Edyta z Wessex

Edyta z Wessex Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Portret Edith Wessex w hagiografii króla Edwarda Wyznawcy środek XIII -go  wieku (Cambridge MS Ee.3.59, k. 11v).

Tytuł

Królowa Anglii

23 stycznia 1045 - 05 stycznia 1066
( 20 lat, 11 miesięcy i 13 dni )

Kluczowe dane
Poprzednik Emma z Normandii
Następca Edyta z Mercji
Biografia
Narodziny 1027 lub wcześniej
Śmierć 18 grudnia 1075
Winchester
Pogrzeb opactwo Westminsterskie
Tata Godwin
Matka Gytha Thorkelsdóttir
Małżonka Edward Wyznawca
Religia chrześcijaństwo

Edith lub Eadgyth , urodzona nie później niż w 1027 r. I zmarła dnia18 grudnia 1075w Winchester , jest żoną Edwarda Wyznawcy , król Anglii od 1042 do 1066 roku . Najbardziej znana jest z Vita Ædwardi regis , biografii jej męża napisanej za jej namową.

Biografia

Edith jest najstarszą córką Godwina , potężnego i wpływowego hrabiego Wessex oraz Gythy Thorkelsdóttir , szlachcica skandynawskiego pochodzenia . Urodził się nie później niż w 1027 , dorastała w Wilton , Wiltshire . Ona poślubia króla Edwarda Wyznawcy na23 stycznia 1045. Ich małżeństwo nie rodzi dzieci.

W 1051 roku Godwin kłóci się z królem, który wypędza go z królestwa i odrzuca Edytę. Możliwe, że przyczyną tej decyzji była bezpłodność. Według źródeł albo zamyka ją w Wherwell Abbey, albo odsyła z powrotem do Wilton. Ta separacja jest krótkotrwała: w następnym roku Godwin znajduje łaski króla i Edyty, jej pozycji królowej. W ostatnich latach panowania Edwarda na próżno wstawiała się za swoim bratem Tostigiem , wypędzonym z hrabstwa Northumbria w 1065 r. Przez bunt poddanych. Jego drugi brat Harold woli negocjować z rebeliantami, którym się to udaje: Tostiga zostaje zastąpiony przez Morcara , szwagra Harolda.

Plik 4 stycznia 1066, król umiera otoczony przez królową Edytę, arcybiskupa Canterbury Stigand , Roberta FitzWimarca , Normana, który był mu bliski, i Harolda, który został powołany na jego następcę. Rola, jaką odegrała podczas krótkiego panowania Harolda, jest niemożliwa do ustalenia z pewnością, ale źródła normańskie ( Guillaume de Poitiers i Carmen autorstwa Hastingae Proelio ) przedstawiają ją jako sprzyjającą nadejściu Wilhelma Zdobywcy .

Pozostaje ważnym właścicielem ziemskim po podboju Normanów , obecnym w Wilton, ale zwłaszcza w Winchester , gdzie zmarła18 grudnia 1075. Została pochowana wraz z mężem w Opactwie Westminsterskim . Przed śmiercią zleciła napisanie Vita Ædwardi regis nieznanemu autorowi. Tekst ten w pierwszej części odtwarza historię jej rodziny, zanim stał się biografią jej zmarłego męża.

Bibliografia

  1. Williams, 2004 .

Bibliografia

Link zewnętrzny