ゑ

Hiragana ゑ Katakana ヱ
Hiragana
k s t nie godz m y r w
w あ か さ た な は ま や ら わ
ja い き し ち に ひ み り (ゐ)
u う く す つ ぬ ふ む ゆ る ん
mi え け せ て ね へ め れ (ゑ)
o お こ そ と の ほ も よ ろ を
Katakana
k s t nie godz m y r w
w ア カ サ タ ナ ハ マ ヤ ラ ワ
ja イ キ シ チ ニ ヒ ミ リ (ヰ)
u ウ ク ス ツ ヌ フ ム ユ ル ン
mi エ ケ セ テ ネ ヘ メ レ (ヱ)
o オ コ ソ ト ノ ホ モ ヨ ロ ヲ

ゑw hiraganie lubヱw katakanie to dwa kanas , japońskie znaki, które reprezentują to samo więcej . Pierwotnie wymawiane / ɰe / then / I / , są teraz przestarzałe. Ich obecna wymowa / e / jest identyczna z wymowąえi エ, są one systematycznie zastępowane przez tę drugą.

Pochodzenie

Hiragana ゑ i katakana ヱ pochodzą, poprzez man'yōgana , z kanji 恵.

Romanizacja

Według systemów latynizacji Hepburn , Kunrei i Nihonゑ i ヱ są latynizowane na „my”.

Ślad

Hiragana ゑ jest napisana jednym długim pociągnięciem.

  1. Pozioma linia, od lewej do prawej, następnie ukośna linia w lewo, a następnie ponownie rozpoczynająca się w prawo zgodnie z prawie zamkniętym łukiem koła, który kończy się małą pętlą. Następnie linia biegnie po przekątnej w lewo, zanim zacznie się ponownie w prawo, tworząc dwa łuki koła.

Ta pisownia zaczyna się jakる.

Katakana ヱ jest napisana trzema pociągnięciami.

  1. Linia pozioma, a następnie ukośna w lewo.
  2. Mała pionowa linia, zaczynająca się na końcu pierwszej.
  3. Linia pozioma, styczna do podstawy drugiej w jej środku.

Reprezentacja komputerowa

Zobacz też

Powiązane artykuły