Opactwo Baume-les-Dames

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym opactwa i Doubów .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Opactwo Sainte-Odile w Baume-les-Dames
Opactwo Sainte-Odile w Baume-les-Dames
Zamówienie	benedyktyński
Fundacja	VIII p  wieku
Zamknięcie	1791
Diecezja	Archidiecezja Besançon
Założyciel	Germain z Besançon
Ochrona	Na liście MH ( 1886 , Opactwo) Na  liście MH ( 2007 , Fasady, dachy, pozostałości)
Lokalizacja
Lokalizacja	Baume-les-Dames , Francja
Kraj
Informacje kontaktowe	47 ° 21 ′ 08 ″ północ, 6 ° 21 ′ 44 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Doubs Opactwo Sainte-Odile w Baume-les-Dames Geolokalizacja na mapie: Francja Opactwo Sainte-Odile w Baume-les-Dames

Baume-les-Dames opactwo lub Sainte-Odile opactwa to benedyktyńskie opactwo znajduje się w mieście od Baume-les-Dames ( Doubs , Francja ).

Pierwotnie nazwany Palma lub Palmense Monasterium , opactwo benedyktyńskie (rzędu St. Benedict) zostało założone w IV XX  wieku przez św Germanus , arcybiskup Besançon lub Garnier majordom z Burgundii , który zmarł późno VI th  wieku . Nosi imię św . Odyli (w. 660-720), która ukryłaby się tam, aby uciec przed swoim ojcem i która według legendy odzyskałaby tam wzrok (patrz niżej ). Opactwo został przebudowany w XVIII -tego  wieku.

Legenda

Zgodnie z tradycją regionu i zbiorami pierwotnie przechowywanymi w opactwie, Saint Germain został ścięty w 396 przez arian w Grand-Fontaine i biorąc głowę w dłonie, wstał i skierował się w stronę Baume-les-Dames, gdzie stworzył opactwo i w ten sposób stał się depozytariuszem swojego ciała.

Inna legenda cytuje króla Burgundii Gontran. Ten ostatni miał sen pewnego dnia, kiedy zasnął po długim polowaniu, w którym brał udział Garnier. We śnie król zobaczył łasicę próbującą przekroczyć rzekę, kiedy pojawił się żelazny most, zwierzę przekroczyło go i weszło do jaskini, w której znajdował się wielki skarb. Król obudził się, opowiedział ten sen Garnierowi i powiedział mu, że podczas snu jego pana właśnie pomógł łasicy przejść przez strumień, umieszczając swój miecz w poprzek strumienia: zwierzę, które znalazło ten prowizoryczny most, przekroczyło i zniknęło w dziurze kilka odległość od źródła. Tymi słowami obaj mężczyźni przekopali się we wskazanym miejscu (miejsce nazwane później Vigne-du-Trésor ) i odkryli ważny skarb. Król zaoferował go na odbudowę opactwa Baume-les-Dames, które zostało zniszczone przez najazd Hunów w 451 r. , widząc wznoszącą się z ruin opactwa chmurę, z której wyłoniła się ręka z wyciągniętymi palcami, a dłoń zwrócona ku niemu.

Pierwsza wzmianka

Mimo to nosi nazwę w The Life of Saint Ermenfroy napisanym około 720 lub 730 oraz w testamencie Anségise, opata Luxeuil, a następnie Fontenelle, datowanym na 831  ; ale także w tekstach glaber, mnicha św German z Auxerre w XI -tego  wieku, który opowiada religijne Glanseuil uciekającego Normanowie prowadzone w ich podróży relikwie św Maur (założyciel) do opactwa de Baume „Deindèvero quasi tertiâ transmigratione, in superiore Burgundiâ, locatum Balmense occupavêre Monastrium" . Ponadto w opactwie znajdował się grób hrabiego Garniera, pomnik ten został otwarty w 1768 roku na prośbę opatki i znaleziono tam bardzo stare kości. Grobowiec ten został zniszczony podczas rewolucji, niektóre fragmenty wykorzystano na zamku Esnans, a kości zdeponowano na cmentarzu Cour-les-dames . Opactwo było bardzo znaczące w czasach Karola Wielkiego i Ludwika Debonnaire , którzy wspominali o nim w swoich kapitułach .

