Opactwo Notre-Dame de Barbery
| Opactwo Barbery | ||||
 Ruiny opactwa | ||||
| Diecezja | Bayeux i Lisieux | |||
|---|---|---|---|---|
| Patronat | Matka Boska | |||
| Numer seryjny (wg Janauscheka ) | CCCCXLIV (444) | |||
| Fundacja | 13 kwietnia 1176 | |||
| Rozpuszczenie | 1791 | |||
| Opactwo Matki | Savigny | |||
| Rodowód | Clairvaux | |||
| Opactwa-córki | Każdy | |||
| Kongregacja | Zakon cystersów | |||
| Epoka lub styl | ||||
| Ochrona |
 Zarejestrowany MH ( 2005 )
|
|||
| Informacje kontaktowe | 49°01′33″ północ, 0°20′49″ zachód | |||
| Kraj | Francja | |||
| Region | Normandia | |||
| Departament | Calvados | |||
| Wspólny |
Barbery Bretteville-sur-Laize |
|||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Opactwo Notre-Dame de Barbery to dawne opactwo cystersów , położone w miastach Barbery i Bretteville-sur-Laize .
Założona na 13 kwietnia 1176za namową Roberta Marmion Abbey została uszkodzona przez trzęsienie ziemi w XVIII -tego wieku, a następnie zamknięte rewolucji.
Opactwo zostało wpisane do rejestru zabytków od14 września 2005 r..
Historyczny
Robert Marmion, lord baronii Fontenay-le-Marmion , przekazał14 listopada 1140wszystko, co posiada w opactwie Savigny , na utworzenie opactwa Barbery, które staje się opactwem jego osiemnastej córki. Pozostały niedokończony, jego syn Robert zakończył darowiznę około 1176 roku. Robert Marmion, pierwszy założyciel, zabity w 1143 w opactwie Coventer, został pochowany częściowo w Anglii, a częściowo w kapitularzu Barbery.
To za opata Filipa I st. kościół opactwa został poświęcony w 1247 roku.
Jeden z mnichów z opactwa Gervais Barbery jest XIII th century, autor bestiariusz 1280 rymowane werset, który sukcesywnie posiada 29 zwierząt.
Opactwo zostaje splądrowane przez kalwinów w 1563 r. W 1639 r. Ludwik II Quinet wprowadził w opactwie reformę ścisłego przestrzegania . To opactwo było znane z tego, że było tak surowe jak opactwo La Trappe . Za abbatów Piotra II du Poissona i jego następcy Ludwika III Auderica de Lastours opactwo zostało odrestaurowane i częściowo przebudowane.
Archiwa przechowywane w Archiwum Calvados są znaczne i starych oraz Fundacja działa od XII th wieku zostały zachowane.
Architektura i opis
30 grudnia 1776, po trzęsieniu ziemi, którego epicentrum znajduje się w Caen, zawaliły się wieże opactwa. Dziś z opactwa pozostała tylko część fasady kościoła opackiego i kilka rozproszonych budynków.
Broń opactwa
Gules obsiane żołędziami Or .
Lista opatów
- Raoul 1177-, pierwszy opat.
- Wilhelm I, mnich Savigny
- Ryszard
- Wilhelm II Ezzy -1206
- Wilhelm III Cintheaux -1228
- Filip I
- Gilberta
- Robert -1275, 1277-.
- Thomas d'Ys
- Gautier
- Filip II -1306
- Wilhelm IV -1217
- Guillaume V Marmion -1339.
- Jan I
- Michel Brasart
- Wilhelm VI Le Mazurier
- Mikołaj I Hrabia
- Jan II Pimeule 1427-1469
- Mikołaj Gosland -1472
- Renaud Levrard -1496
- Jean III Levrard -1530, bratanek Renauda Levrarda.
- Denys Rycerz -1549
- Bertrand Menard
- Ludwik I Menard de la Menardiere -1579, przeor Sainte-Barbe-en-Auge .
