た

Hiragana た Katakana タ
Hiragana
k s t nie godz m y r w
w あ か さ た な は ま や ら わ
ja い き し ち に ひ み り (ゐ)
u う く す つ ぬ ふ む ゆ る ん
mi え け せ て ね へ め れ (ゑ)
o お こ そ と の ほ も よ ろ を
Katakana
k s t nie godz m y r w
w ア カ サ タ ナ ハ マ ヤ ラ ワ
ja イ キ シ チ ニ ヒ ミ リ (ヰ)
u ウ ク ス ツ ヌ フ ム ユ ル ン
mi エ ケ セ テ ネ ヘ メ レ (ヱ)
o オ コ ソ ト ノ ホ モ ヨ ロ ヲ

たw hiraganie lubタw katakanie to dwa kanas , japońskie znaki, które reprezentują to samo więcej . Są wyraźne / t / i zajmują 16 th  miejsce w ich odpowiednim syllabary międzyそiち.

Pochodzenie

Hiragana た i katakana タ pochodzą, przez man'yōgana , odpowiednio z kanjis 太i多.

Znaki diakrytyczne

た i タ mogą być znakami diakrytycznymi, tworząc だ i ダ i reprezentować dźwięk / da / .

Romanizacja

Według systemów latynizacji Hepburn , Kunrei i Nihonた i タ latynizują na „ta” oraz and i ダ na „da”.

Ślad

Rytuał hiragany jest napisany czterema pociągnięciami.

  1. Linia pozioma, od lewej do prawej.
  2. Linia pionowa, lekko ukośna i zorientowana w lewo, przecinająca pierwszą linię.
  3. Pozioma linia na prawo od pierwszych dwóch.
  4. Pozioma linia pod trzecią.

Katakana タ jest napisana trzema pociągnięciami.

  1. Linia ukośna, od prawej do lewej.
  2. Pozioma linia, od lewej do prawej, przecinająca pierwszą i kończąca się przekątną od prawej do lewej.
  3. Linia ukośna, przecinająca drugą linię w połowie jej przekątnej.

Pierwsze dwa wiersze odpowiadają wykresowiク.

Reprezentacja komputerowa

Zobacz też

Powiązane artykuły