Święta Odile

Na VII XX  wieku cud przyczynił się do sławy opactwa. Córka księcia Alzacji, Odile de Hohenbourg, była niewidoma, a ponieważ ojciec chciał ją zabić, osądzając ją za niegodną życia, matce udało się ukryć ją w tym opactwie. Opiniowały ją opatki. A w wieku 13 lat została ochrzczona. Biskup nazwał ją Odile, ponieważ oznaczało to „dziecko światła”. A kiedy powiedział do niej: „W imię Jezusa Chrystusa, bądź odtąd oświecona oczami ciała i oczami duszy”, odzyskuje wzrok. Cud ten przyciągnął więc później wielu ludzi do Baume-les-Dames.

opatki

Angélique-Henriette d'Amas

Obecny kościół opactwa został zbudowany w latach 1738-1760 w stylu neoromańskim przez bizontyńskiego architekta Nicolasa Nicole, dzięki Madame d'Amas, ksieni Baume-les-Dames. Prace przerwano w 1760 r., ponieważ Madame d'Amas wydała swoje pieniądze z wielką nieostrożnością i dlatego nie miała żadnych. To wyjaśnia, dlaczego Nicolas Nicole musiał zamknąć się pod tą ścianą Aby sfinalizować pracę. Początkowo Nicole planowała kościół o długości 44  m z kruchtą dzwonnicą. Jedynie chór jest ukończony i kończy się na 24  m .

Do dziś zachował się tylko kościół opacki, natomiast opactwo pierwotnie składało się z tego kościoła, dziedzińca i budynków klasztornych.

Wnętrze zdobiły kolumny z białego marmuru i różowego marmuru Sampan. Ołtarz został wykonany z cennego włoskiego marmuru, a płyty z różnych kolorowych kamieni. Meble były również bardzo luksusowe m.in. mównica Nicole, która została przeniesiona do kościoła.

Kierowały nim opatki na czele kapituły składającej się z piętnastu kanoniczek. Ona i kanonieczki musiały wykazać się ośmioma ćwiartkami szlachty ojcowskiej i matczynej, to znaczy, że trzeba było czterech pokoleń szlachty, aby zostać za taką uznaną. Konieczne było również złożenie trzech ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Zakonnice przyjęły stan kanoniczny i dlatego żyły jak duchowni; mieszkali wokół kościoła w domach określanych czasem w statutach pod nazwą opactwa lub klasztoru, jak opisuje to Egilbert w Żywocie św . Ermenfroya . Opatka posiadała znaczne uprawnienia nad mieszkańcami ziem należących do opactwa, jednak od 1155 r. przyznano im przywileje, takie jak zwolnienie z pracy czy pilnowanie wałów.

Lista ksieni Baume-les-Dames

• Elisabeth , ksieni około 1034 roku .

• Adele , ksieni około 1065 roku . Zawarła traktat z Guichardem, dziekanem kościoła św. Pawła, na mocy którego zgodzili się, że jeśli chłopi pańszczyźniani z ich dwóch klasztorów poślubią, ich dzieci zostaną rozdzielone między obie wspólnoty.

• Adeline , ksieni w 1117 roku .

• Étiennette de Bourgogne, ksieni w 1119 r .

• Sibile , ksieni cytowana w statucie Humberta de Besançon z 1147 roku . Uzyskała kolejno od papieży Innocentego II i Celestyna II odnowienie przywilejów wspólnoty.

• Etiennette de Bourgogne, w 1162 r . Zapytał w arbitrażu cesarza Fryderyka Barberousse , hrabiego Burgundii o poważny spór, który przeciwstawił go proboszczowi Mathay . Papież Lucjusz III polecił mu, aby klasztor przestrzegał zasad życia św. Benedykta.

• Clémence de Bourgogne, w 1204 r . Opuściła życie monastyczne w 1212, aby poślubić Bertholda VI, księcia Zeringen .

• Blandine de Châlon, w 1218 r . Byłaby naturalną córką hrabiego Burgundii . Otrzyma od arcybiskupa Nicolasa de Flavigny patronat nad kościołami Sainte-Marie-en-Châtel .