- Gilles de Montaigu
- Pierre'a I Aubourga. Złożony jako simoniak , zmarł w 1561 r.
- Anne d'Escars 1582-1612, biskup Lisieux, Metz, kardynał.
- Jacques Leblans -1615
- Jan IV Thuault -1638
- Ludwik II Quinet -1651, mnich z Val-Richer . Doktor teologii, przeor Royaumont, spowiednik kardynała Richelieu . Rezygnuje.
- Mikołaj III Le Guédois -1677
- François Verjus 1677-1710 , biskup Grasse , Glandèves .
- Piotr II Ryby 1710-1722
- Ludwik III Auderyk de Lastours 1722-1733
- Mikołaj IV Lambelin 1733-1757
- Bernard de Cairon, ostatni opat Barbery 1757-1790.
Bibliografia
- Honoré Fisquet , La France pontifale (Gallia christiana), chronologiczna i biograficzna historia arcybiskupów i biskupów wszystkich diecezji Francji od powstania chrześcijaństwa do dnia dzisiejszego, podzielonych na 17 prowincji kościelnych. Rouen , E. Repos, Paryż, 1864-1873. Papieska Francja (Gallia christiana)
- Lucien Musset , „Miejsca klasztorne w Dolnej Normandii. Opactwo Barbery ”, Art de Basse-Normandie , 23, 1961, s. 22-27 .
- F. Vaultier, Badania historyczne nad starożytnym krajem Cinglais w diecezji Bayeux, Caen, Hardel, 1837, wyciąg z Memoires de la Société des antiquaires de Normandie, nr 10, 1836, [faks: Paryż, Res universis , 1992], s. 59-77
- R. Da Cruz, Opactwo Cystersów w Barbery (Calvados) od założenia do 1247, praca magisterska pod dyr. Véronique Gazeau i Claude Lorren, Uniwersytet w Caen, 2001, załącznik I, Le chartrier de Barbery
- Arcisse de Caumont , Monumentalne statystyki Calvados , t . 2, Caen, Hardel,1850( czytaj online ) , s. 220-229. Zobacz także V. Juhel i F. Saint-James, „L'abbaye de Barbery”, w Wycieczce Towarzystwa Antykwariatów Normandii, Architektura Cystersów w Calvados, sobota20 czerwca 1998, s. 31-44.
- Dubois Adrien, Vincent Jean-Baptiste, „Opactwo cystersów w Barbery (Calvados): lista opactwa i restytucja budynku. „Annals of Normandy 1/2015 ( 65 th roku), s. 39-152 [ na cairn.info ]
Uwagi i referencje
Uwagi
- Jest Unikatowy egzemplarz dzisiaj drugiej połowie XIII -go wieku, Bestiariusz z Gervais. Baptiste Levoir i Marie-Anne Pirez, Les Gervais , Archives et culture, Paryż, 1994, czytaj online .
Bibliografia
- (La) Leopold Janauschek , Originum Cisterciensium W quo praemissis congregationum domiciliis adjectisque tabulis chronologico-genealogicis, veterum abbatiarum monachis habitatarum fundationes ad fidem antiquissimorum fontium Primus descripsit , t. Ja, Wiedeń, Vindobonae,1877, 491 s. ( czytaj online ) , s. 192.
- komunikatu n O PA00111032 , podstawy Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury
- (It) Luigi Zanoni, „ Barbery ” , na http://www.cistercensi.info/ , Certosa di Firenze (dostęp 4 kwietnia 2014 ) .
- Grzegorz Quenet, trzęsieniach ziemi XVII th i XVIII th stulecia: Narodziny ryzyka , Champ Vallon, Seyssel, 2005 czytać online
- Alfred Canel, Herbarz prowincji miast Normandii , Rouen: A. Péron, 1849.
- Zdeponowany przez kapitułę w 1275 r., zrehabilitowany w 1277 r.
- Jest synem Jacquesa Marmiona, ostatniego uznanego pana tej rodziny.
- Rezygnuje.