Opactwo Notre-Dame de Cercamp

Opactwo Notre-Dame de Cercamp
obraz opactwa
Stary klasztor w 1878 roku.
Diecezja Diecezja Amiens
Patronat Matka Boska
Numer seryjny (według Janauschek ) CLXI (161)
Fundacja 1137 lub
10 listopada 1141
Cystersów od 1141
Rozpuszczenie 1791
Mother Abbey Opactwo Pontigny
Pochodzenie Opactwo Pontigny
Córki opactwa Każdy
Kongregacja Zakon cystersów
Okres lub styl
Ochrona Logo pomnika historycznego Na liście MH ( 1946 )
Logo pomnika historycznego Sklasyfikowane MH ( 1947 )
Logo pomnika historycznego Sklasyfikowane MH ( 2015 )
Informacje kontaktowe 50 ° 16 ′ 10 ″ na północ, 2 ° 18 ′ 04 ″ na wschód .
Kraj Francja
Województwo Hrabstwo Artois
Region Nord Pas de Calais
Departament Pas-de-Calais
Gmina Frévent
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Opactwo Notre-Dame de Cercamp
Geolokalizacja na mapie: Pas-de-Calais
(Zobacz sytuację na mapie: Pas-de-Calais) Opactwo Notre-Dame de Cercamp

Abbey Matki Bożej Cercamp było opactwo cystersów założone w XII th  wieku przez Hugues III Campdavaine w Frévent w wiosce Cercamp.

Przypisana do zakonu cystersów była córką Pontigny . Został on zamknięty w Rewolucji Francuskiej , a jego budynki były w dużej mierze zniszczony XIX th  century.

Opactwo znajdowało się w dolinie Canche, która od północy kąpała mury klasztoru kanałem wykopanym ludzkimi rękami. Ten kanał doprowadzał wodę do ogrodów opactwa.

Toponimia

Różne formy, które wyznaczyły Cercamp, to: kampus Carus  ; Oświetlenie  ; Claircamp  ; Cercamp . Cercamp oznaczałby „pole jelenia”, o czym świadczy rozeta, która została wyryta na głównym budynku opactwa. Okucie to zostało następnie zamknięte w bocznej ścianie Hôtel Saint-Martin we Frévent .

Historia opactwa

Akt założycielski

Hugues de Camp d'Avesnes , hrabia Saint-Pol , inwestuje w 1131 Saint Riquier, gdzie schronili się lordowie Auxi i Boubers-sur-Canche , wrogowie, z którymi walczył podczas różnych spotkań. Używa ognia greckiego, który niszczy miasto, opactwo i zabija 2500 osób. Ci, którzy przeżyli, schronili się w Abbeville , w tym opat z Saint-Riquier, który wniósł skargę na hrabiego do rady w Reims , która jednak nadal niszczyła region.

Louis le Gros przygotowuje się do ukarania hrabiego Huguesa, gdy ten postępuje zgodnie z radą papieża , zakładając klasztor i budując opactwo Cercamp.

Legenda

Pomimo tego zwrotu jest, jeśli wierzyć legendzie, skazany przez boski sąd na przemianę w wilka i włóczenie się po miejscach, które zdewastował w tej formie, obciążony łańcuchami. Widzimy go w nocy, wydającego okropne wycie, a teraz nazywa się go „Canteraine Beast” .

Średniowiecze

W 1124 r. W opactwie został pochowany Hugues Corbet, który uczestniczył w krucjacie wraz ze swoim ojcem, Renaudem Corbetem, po powrocie z Lewantu. Później pochowano tam również jego syna Raoul.

W 1197 roku Huges, ojciec i baron Auxi-le-Château jest cytowany wraz z żoną i dziećmi w tytule z opactwa Cercamp.

W 1239 roku, Hugues V Chatillon-Saint-Pol ( I st Saint-Pol) (koniec XII th  century -1248) i jego druga żona Marie od Avesnes (1200/41) jest przez Kartę i roczną emerytalnego bezterminowe trzynastu muids zboża na rzecz klasztoru i zastrzegł jako wyraźny warunek, że mnisi z Cercamp będą wysyłali każdego roku kosztem swojego klasztoru 10 000 śledzi i trzy garnki masła do opactwa Pont-aux-Dames w Couilly . Królewskie trzy garnki masła zostały wykupione w 1360 roku za sześć beczek rumianego wina, które mnisi posiadali w winnicy Crécy i podarowali opactwu Pont-aux-Dames. Królewskie śledzia zostały później wykupione z dożywotnią w wysokości 140 funtów, wypłacaną regularnie do 1789 roku.

W Styczeń 1265statut z opactwa Cercamp wskazuje na małżeństwo Mahaulta i Mayusa de Hauteclocque.