• Nicole de Roche, w 1266 r . Wymienia swoją własność Chassey z Thièbaud de Rougemont na własność Trouvans . Uzyskała od Henri de Saint-Léger, proboszcza parafii Villers-le-Sec to, co miał od swoich przodków w miejscu zwanym Saint-Léger i gdzie opatki zrobiły z tego winnicę.

• Beatrix I z Burgundii, 1276 . Hrabia Palatyn Filip i Alix, jego żona, potwierdzają cesję rzeźni w Pont-les-Moulins, którą hrabia Hugues przekazał opactwu w 1256 roku . Potwierdza zdobycie twierdzy Baume-les-Dames przez panów z Neuchâtel .

• Beatrix II z Cromari, 1313 .

• Sibilette de Vaivre, od 1326 do 1355 . Musiała otworzyć wielką salę opactwa na posiedzenie parlamentu Burgundii .

• Alix I de Montbazon, od 1355 do 1374 . Została wybrana przy wsparciu Thiébaud de Neuchâtel . ten pojawił się wśród zakonnic i twierdził, że ma zaszczyt być gwarantem spokoju elekcji, tak jak to mieli moi ojcowie i poprzednicy i wykorzystali wszystkie obawy, że sprawa jest podnoszona, spokojnie i tak długo, że istnieje pamięć przeciwna . Ponieważ wszyscy wahali się co do ważności procedury, zgłosił swoje prawo do arbitrażu przez grupę księży i ​​rycerzy, którzy wszyscy skinęli głowami i ogłosili monsignore de nuefchastel, wicehrabiego bame, który ma głos w tej kapitule przez wybór. z jego prawa i starszeństwa, że ​​wszyscy restrayearers aż do wyboru abasse dokonają wspomniany Monsignor de Nuefchastel i Panie, które są w tym rozdziale .

• Ludwika de Châlon, od 1375 do 1388 roku . Córka hrabiego Auxerre, została zdetronizowana przez Guillaume, arcybiskupa Besançon , z powodu jego złej administracji.

• Isabelle de Maisonval, od 1388 do 1418 roku . Zmarł w 1423 roku . W 1405 zwolni ona swoich wiernych z przycinania drzew . Zniszczony przez znaczne powodzie most nad Doubs , mieszkańcy cedują prawa na opactwo w zamian za jego naprawę i konserwację.

• Joanna I de Salins, od 1423 do 1440 .

• Małgorzata I de Salins, od 1440 do 1458 .

• Agnès de Ray , zmarł od 1458 do 1475 roku .

• Słodka La Rochelle, w 1475 roku do 1476 roku .

• Alix II z Montmartin, od 1476 do 1484 . Złożyła statuty opactwa w Besançon .

• Katarzyny de Neuchâtel , w 1493 .

• Małgorzata II z Neuchâtel , od 1510 do 1549 . Grób Małgorzaty de Neuchâtel istniał w opactwie, nosił następujące epitafium: Oto wysoka i potężna dama, pani Małgorzata de Neufchâtel , pani z Remiremont i ksieni Ceans  ; córka wysokiego i potężnego pana, Messire Claude de Neufchâtel , rycerza Złotego Runa, i lady Bonne de Boulai, pana i damy wspomnianego Neufchâtel , Châtel-sur-Moselle , Beaurepaire itd., która zmarła3 września 1549.

• Élisabeth de Morimont, od 1549 do 1571 .

• Joanna II Żyta, od 1571 do 1582 . Zmarł w 1582 roku . Mianowany rozkazem papieża Piusa V w 1571 roku . Na próżno będzie próbowała sprzeciwić się stworzeniu gminy w Baume-les-Dames.

• Małgorzata III z Genewy, od 1582 do 1618 . Przekaż ziemię pod budowę klasztoru dla mnichów kapucynów.

• Reine-Hélène I de Rye, od 1618 do 1647 . Zmarł w 1647 roku . W obliczu wojen i chorób, które szalały w regionie Baume, opatka i zakonnice schroniły się w Besançon , zabierając relikwie Saint Germain.

• Anne-Gasparine d'Andelot, od 1648 do 1652 . Zainstalowany za zgodą burmistrza miasta. Po wielkich wstrząsach ostatnich lat opatka zgadza się zachować swoje stanowisko, aby zrzec się prawa do sprawiedliwości nad miastem, rezygnuje z mostu nad Doubs i zrzeka się kilku tantiem.

