| Narodziny |
1898 Mymensingh |
|---|---|
| Śmierć | 1979 |
| Imię w języku ojczystym | আবুল মনসুর আহমেদ |
| Narodowości |
Pakistańska Bangladeszu |
| Trening |
Calcutta University Surendranath College ( w ) Dhaka College ( w ) |
| Zajęcia | Pisarz , polityk |
| Dzieci |
Mahfuz Anam Mahbub Anam ( we ) |
| Nagrody |
Medal Niepodległości Bangla Academy Award |
|---|
Abul Mansur Ahmed ( bengalski : আবুল মনসুর আহমদ ) urodzony dnia3 września 1898w Dhanikhola, w regionie Mymensingh , podczas prezydentury Bengalu , w Indiach Brytyjskich i zmarł dnia18 marca 1979był bangladeskim pisarzem, politykiem i dziennikarzem . Otrzymał Nagrodę Literacką Akademii Bangla w 1960 r. I Nagrodę Niepodległości w 1979 r. Od rządu Bangladeszu . Amar Dekha Rajnitir Panchash Bachhar (1969) to jego główne dzieło.
Dziadek Ahmeda ze strony matki, Meherullah Faraizi, brał udział w spoza społeczności antybrytyjski ruch Faraizi. Ahmed urodził się w Dhanikhola w Mymensingh z Abdur Rahim Farazi i Mir Jahan Begum. Ahmad zdał egzamin maturalny Nasirabad Mrithunjoy Vidyalay w 1917 r. I egzamin Jagannath College Intermediate w 1919 r. W 1921 r. Ukończył z tytułem Bachelor of Arts w Dhaka College. Studiował prawo w Ripon College w Kalkucie (później przemianowanym na Surendranath College) i zdał Egzamin BL w 1929 r. Zaangażował się w ruchy kalifatu i zakaz kooperacji .
W latach 1929-1938 praktykował prawo w Mymensingh . Później pracował w Kalkucie jako zawodowy dziennikarz i działacz polityczny aż do rozbioru w 1947 roku . Pracował dla The Krsak , Navayug , Ittehad , Soltan i The Mohammadi .
Ahmed dołączył do ruchu kongresowego pod przywództwem Subhasa Chandry Bosego . Po wyborach w 1937 r. Stał się aktywnym członkiem Ligi Muzułmańskiej, a od 1940 r . Jest działaczem ruchu pakistańskiego . W 1954 roku w wyborach Zjednoczonego Frontu został wybrany deputowanym Trishal w okręgu Mymensingh . Jest głównym autorem 21-punktowego programu, manifestu wyborczego Front Jukta z 1954 roku . Był ministrem oświaty w Gabinecie Zjednoczonego Frontu AK Fazlul Huq oraz Centralnym Ministrem Handlu i Przemysłu oraz wicepremierem premiera Huseyn Shaheed Suhrawardy z Ligi Awami w 1957 roku . Był założycielem i sekretarzem Ligi Muzułmańskiej Awami , a następnie Ligi Awami w Bangladeszu. Został uwięziony podczas ogłoszenia stanu wojennego przez generała Ayuba Khana w 1958 roku i zwolniony w 1962 roku .