłumaczenie René Bazina
Maternità przekładzie M me J. Desmares de Hill, Messein 1907
Il libro di Mara and I canti dell´isola , częściowe tłumaczenie Antologii współczesnej poezji włoskiej , Les Écrivains reunis, 1928
Stella mattutina , przekład Édouard i Jeanne Schneider, Stock, 1928
Vespertina i Il dono , częściowe tłumaczenie Alfreda Mortiera i Armanda Godoya
Le strade , Sorelle , Di giorno in giorno , częściowe tłumaczenie E. Bestaux i L. Servicen w Le Figaro
Erba sul sagrato , częściowe tłumaczenie w La Phalange przez Armanda Godoya
Sorelle , częściowe tłumaczenie Ricardo Cosi

Bibliografia krytyczna

Poezja , wydanie Bianca Scalfi i Egidio Bianchetti, Mediolan, Mondadori, 1948
Proza , wydanie Bianca Scalfi i Egidio Bianchetti, Mediolan, Mondadori, 1954
Angela Gorini Santoli, Invito alla lettura di Ada Negri , Mediolan, Murcia, 1995
Edouard Schuré , Precursors and Rebels , Shelley, Nietzsche, Ada Negri, Ibsen, Maeterlinck, Wilhelmine Schroeder-Devrient, Gobineau, Gustave Moreau , Paryż: Perrin & Cie, 1904.
M.Genesi, Le liriche da camera per voce a pianoforte su testi di A. Negri , in Archivio Storico Lodigiano, Lodi, Tip. Senzalari, CXIV (1995), str. 4–94 .
M.Genesi, La produzione poetica negriana attraverso le trasposizioni musicali di compositori italiani da camera epigonici romantico-impressisti , w Arch.Stor.Lod .no, CXV (1996), s. 45–108 .
M.Genesi, Intonazioni musicali di compositori italiani otto-novecenteschi su versi della poetessa lodigiana Ada Negri , w Arch.Stor.Lod .no, CXX (2001), s. 45–100 .
M.Genesi, Il corpus delle ventun liriche per canto e piano del compositore udinese Giuliano Mauroner su versi della poetessa Ada Negri , w Arch.Stor.Lod .no, CXXIV (2005), s. 267–318 .
M.Genesi, Versioni musicate di liriche di Ada Negri: dodici intonazioni di compositori novecenteschi italiani del periodo 1890/1930 , w Arch.Stor.Lod .no, CXXV (2006), s. 247–297 .
M.Genesi, Dodici intonazioni musicali italiane per voce o violino e pianoforte dal tardoromanticismo al primo Novecento su poesie di A.Negri: Bossi, Fuga, Ratti, Ravelli, Respighi, Sgambati, Tirindelli , in Arch.Stor.Lod.no CXXVII ( issue del 2009-2010; Lodi, Tip.Senzalari, 2011), s. 155–206 .
Mario Genesi, Pier Adolfo Tirindelli: il periodo americano e quello romano-Quattro Inediti / Revisioni per Canto & Pianoforte su versi di Ada Negri. Altre liriche della Poetessa in trasposizioni corali o solistiche edite o inedite di G. Girami, A. Avogrado, F. Giardina, L. Mugnone, M. Buniva, CACantù ed Amilcare Castore Zanella , in Arch.Stor.Lod.no, anno CXXXI (2012/2014), Lodi, Sollicitudo Arti Grafiche Soc. Kooperacja. Sociale, 2014, s. 115-156 ; Najpopularniejsze musicale Epoca Liberty poezji Ada Negri in Arch. Stor. Lod .no, id., Ibid., Anno CXXXIII (2014), s. 249–299 .
Mario Genesi, Intonazioni di compositori novecenteschi italiani ed ungheresi su versi della poetessa lodigiana Ada Negri: B. Biggiogero, G. Calcaterra, S. Caltabiano ed il suo allievo Don D. Menichetti, M. De Gregorio, P. Delachi, G. Mauroner , G. Piccioli, J. Runger, E. Rusconi e PA Tirindell i, in Arch. Stor. Lod .no, id., Tamże, Anno CXXXVIII (2018), tomo I ^, s. 59–101.

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :

Uwagi i odniesienia

(it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku włoskim zatytułowanego „ Ada Negri ” ( zobacz listę autorów ) .

„Zaledwie trzy lata temu (w 1892 r.) Ada Negri była kiepską nauczycielką w odległej wiosce w Lombardii. »W Edouard Schuré, Prekursory i rebelianci , s. 183 czytaj online na Gallica
" Kobieta pisarz wchodzi Academy of Italy ", Journal of debat politycznych i literackich , n o 253,16 listopada 1940( czytaj online )
To przywiązanie do reżimu Mussoliniego znajduje swój dowód w wierszu La Madonna del Fascio , do przeczytania tutaj który .