• Reine-Hélène II du Mouchet de Battefort de Laubespin, od 1653 do 1661 . Mianowany przez króla Hiszpanii . ci przez kilka lat brali udział w wyborze ksieni.

• Marie d'Achey, od 1661 do 1684 .

• Franciszka de Thiard de Bissy, od 1684 do 1725 . Hrabstwo Burgundii zostało przyłączone do Francji , więc to Ludwik XIV dał mu swój patent.

• Angélique de Thiard, od 1725 do 1728 .

• Marie-Françoise d'Achey, od 1728 do 1750 .

• Angélique-Henriette Damas de Crux, od 1750 do 1767 . Opatka przyjmuje tytuł sławnej i czcigodnej damy.

• Marie-Philippine-Léopoldine d'Andelot, kanonik od6 sierpnia 1738, o imieniu ksieni 15 listopada 1767przez króla Ludwika XV i potwierdzone bańką Rzymu na9 lutego 1768. Jej nominacja była krytykowana za urodzenie się za granicą. W związku z tym, że jego brat, hrabia d'Andelot od dawna był związany ze służbą królewską i posiadał ważne dobra w Burgundii , zwłaszcza we Franche-Comté , monarcha rozwiązał ten problem, nadając ksieni listy naturalności.

• Angélique-Perronne du Mouchet de Battefort de Laubespin, od 1773 do 1787 .

• Marie-Françoise du Mouchet de Battefort de Laubespin, od 1787 do 1791 . Po rewolucji francuskiej i konfiskacie całego majątku opactwa, wraz z kilkoma zakonnicami udała się na emeryturę do Szwajcarii . Wróciła do Besançon kilka lat później i tam zmarła w biedzie.

 

Opatki prowadziły również działalność gospodarczą w celu zabezpieczenia dochodów. Począwszy od początku XI XX  wieku byli zadowoleni przychody w kilku kościołach w okolicy znaleźli się przypisanych dochodów budynków Saint-Hippolyte , Dampierre-sur-le-Doubs , Saint-Maurice , Montécheroux ... tę właściwość, że wolą, aby na przestrzeni wieków wzrosło tak samo ze strony panów okolicznych, jak i hrabiów Burgundii . Ponadto, mają one wbudowane do papierni w 1464 na Doubs w kierunku Pontarlier nie były wytwarzania papieru rag wynaleziony w XIII p  wieku; dzięki nim produkt ten był powszechny we Franche-Comté, co nie miało miejsca poza jego granicami. Zbudowali także most nad Doubs, który zapewniał dostęp do miejsca. Był to most płatny, to znaczy, że pobierali opłatę za przejazd mostem, aby trochę uregulować wjazdy i wyjazdy w miejscu Baume-les-Dames.

W 1791 r. opactwo na dobre zamknęło swoje podwoje z powodu Rewolucji, a także dlatego, że opatki miały mniej pieniędzy. Wszystkie meble i tytuły kanoników zostały wówczas sprzedane.

Zakupiony w 1811 r. przez miasto służył wówczas jako magazyn, targ zbożowy, ratusz, kino, garaż i to dziedzictwo architektoniczne nie zostanie podkreślone tak, jak powinno.

Od 1982 r. prace murarskie umożliwiły konsolidację głównej fasady, która groziła zawaleniem.

Zakonnice i znane osobistości

• Césarine-Elisabeth de Montrichard (w latach 1762-1791)

Rehabilitacja

Od 2001 roku gmina podjęła szeroko zakrojony projekt rewitalizacji, mający na celu przywrócenie kościoła opactwa do jego dawnej świetności, pod egidą zabytków iz dofinansowaniem ze strony państwa regionu i departamentu. Marmur, sztukaterie, podłogi… nawet kolumny „pożyczone” przez Napoleona i zniszczone w pożarze Tuileries w 1870 r., pierwotnie z białego marmuru, zostały zastąpione wspaniałymi monolitycznymi kolumnami z białego wapienia, wyrzeźbionymi przez firmę z Wogezów Piantanidy . Rezultat jest zdumiewający, a budynek, teraz wyposażony w ogrzewanie podłogowe, doskonałe oświetlenie, loże i udogodnienia, stał się centrum kultury i może pomieścić koncerty, wystawy, występy na żywo i inne wydarzenia.

