2013 SY 99
2013 SY 99
Orbita 2013 SY 99 w kolorze cyjan i orbita hipotetycznej Planety Dziewiątej na zielono po prawej stronie
| Półoś wielka ( a ) |
105,32 × 10 9 ? km (~ 676 AU ) |
|---|---|
| Peryhelium ( q ) |
7,48 × 10 9 km (~ 50 jednostek AU ) |
| Aphelia ( Q ) |
213,92 × 10 9 km (~ 1,301 AU ) |
| Mimośrodowość ( e ) | 0.926 |
| Okres rewolucji ( P rev ) |
7 300 000 d (~ 20 000 lat?) |
| Pochylenie ( i ) | 4,235 ° |
| Długość węzła wstępującego ( Ω ) | 29,47 ° |
| Argument peryhelium ( ω ) | 32,40 ° |
| Średnia anomalia ( M 0 ) | 359,2 ° |
| Kategoria | Obiekt wolnostojący |
| Absolutna wielkość ( H ) | 6.80 |
|---|
| Przestarzały | wrzesień 2013 |
|---|---|
| Odkryty przez | Obserwatorium Kanada-Francja-Hawaje |
| Przeznaczenie | Uo3L91, 2013 SY 99 |
2013 SY 99 (oznaczenie tymczasowe Uo3L91 ) to obiekt transneptunowy w pasie Kuipera .
Opis
Według Michaela E. Browna stanowi to dodatkowy dowód na istnienie planety Dziewięć , gdyż jej położenie jest zgodne z modelami zaburzeń obiektów pasa Kuipera (KBO) indukowanych przez tę hipotetyczną planetę.
Źródła
- (w) Oto jeszcze więcej dowodów na hipotezę dziewiątej planety John Wenz, Popular Mechanics ,28 marca 2016 r.
- (w) Oto więcej dowodów na to, że w naszym Układzie Słonecznym jest ukryta planeta , koniec Farrha Khan Techradarmarzec 2016.
Uwagi i odniesienia
- " Nowe dowody na obecność dziewiątej planety w naszym Układzie Słonecznym " , w GuruMeditation ,30 marca 2016 r(dostęp 29 kwietnia 2016 )
- (w) Cechy i 2013SY99 symulacji orbity na stronie Database Small-Body z JPL . [Jawa]