Plik 29 września 1288Mahaud de Brabant umiera i zostaje pochowany w opactwie Cercamp. Wyszła za mąż za Roberta J., hrabiego Artois w 1237 r., A następnie za dyspensą papieża Aleksandra IV wyszła za mąż za Guya de Châtillon II, hrabiego Saint-Pol na drugie małżeństwo. Została pochowana obok męża pod grobem z pozłacanej miedzi i emaliowanej drogocennymi kamieniami.

W XIII -go  wieku, Gautier Disc zmarł na chorobę dwa tygodnie po Wielkanocy. Został pochowany w kościele Iuuy, chociaż kazał go przetransportować do opactwa Cercamp, ponieważ drogi są niebezpieczne.

Plik 5 maja 1339, Marie Bretanii (1268-5 maja 1339), córka Jana II Bretanii i jej mąż Guy IV z Châtillon-Saint-Pol , hrabia Saint-Pol (1254-1317), są pochowani w opactwie.

W 1415 roku opactwo zostało spustoszone przez wojska angielskie podczas wojny stuletniej .

Energiczny opat Pierre de Bachimont (1512-1550) ulżył Cercampowi. Miał tytuł licencjata z teologii i został potwierdzony w Paryżu przez prałata Citeau, 38 lat praktyki. Pierre de Bachimont zlecił dachówkę pokrywającą skrzyżowanie, czyli transept i nawę, zastąpić łupkami, powierzono to dekarzowi Servais, wyposażył budynek w kolorowe witraże, w szczególności w trzy wysokie okna. w sercu nad ołtarzem. Wywiercił stele zamówione u Adama Dobelmera, ostatecznie przed amboną i dookoła miał drewniany płot i dwa ołtarze poświęcone odpowiednio Dziewicy i wszystkim Świętym.

Plik 21 stycznia 1464Ludwik XI (1423-1483) swoim patentem na listy potwierdza przywileje opactwa nadane przez jego poprzedników.

Nowoczesne czasy

W 1517 r. W statucie opactwa znajduje się spowiedź i wyliczenie Charlesa de Hauteclocque do lorda markiza de Blangy.

W 1553 roku od 5 do 7 sierpnia, przebywał w opactwie Charles de La Roche-sur-Yon, który wraz ze swoim bratem Ludwikiem III de Montpensier służył w wojnach przeciwko Charlesowi Quintowi . Dołączył do Henryka II, który oblegał Renty .

Plik 15 października 1558negocjacje traktatów Cateau-Cambrésis rozpoczynają się w opactwie, a następnie kontynuują w Château du Cateau-Cambrésis . Traktaty są podpisywane 2 i3 kwietnia 1559 i położył kres konfliktowi między Francją z jednej strony a Hiszpanią i Anglią z drugiej.

W 1617 roku Ludwik XIII wyznaczył Eustache Picot , mistrza muzycznego swojej kaplicy w opactwie Cercamp, aby bronił praw króla dla ruchu hrabstwa Saint-Pol.

Plik 26 maja 1638, Gaspard de Coligny III obozy w opactwie, próbuje oblegać miasto Saint-Omer . Interwencja Thomasa de Savoie-Carignana, a następnie Piccolominiego, zmusza go do wycofania się.

Plik 25 września 1684, tego dnia pod napisem w jednej z kaplic nawy głównej wspomina się o przeniesieniu ciał Guy de Chastillon i Anne de Bretagne, Pierre de Luxembourg i pani z Essaux oraz Jacques de Luxembourg.

W 1710 roku mury ogrodu zostały obalone podczas wojny o sukcesję hiszpańską .

Plik 17 października 1713Sieur Bonnaire, rycerz Saint-Lazare, otrzymuje od króla emeryturę w wysokości tysiąca funtów z opactwa Cercamp.

Okres współczesny

Plik 17 czerwca 1790The National Assembly dekrety przeniesienia dóbr opactwa do Departamentu Pas-de-Calais .

Plik 6 czerwca 1794Dyrektorium Departamentu Pas-de-Calais stanowi, że w wykonaniu ustawy z 20 maja 1794, opactwo Notre-Dame d'Hénin-Liétard zostanie zniesione, a zakonnicy spotkają się przed1 st lipcaw Bernardynów z domu Cercamp. Plik23 lipca 1793trzy furmanki przewożą czartery, książki, rękopisy i tytuły papierowe do okręgu Arras, gdzie tego samego wieczoru palą się publicznie w wykonaniu dekretu zarządu.

Plik 30 maja 1795opactwo sprzedawane jest wraz ze wszystkimi bezpośrednimi budynkami gospodarczymi o pojemności 32 arpensów .