Teriery, właściwości

Kartularny

Zabezpieczenia

Stary kościół opactwa został sklasyfikowany jako zabytek Ponieważ12 lipca 1886 r.

Wszystkie elewacje i dachy budynków, wszystkie kondygnacje i piwnice wraz ze znaleziskami archeologicznymi, a także kolejne części (wejście do opactwa, południowa zakrystia kościoła, sklepiona piwnica oficyny, część opactwa dom - 2, place de l'Abbaye -, domy - 6 i 8, place de l'Abbaye -) zostały zarejestrowane jako zabytki od7 maja 2007 r..

Praca muzyczna

Aby oznaczyć 150 th  -lecie Miejskiej Orkiestry Baume-les-Dames, holenderskiego kompozytora i dyrygenta Jacob de Haan złożonej Odilia , otwierając pop przedstawiający legendę o św Odile. Kreacja miała miejsce w piątek18 maja 2012w Centrum Biznesu i Spotkań Baume-les-Dames .

Z okazji inauguracji wystawy Stulecie Gutenberga, podróże w czasach pierwszych drukarzy , wstyczeń 2012, kompozytor Franche-Comté William Grosjean skomponował i miał premierę w kościele opackim Chronoscopie: siedem pytań zadanych na czas , utwór na 15 instrumentalistów podzielony na 3 zespoły. Ta kreacja została zamówiona przez miasto Baume-les-Dames, której partytura jest zdeponowana w miejskiej bibliotece mediów. Nagranie wykonane przez studio akustyczne Passavant autorstwa Philippe'a Mullera jest dostępne w zbiorze audio wspomnianej mediateki.

Uwagi i referencje

1. Historia Sequanois
2. Universal Nobiliary Francji
3. Stan sądów europejskich
4. Pamięć historyczna o opactwie Baume-les-Dames
5. Dwa Burgundy
6. Badania historyczne miasta Mandeure
7. Historia diecezji Besançon
8. Słownik genealogiczno-heraldyczny Belgii
9. Heraldyczna Belgia
10. Historia książek we Francji
11. Filialny Pierre-Joseph Montrichard, plik 30 J-18 (1762- XIX p wieku) Archives z Zamek la Chasseigne zdeponowany w Archives Departamentalnych Nièvre (
12. „  Abbaye Sainte Odile  ” , zawiadomienie n o  PA00101445, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Opactwo
• Lista opactw i klasztorów

Ikonografia

Bibliografia

• Félix-Victor Goethals, Genealogiczno-heraldyczny słownik rodzin szlacheckich Królestwa Belgii , tom. 1, 1849, s.  53.
• Jean-Charles Poncelin de la Roche-Tilhac, Stan sądów Europy i prowincji Francji: za rok MDCCLXXXV , 1785, s.  33.
• Jean François Nicolas Richard, Historia diecezji Besançon i Saint-Claude , tom. 1, 1847, s.  80.
• François Ignace Dunod de Charnage , Historia Séquanois i prowincji Séquanoise, Burgundów i pierwszego (drugiego, trzeciego i czwartego) królestwa Burgundii , 1735, s.  122.162.
• Edmond Werdet , Histoire du livre en France od najdalszych czasów do 1789 , cz. 4, 1862, s.  247.
• Belgia Heraldyczna: historyczna, chronologiczna, genealogiczna i pełna biografia wszystkich uznanych belgijskich rodów szlacheckich , Ch Poplimont, 1863, s.  125, 142.
• Les Deux Bourgognes: studia prowincjonalne , tomy 6-7, Bureau de la revue, s.  141, 238, 248.
• Louis Besson, Wspomnienia historyczne o opactwie Baume-les-Dames , 1845.
• Nicolas Viton de Saint-Allais , Universal Nobiliary Francji lub ogólny zbiór historycznych genealogii rodów szlacheckich tego królestwa , t. 21, Universal Bureau of France, 1843, s.  376, 377.
• Eugène-Augustin Bouchey, Badania historyczne miasta Mandeure (Epomandonadorum) , 1862, s.  49, 138, 161, 193, 203, 204, 324.
• Dominique Mischi: instytucje miejskie i sędziowie w Baume les dames (1576-1793), praca doktorska z Historii 1997.