Kościół Ofiarowania Jezusa w Świątyni | |
Widok wnętrza i ikonostas. | |
Prezentacja | |
---|---|
Cześć | Prawosławny |
Koniec prac | 1768 |
Architekt | Bartolomeo Rastrelli, a następnie w 1839 r. V. Stassov |
Inne kampanie robocze | Zimowy pałac |
Dominujący styl | Rokoko Barok |
Liczba kopuł | dzwonnica |
Data profanacji | 1918 |
Stronie internetowej | Mały Kościół Pałacu Zimowego |
Geografia | |
Kraj | Rosja |
Region | ŚW.PETERSBURG |
Szczegóły kontaktu | 59 ° 56 ′ 30 ″ północ, 30 ° 18 ′ 58 ″ wschód |
Kościół Ofiarowanie Pańskie (w języku rosyjskim : Сретенская церковь (Зимний дворец) ) lub Little Church of Winter Palace (w języku rosyjskim : Малая церковь Зимнего дворца ) jest kościół dom Pałacu Zimowego w Sankt -Petersburg . Architektem był Bartolomeo Rastrelli , który zbudował go w 1768 roku, ale po spaleniu się Pałacu Zimowego w 1837 roku to architekt Vassili Stassov kierował jego odbudową.
Po Rewolucji Październikowej (1917) nie był już użytkowany, a jego ikonostas został rozebrany w 1929 roku.
W Pałacu Zimowym za czasów Katarzyny I wzniesiono pierwszy kościół Ofiarowania Jezusa w Świątyni . Projekt należy do Bartolomeo Rastrelli i jest realizowany w miejscu kościoła o tej samej nazwie, który istniał pod Anną Iwanowną . Jego dekorację zaprojektował mistrz I. Djani. . Wystrój pierwszego wnętrza kościoła nie zachował się, a informacje na ten temat są skąpe.
Konsekracja kościoła w dniu 10 (21) Styczeń 1768. Ma idealną lokalizację w pobliżu części mieszkalnej, na pierwszym piętrze, w kierunku północno-zachodnim i służył do nabożeństw rodziny cesarskiej.
Za Mikołaja I er prezentowany kościół otrzymuje status katedry i każdego roku14 grudniaUsługa religijne obchodzone jest na pamiątkę décabriste powstańczego przeciwko Nicolas I er .
Kościół został zniszczony podczas pożaru Pałacu Zimowego (w 1837 r.). To Vassili Stassov kieruje jego odbudową. Chce uniknąć odtworzenia stanu kościoła sprzed katastrofy i pragnie nadać mu nowy wygląd, ale cesarz każe mu zrobić wszystko, aby przywrócić kościół i w miarę możliwości w jego pierwszym stanie. Projekt rewaloryzacji, w którym cesarz Mikołaj I brał czynny udział, został zatwierdzony w 1838 roku, dzięki czemu dekoracja wiernie odwzorowuje pierwotny wygląd kościoła.
Niewielki kościółek Pałacu Zimowego to pierwsza odrestaurowana po pożarze sala w pałacu. Jego konsekracja miała miejsce na dzień przed ofiarowaniem Jezusa w Świątyni , 1 lutego 1839 roku, czyli półtora miesiąca przed konsekracją Wielkiego Kościoła Pałacu Zimowego . Przewodniczą im Metropolita Kijowa i Galicji oraz Metropolita Filaret.
Po rewolucji październikowej kościół został zamknięty 29 maja 1918przez Centralny Komitet Gmin Obwodu Północnego, który odmawia do niego dostępu Bractwu Radnych Parafialnych. Dostęp był ograniczony do Muzeum Rewolucji, aw 1929 r. po rozebraniu ikonostasu utworzono tam audiencję. W 1939 r. w jej pomieszczeniach odbywały się spotkania polityczne, a ściany pokryto płótnem i panelami. W drugiej połowie lat 40. pobielono sufit i ściany oraz usunięto wszystkie pozostałe elementy dekoracyjne.
W latach 90. przeprowadzono renowację i odrestaurowano strop. Następnie pomieszczenia były wykorzystywane przez warsztaty konserwatorskie Ermitażu .
Dekoracja kościoła przez Wasilij Stasow pochodzi z lat 1838 do 1839. Aby przywrócić pierwotny stan, restauratorzy wykorzystywać informacje o przywracaniu pochodzącym z końca XIII th century początku XIX th Century warunkiem Aktualności sposób widzenia twórców pierwotnego modelu.
Kościół pokryto złoconą dekoracją w stylu barokowo-rokokowym. Niektóre elementy zostały przerobione w papier mache . Ściany podzielone są na kilka części pilastrami pierwotnie pomalowanymi na jasnoniebieski kolor.
Pomieszczenie nie posiada sklepień wspierających znajdujące się powyżej pomieszczenia, a płaski strop umożliwił przedstawienie przedstawienia zesłania Ducha Świętego na apostołów malarza Nikołaja Majkowa na rysunku Carla Timoleona von Neff .
W chórze kościoła znajduje się ikonostas V. Bobkovej z dwoma rejestrami: „Ołtarz jest oddzielony drewnianą podporą z dwoma rejestrami, na których umieszczone są pozłacane ikony. Drzwi królewskie tworzą centralny korytarz ozdobiony rzeźbionym drewnem, natomiast te po prawej i lewej stronie są ślepe. Malowidła na tych drzwiach przedstawiają Zwiastowanie i Ewangelistów . Po prawej stronie królewskich drzwi obraz przedstawia przedstawienie Jezusa w świątyni, a po lewej ucieczkę Marii i Józefa do Egiptu »
W ikonostasu szesnaście ikony, z których część pochodzi od tych, które zostały zapisane w czasie pożaru i zostały przemalowane w drugiej części XVIII -tego wieku, prawdopodobnie przez Iwana Iwanowicza Belsky (IN) i Iwan Wiszniakow (dokumenty brakuje dla bardziej dokładne przypisanie autora i daty). Na ścianach eksponowane są nowe obrazy biskupów, wykonane przez Carla Timoleona von Neff . Dobór tematów odpowiada pamiętnym wydarzeniom z historii rodziny cesarskiej. Na dachu pałacu nad małym kościołem zbudowano dzwonnicę z barokową żarówką jako kopułą. Klatka schodowa prowadząca do kościoła prezentacyjnego nazywana jest schodami kościelnymi.
В W zakrystii od końca XIX th century zachowały srebrnym krzyżem i relikwie trzech hierarchów Jan Chryzostom , Bazyli Wielki i Grzegorz z Nazjanzu i kawałek Prawdziwego Krzyża , który został przywieziony z klasztoru z Pantokratora do Góra Athos .