W 1823 r. Baron François-Luglien de Fourment założył wełniany młyn na ruinach dawnego klasztoru mnichów w Cîteaux . Przędzalnia została zniszczona przez pożar w 1871 roku.

W 1837 r. Kościół opacki był niczym innym jak stertą ruin pod młotami rozbiórki.

Auguste, jego syn, członek Naczelnej Rady Handlu i Przemysłu, burmistrz Frévent od 1855 do 1891 roku, stworzył stadninę koni, zbierał obrazy i dalej upiększał swój majątek. Opactwo, przez pewien czas fabryka, zamienia się w zamek.

W 1915 r. Generał Foch założył tam swoją kwaterę główną. Przyjął w szczególności króla Jerzego V , Alexandre Milleranda , ministra wojny, generałów Joffre i Francuza . W tych miejscach Prezydent Poincaré wręczył mu insygnia Wielkiego Krzyża Legii Honorowej .

Nieruchomość przekazana Assistance publique de la Seine jest przeznaczona na placówki związane ze zdrowiem lub edukacją.

Od 2012 roku jest otwarty dla publiczności i jest stopniowo odnawiany.

Architektura i opis

Wnętrza budynków Bramy, Gospodarzy i Cudzoziemców, a także oficyny i parku są wpisane do rejestru zabytków od początku XX wieku.16 września 1946, przekształcone w klasyfikację dekretem z 16 marca 2015 r.

Budynek Hosts za elewacje, dachy, kominki i pomieszczenia ze stolarką na parterze, a także elewacje i dachy budynku Porterie zaliczane są do zabytków od początku XX wieku.15 kwietnia 1947.

Filiacja i zależność

Notre-Dame de Cercamp jest córką opactwa Pontigny .

