み

Hiragana み Katakana ミ
Hiragana
k s t nie godz m y r w
w あ か さ た な は ま や ら わ
ja い き し ち に ひ み り (ゐ)
u う く す つ ぬ ふ む ゆ る ん
mi え け せ て ね へ め れ (ゑ)
o お こ そ と の ほ も よ ろ を
Katakana
k s t nie godz m y r w
w ア カ サ タ ナ ハ マ ヤ ラ ワ
ja イ キ シ チ ニ ヒ ミ リ (ヰ)
u ウ ク ス ツ ヌ フ ム ユ ル ン
mi エ ケ セ テ ネ ヘ メ レ (ヱ)
o オ コ ソ ト ノ ホ モ ヨ ロ ヲ

みw hiragana lubミw katakanie dwa Kanas , japońskie znaki , które reprezentują ten sam więcej . Są one wymawiane / m I / i zajmują 32 th  miejsce w ich odpowiednim syllabary między ľă iむ.

Pochodzenie

Hiragana i katakana み ミ pochodzą odpowiednio z man'yōgana , kanji 美i三.

Romanizacja

Według systemów latynizacji Hepburn , Kunrei i Nihon , み i ミ są latynizowane do „mi”.

Ślad

Hiragana み jest napisana dwoma pociągnięciami.

  1. Pozioma linia, po której następuje ukośna krzywa w lewo, tworząca pętlę i kończąca się w prawo.
  2. Linia pionowa, przecinająca ostatnią część pierwszej linii, na końcu lekko zakrzywiona w lewo.

Katakana ミ jest napisana trzema pociągnięciami.

  1. Pozioma linia, lekko opadająca.
  2. Podobna linia, znajdująca się poniżej.
  3. Również podobna linia, ponownie znajdująca się poniżej.

Reprezentacja komputerowa

Zobacz też

Powiązane artykuły