Gospodarka plantacyjna dotyczy upraw intensywnych, takich jak trzcina cukrowa, bawełna, kauczuk i kawa, zorganizowanych w plantacje .
Gospodarka plantacja istnieje od co najmniej XII th century, Wenecjanie Krzyżacy, templariusze i Normanowie, którzy praktykowali gospodarki plantacji cukru niedaleko Trypolisu, w południowych Włoszech i na Sycylii od tego czasu. Ten model ekonomiczny jest następnie stosowana w rozliczeniach, które odbywają xv th wieku, zwłaszcza w Wysp Świętego Tomasza i Książęcej ; wreszcie opracowany masowo w obu Ameryk i Karaibów do XVIII -tego wieku.
Społeczeństwa kolonialne skupiały się wokół tych produkcji, z ich hierarchią, trybami funkcjonowania i organizacją społeczną. Widzieli europejskich panów, niewolników, wyzwolonych z Afryki i kulisów lub zaangażowanych , głównie z Europy.
Wiele tekstów literackich, w szczególności Williama Faulknera , Raphaëla Confianta , Patricka Chamoiseau , Edouarda Glissanta , Khal Torabully i Davida Dabydeena, przyjmuje jako ramy te plantacje, które wywołują szczególne zachowanie w obliczu wygnania , zakorzenienia, wyzysku i różnorodności kulturowej .
Mówimy o „plantokracji”, aby zdefiniować typ organizacji społecznej powstałej na plantacjach w czasach imperiów kolonialnych .