Lista opatów

Zwykli Opaci

Chwalebni Opaci

Osobowości związane z opactwem

Uwagi i odniesienia

  1. (La) Leopold Janauschek , Originum Cisterciensium: in quo, praemissis congregationum domiciliis adjectisque tabulis chronologico-genealogicis, weterynarz abbatiarum a monachis habitatarum fundationes ad fidem antiquissimorum fontium primus descripsit , t.  Ja, Wiedeń,1877491  str. ( czytaj online ) , s.  159. To źródło używa pisowni „Cercamp”, ale podaje listę prawdopodobnie odpowiadającą innym napotkanym pisowniom, w których występuje „Cercamps”.
  2. Gallia Christiana, tom X.
  3. „  Cercamp  ” , w http://www.cistercensi.info , Ordre cistercien (dostęp 15 sierpnia 2015 ) .
  4. "  Stara opactwo Cercamp  " , zawiadomienie n o  PA00108286, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  5. Edmond Martène i Ursin Durand , Literacka podróż dwóch zakonników benedyktynów Kongregacji Saint Maur , t.  1, Paryż, F. Delaulne ,1717( czytaj online ) , s.  176.
  6. Cardevacque 1878 .
  7. François César Louandre , Starożytna i współczesna historia Abbeville i jego dzielnicy , A. Boulanger ,1834, 606,  str. ( czytaj online ) , s.  75. Kopia zeskanowanej kopii Uniwersytetu Oksfordzkiego6 kwietnia 2006.
  8. Jean Le Carpentier , Genealogical history of Païs-Bas, or History of Cambray and Cambresis… , Chez L'Autheur,1664( czytaj online ) , s.  419.
  9. François-Alexandre Aubert de La Chesnaye des Bois , Słownik szlachty, zawierający genealogie, historię i chronologię rodzin szlacheckich we Francji , t.  1,1770( czytaj online ) , s.  591.
  10. Lord of Châtillon (1219), Troissy , Melun , Crécy (1223), d ' Ancre , wicehrabia Châteaudun (1211) hrabia Saint-Pol (1228), butelka szampana.
  11. Hrabina Blois , Lady of Avesnes , de Bohain (1236) i de Guise , jedyny spadkobierca Gauthier d'Avesnes w Ternois i Marguerite, hrabina Blois (por. André Duchesne, Historia Domu Châtillon ).
  12. „Karta z 25 lutego 1360 r.”, W: Berthault, Abbaye du Pont-aux-Dames , Paris-Meaux, 1878, s.  89 .
  13. Franc̜ois-Alexandre Aubert de La Chesnaye-Desbois , Słownik szlachty, zawierający genealogie, historię i chronologię rodzin szlacheckich Francji, wyjaśnienie ich broni oraz stan wielkich ziem królestwa , Badier - u wdowy Duchêne,1774( czytaj online ) , s.  686.
  14. Anselme de Sainte-Marie (1625-1694) , Honoré Caille Du Fourny i Ange de Sainte-Rosalie (1655-1726) , Genealogiczna i chronologiczna historia królewskiego domu Francji, rówieśnicy, wielcy oficerowie korony i Maison du Roy, i byli baronowie królestwa ... , Stowarzyszenie księgarzy,1726( czytaj online ) , s.  792.
  15. Jean-Antoine Roucher , Antoine Perrin i Louis d'Ussieux , Uniwersalny zbiór szczególnych wspomnień związanych z historią Francji… , t.  5,1785( czytaj online ) , s.  376.
  16. André Du Chesne , Historia genealogiczna domu Dreux de Bar le Duc, Luksemburg i… ( czytaj online ) , str.  213.
  17. Comte de Pastoret , Rozporządzenie królów Francji trzeciej rasy, zebrane w porządku chronologicznym: zawierające rozporządzenia wydane od czerwca 1463 r. Do czerwca 1467 r. , T.  16, Paryż, Royal Printing,1814( 1 st  ed. 1463, przed Wielkanocą) ( czytaj on-line ) , "Letters Patent Ludwika XI," p.  159.
  18. his, Le journal des sçavans, za rok 1788 , Paryż, Bureau du Journal de Paris,Wrzesień 1788( czytaj online ) , s.  617.
  19. François de Rabutin , Uniwersalny zbiór szczególnych wspomnień odnoszących się do historii Francji: zawierający wspomnienia François de Rabutin […] od roku 1550 do 1559 , t.  38,1788( czytaj online ) , s.  145.
  20. François Clément , Sztuka sprawdzania dat faktów historycznych, kart, kronik i innych starożytnych pomników, Od narodzin naszego Pana , Jombert,1783( czytaj online ) , s.  643.
  21. Jean Dumont (baron de Carlscroon), powszechny dyplomatyczny zespół prawa narodów, zawierający zbiór traktatów o sojuszu, pokoju, rozejmie, neutralności, handlu itp., Które zostały zawarte w Europie od panowania cesarza Karola Wielkiego do teraz , vol.  5,1728( czytaj online ) , s.  43.
  22. Jacques Le Long , Pierre Nicolas Desmolets , Gaspard-Moïse-Augustin de Fontanieu , François-Roger de Gaignières i Laurent Étienne Rondet , Biblioteka Historyczna Francji: zawiera katalog dzieł, druków i rękopisów, które dotyczą historii tego królestwa lub które się do niej odnoszą; z uwagami krytycznymi i historycznymi , t.  2, Paryż, Biblioteka Narodowa Francji, Impr. Herising,1769( czytaj online ) , s.  818..
  23. Jacques Marie Ray de Saint-Geniles , Wojskowa historia panowania Louisa Le Juste, XIII. Du Nom, Roy… , vol.  2, Durant,1755( czytaj online ) , s.  137.
  24. Théophraste Renaudot , Gazette de France , t.  1,1766( czytaj online ) , s.  209.
  25. Narodowe Zgromadzenie Ustawodawcze, Protokół Zgromadzenia Narodowego (1789-1791) , t.  22, Królestwo Francji,17 czerwca 1790( czytaj online ) , s.  8.
  26. Louis Dancoisne , Badania historyczne nad Hénin-Liétard , A. Obez ,1847, s.  171. Archiwum Uniwersytetu w Gandawie.
  27. „  Guided Tours  ” , na www.cercamp.fr (dostęp 8 października 2016 ) .
  28. JORF nr 0095 z dnia 22 kwietnia 2016 r. Tekst nr 55 Lista obiektów objętych ochroną jako zabytki w 2015 r
  29. Antoine Mongez , Życie prywatne kardynała Dubois: premiera, arcybiskupa Cambrai itp. , Londyn, Taylor Institution,1789, 389  pkt. ( czytaj online ) , s.  264.
  30. sa, La Gazette de France , Paryż, Imprimerie de la Gazette de France,14 kwietnia 1765, 416  s. ( czytaj online ) , s.  151.
  31. Floris Van der Haer, skarbnik i kanonik Saint-Pierre w Lille , Les chastelains de Lille. Ich stara posiadłość, biuro i rodzina , vol.  2, Lille, Christofle Beys Printing,1611, 300  pkt. ( czytaj online ) , s.  297.
  32. his, Historia Królewskiej Akademii Inskrypcji i Literatury Belles: Wspomnienia literackie zaczerpnięte z rejestrów tej akademii od roku 1726 do roku 1730 włącznie , t.  7, Paryż, Royal Printing,1733, 487,  s. ( czytaj online ) , „Pochwała M.  l'Abbé de Boissy”, s.  425.

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły