Jean-Marc Ayrault , ur.25 stycznia 1950w Maulévrier ( Maine-et-Loire ) jest francuskim mężem stanu . On jest premierem od15 maja 2012 do 31 marca 2014.
Radny generalny Loire-Atlantique i burmistrz Saint-Herblain w latach 1970-1980, był burmistrzem Nantes w latach 1989-2012, zastępcą w latach 1986-2012 i przewodniczącym grupy socjalistycznej w Zgromadzeniu Narodowym od 1997 do mianowania na stanowisko Premier, na czele pierwszego rządu prezydentury François Hollande'a ,15 maja 2012. Tworzy drugi rząd w dniu18 czerwcanastępnie po wygranej lewicy w wyborach parlamentarnych .
Z funkcji premiera zrezygnował w 2014 roku, dzień po przegranej lewicy w wyborach samorządowych . Zastąpiony przez Manuela Vallsa , odzyskuje mandat zastępcy, a następnie wraca do rządu wluty 2016zostając Ministrem Spraw Zagranicznych i Rozwoju Międzynarodowego .
W wyborach parlamentarnych w 2017 roku nie ubiegał się o nowy mandat posła. W 2018 roku prezydent Emmanuel Macron mianował go szefem Fundacji Pamięci Niewolnictwa .
Jean-Marc Ayrault jest najstarszym z pięciorga dzieci Josepha Ayraulta (1921-2010), robotnika rolnego, następnie w fabryce włókienniczej, zanim został dyrektorem w tej samej fabryce, oraz Georgette Uzenot (1928-2017), krawcowej, a następnie gospodyni domowej .
Był uczniem katolickiej szkoły podstawowej Saint-Joseph w Maulévrier, a następnie, od 1961 r., w publicznej szkole średniej Colbert w Cholet, gdzie w 1968 r. uzyskał maturę (seria A) . Uniwersytet w Nantes . W latach 1969-1970 przez część roku (jeden semestr) studiował w Niemczech na Uniwersytecie w Würzburgu . Ukończył studia z literatury w 1971, następnie zdał niemieckie CAPES w 1972. Odbył rok stażu w Nantes (Talence College, Liceum Jules-Verne i Liceum Georges-Clemenceau ), następnie został mianowany profesorem w kolegium Angevinière w Saint-Herblain w 1973 roku.
Jean-Marc Ayrault został zwolniony ze służby państwowej w 1976 roku. Po objęciu funkcji burmistrza Saint-Herblain przez kilka lat zajmował stanowisko nauczyciela w niepełnym wymiarze godzin.
w wrzesień 1971, poślubia Brigitte Terrien. Urodzony w katolickiej rodzinie rolników10 czerwca 1950w Maulévrier, w młodości działała w Ruchu Chrześcijańskiej Młodzieży Wiejskiej . Ukończyła literaturę współczesną, została profesorem języka francuskiego w college'u w regionie Nantes od 1974. W latach 1982-2001 została wybrana radną generalną kantonu Saint-Herblain-Ouest-Indre , a następnie w 2002 r. została delegatką ds. praw regionalnych dla dzieci z Pays de la Loire . Odeszła z tej funkcji w 2004 roku, by w 2005 roku stworzyć Maison des teenagers de Nantes.
Jean-Marc i Brigitte Ayrault mają dwie córki, Ysabelle, urodzoną w 1974 i Élise, ur. w 1977, dziennikarkę Canal+ , a także troje wnucząt.
W młodości Jean-Marc Ayrault został członkiem Wiejskiego Ruchu Młodzieży Chrześcijańskiej , najpierw w Cholet, a następnie na Uniwersytecie w Nantes . Organizacja ta odegrała zasadniczą rolę w jej politycznym tworzeniu, ponieważ w latach 1966-1968 charakteryzowała ją wyzwalająca wizja religii i przejęłaby pewne elementy marksizmu jako narzędzie analizy społeczeństwa.
Podczas studiów Jean-Marc Ayrault chciał zaangażować się w działania polityczne i interesował się Partią Socjalistyczną . Opuścił Mouvement rural de jeunesse chretienne (MRJC) pod koniec 1970 r. W 1971 r. przeniósł się z rodziną do Saint-Herblain, w Sillon de Bretagne , w budynku, w którym mieszkali, dopóki nie został wybrany na burmistrza Nantes. w 1989 roku.
Spotkał się w Nantes na początku 1971 roku swojego pierwszego mentora politycznego, Bernard Hazo, członek od konwencji Republikanów instytucji z François Mitterranda . W tym kontekście uczestniczy w przygotowaniu kongresu w Epinay , przenosząc swój głos na wniosek Poperen . Po kongresie tendencja Poperen znalazła się w mniejszości, Pierre Mauroy zjednoczył się z François Mitterrandem.
Po pobycie w Młodzieży Socjalistycznej Jean-Marc Ayrault wszedłStyczeń 1972w sekcji PS Saint-Herblain , której szybko został zastępcą sekretarza, a następnie sekretarzem w 1974, kiedy od 1972 do 1977 liczba członków wzrosła z około dwudziestu do stu.
Wniebowstąpienie Burmistrz Saint-HerblainPodczas wyborów kantonalnych w 1976 r. Jean-Marc Ayrault został wybrany radnym generalnym kantonu Saint-Herblain . Zasiadał w radzie generalnej Loire-Atlantique do 1982 roku.
W 1977 r. stanął bezpośrednio do konfrontacji z Michelem Chauty o ratusz Saint-Herblain i został (z 56% głosów) najmłodszym burmistrzem Francji w mieście liczącym ponad 30 000 mieszkańców. Jego pierwszym asystentem był Charles Gautier , który miał być jego następcą.
W 1978 roku został wyznaczony przez bojowników na kandydata w wyborach parlamentarnych , przed Alainem Chénardem , ale zostało to narzucone przez François Mitterranda ze względu na równowagę między byłymi SFIO („maurojistami”) a nowymi socjalistami. Jean-Marc Ayrault nie chce być jego zastępcą (będzie jednak w latach 1981-1986).
W 1979 r. wszedł do komitetu wykonawczego Partii Socjalistycznej na zjeździe w Metz , podczas którego był członkiem komitetu uchwał. Wkrótce potem obecne Centrum Studiów Socjalistycznych, Badań i Edukacji (CERES) przejęło zarządzanie federacją Loire-Atlantique, z Jeanem Natiezem jako sekretarzem. W 1981 roku na Kongresie Walencji wszedł do krajowego zarządu. Jean Natiez opuszcza federalny sekretariat Loire-Atlantique, Jean-Marc Ayrault pozostawia tę funkcję Charlesowi Gautierowi, jego pierwszemu zastępcy w Saint-Herblain.
W czasie jego dwóch mandatów możemy wymienić prace rekultywacyjne Sillon de Bretagne, a także interwencje władz miejskich dotyczące firm, budowę sali widowiskowej Onyx.
W latach 1977-1982 dość często interweniował, w szczególności w sprawie projektu elektrowni jądrowej w Pellerin, który dotyczył jego kantonu dość bezpośrednio, ale w tym czasie rada generalna Loire-Atlantique miała prawicową większość.
Burmistrz NantesW 1989 roku burmistrz Nantes Michel Chauty (RPR) nie reprezentował siebie. Jean-Marc Ayrault, przekonany przez François Mitterranda, postanawia kandydować na burmistrza i formalizuje swoją kandydaturę przezgrudzień 1988. Kampania wyborcza naznaczona jest wizytami François Mitterranda w Saint-Herblain inLuty 1989z okazji inauguracji oraz premiera Michela Rocarda i Jacquesa Chiraca w Nantes. ten12 marca 1989, lista Ayrault wygrywa w pierwszej turze z 50,19% głosów nad listą Daniela Augereau, który zebrał 40% głosów. Był kolejno ponownie wybierany na burmistrza w latach 1995, 2001 i 2008.
Jego przybycie na stanowisko szefa ratusza zbiega się tuż po lub z uruchomieniem i zastosowaniem projektów jego poprzedników lub poza ramami Nantes: przywrócenie tramwaju , za sprawą Alaina Chénarda , budowa miasta Kongresu , Atlanpole technopol , postanowił przez Michela Chauty , przybycia TGV w 1989 roku ukończenia obwodnicy , etc. Pod jego rządami życie kulturalne w Nantes znajduje swoje symbole w Royal de luxe , Le Lieu unique , La Folle Journée i Festival des Trois Continents .
Innym aspektem jej działania jest urbanistyka, w szczególności przebudowa centrum miasta: tory Saint-Pierre i Saint-André , place Saint-Pierre , cours des 50-Otages , place Royale oraz zmiany w systemie komunikacji miejskiej ( nowy tramwaj linie autobusowe dedykowane „ Busway ”, system wypożyczania rowerów „ Bicloo ”).
W ramach swojego mandatu burmistrza, Jean-Marc Ayrault zachęca również prace nad pamięcią przesyłek handlu niewolnikami Nantais (okowów pamięci) w XVIII -tego wieku, które będzie odwiedzane przez 400.000 osób międzygrudzień 1992 oraz maj 1994, którego inicjatorem jest centrolewicowy prawnik Yvon Chotard, odpowiedzialny za stosunki międzynarodowe i turystykę do 2008 roku, co prowadzi do inauguracji w marzec 2012z pomnikiem Zniesienia Niewolnictwa przez polski artysta Krzysztof Wodiczko .
Jeśli chodzi o możliwość redystrybucji regionów zalecanych przez raport komisji Balladur , Jean-Marc Ayrault jest przeciwny, podobnie jak Jacques Auxiette, ale w przeciwieństwie do Jean-Yvesa Le Driana , Patricka Mareschala czy jego zastępcy Jean-Louisa Jossica , że Loire- Atlantique dołącza do regionu Bretanii .
Opracował strukturę międzygminną, Syndicat intercommunal à voivation multiple (SIVOM) aglomeracji Nantes (SIMAN) w 1982 r., stając się dzielnicą w 1992 r. i wspólnotą miejską w 2002 r. pod nazwą Nantes Métropole ; następnie obejmuje przewodnictwo.
Od wznowienia projektu w 2000 r. Jean-Marc Ayrault bronił budowy nowego lotniska w Notre-Dame des Landes , zwanego przez niektórych przeciwników tego projektu Ayraultport . Potępia17 stycznia 2018 zaniechanie projektu lotniska.
Członek grupy badawczej Zgromadzenia Narodowego ds. Tybetu Jean-Marc Ayrault odbiera18 sierpnia 2008Dalajlama w ratuszu Nantes przy okazji pobytu duchowego przywódcy Tybetu w Nantes. Kilka miesięcy wcześniej28 marca 2008burmistrz Nantes symbolicznie udekorował ratusz flagą tybetańską na znak solidarności z narodem tybetańskim po tragicznych wydarzeniach marcowych .
W 1997 roku został skazany na sześć miesięcy zawieszone więzienną kary i grzywny w wysokości 30.000 franków za przestępstwo udzielania nieuzasadnione korzyści (często zwane przestępstwo faworyzowania), bez konkurencji na rynku poligraficznym od Nantes gazety miejskiej. Pasja , aby Daniel Nedzela, przedsiębiorca bliski PS, poprzez stowarzyszenie Omnic , dotowany przez gminę w wysokości sześciu milionów franków rocznie od końca 1989 do końca roku.1 st styczeń 1994. Nie odwołuje się . To przekonanie pojawiło się ponownie w prasie w 2012 roku, kiedy Jean-Marc Ayrault został złożony na stanowisko premiera . Ze względu na starszeństwo wyroku skazującego Jean-Marc Ayrault skorzystał z automatycznej rehabilitacji w 2008 r., a jego rejestr kryminalny ponownie stał się pusty.
Przewodniczący Grupy Socjalistycznej w Zgromadzeniu NarodowymWybrany w Loire-Atlantique podczas wyborów parlamentarnych w 1986 roku , jest on następnie stale ponownie wybrany na 3 th okręg działu od 1988 roku.
W 1997 r. został przewodniczącym ugrupowania socjalistycznego w Zgromadzeniu Narodowym. Pełniąc tę funkcję doznał porażki w 1998 r. w związku z przedstawionym przez rząd projektem ustawy o pakcie solidarności obywatelskiej (PACS), który jednak nie powiódł się w pierwszym czytaniu, w tym dniu nie ma wystarczającej liczby posłów socjalistycznych. W PACS zostanie ostatecznie wybrany na później.
ten 16 kwietnia 2002 r., poinformowany przez Gérarda Le Galla, że Lionel Jospin ryzykuje, że zostanie wyprzedzony i wyeliminowany przez Jean-Marie Le Pena w pierwszej turze wyborów prezydenckich , odmawia apelu o pożyteczne głosowanie i zamyka dyskusję stwierdzeniem „jest to teza przegrana” .
Popiera Ségolène Royal w prawyborach socjalistycznych w wyborach prezydenckich w 2007 roku .
Podczas wyborów parlamentarnych 10 i 17 czerwca 2007 r. został ponownie wybrany na posła na szóstą kadencję z wynikiem 66,15% głosów, po tym jak był bliski reelekcji w pierwszej turze, gdzie uzyskał 49,76% głosów. ten25 czerwca 2007, po raz trzeci został ponownie wybrany na przewodniczącego grupy parlamentarnej, która przekształciła się w Grupę Socjalistyczną, Radykalną, Obywatelską i Sojuszniczą (SRK). W pierwszej turze uzyskał 78 głosów na 179 oddanych. Po wycofaniu się wszystkich swoich konkurentów ( Philippe Martin 38 głosów, Jean Glavany 33 głosy i Arnaud Montebourg 30 głosów), został wybrany w drugiej turze 117 głosami.
W pobliżu François Hollande'a wspiera tego ostatniego w ramach socjalistycznych prawyborów w 2011 roku i aktywnie uczestniczy w jego kampanii prezydenckiej .
PremierUznawany w czasie kampanii prezydenckiej za jednego z faworytów na stanowisko premiera , na tę funkcję został powołany przez nowego prezydenta RP François Hollande'a .15 maja 2012. Przedstawia on skład swojego rządu Naczelnikowi Państwa 16 maja , w dniu przekazania władzy po poprzedniku. Ten rząd jest 35 th rząd z V -go Republiki Francuskiej . Następnie zrezygnował z mandatu burmistrza Nantes, pozostając radnym miejskim.
Rząd przedstawiony przez Pierre-René Lemas on16 majaskłada się z osiemnastu ministrów i szesnastu wiceministrów, z parytetem kobiet i mężczyzn, w średnim wieku powyżej 52 lat. Rzecznikiem prasowym jest również najmłodszy Najat Vallaud-Belkacem . W jej skład wchodzi dwóch członków Lewicowej Partii Radykalnej (PRG) i dwóch Europe Écologie Les Verts (EÉLV), w tym sekretarz krajowy Cécile Duflot . Pierwszy sekretarz z Partii Socjalistycznej , Martine Aubry , postanowił nie uczestniczyć, nie został powołany do Matignon. Zapraszany do francuskiej gazety 2 zapowiada, że obniży pensje ministrów, a ministrowie pokonani w wyborach parlamentarnych nie pozostaną w rządzie.
ten 17 maja 2012odbywa się pierwsza Rada Ministrów . Podczas tego spotkania przyjęto 30% obniżkę wynagrodzenia ministrów, które tym samym spadło z 14 200 euro do 9940 oraz „kodeks etyki”, mający na celu zapobieganie konfliktom interesów i za pomocą którego każdy członek rządu zobowiązuje się m.in. , aby wsiąść do pociągu na podróż trwającą krócej niż trzy godziny lub wręczyć prezenty o wartości ponad 150 euro na rzecz serwisu Domains .
Tego samego dnia powiedział, że wybrał swojego pierwszego zastępcę, Patricka Rimberta , aby zastąpił go na stanowisku burmistrza Nantes , a swojego pierwszego wiceprezydenta, Gillesa Retière , burmistrza Rezé , na stanowisko prezydenta Nantes Métropole .
ten 18 czerwca 2012zgodnie z republikańską tradycją po wyborach parlamentarnych składa dymisję swojego rządu Prezydentowi RP, który mianuje go ponownie premierem.
ten 3 lipca 2012Adresy Jean-Marc Ayrault do deputowanych do Zgromadzenia Narodowego mowy od ogólnej polityki w sprawie programu, który zamierza przeprowadzić ze swoim rządzie. Uzyskał wtedy zaufanie 302 deputowanych. Dwa dni później sondaż dla Le Figaro wskazuje, że 68% Francuzów uważa, że rząd będzie zmuszony prowadzić politykę oszczędności, termin, który szef rządu i jego ministrowie uważają za „mało”, a nawet „nieodpowiedni”. do sytuacji.
ten 26 kwietnia 2013 r.deklaruje, że nie będzie kandydatem na burmistrza Nantes w wyborach samorządowych 2014 r. , ani szefem listy, ani prostym radnym miejskim.
Koniec listopad 2013zapowiada rozpoczęcie negocjacji w celu przebudowy systemu podatkowego w celu ustanowienia „sprawiedliwszych, skuteczniejszych i czytelniejszych przepisów” . François Hollande wskazuje, że już w tym czasie rozważa jego zastępstwo.
ten 31 marca 2014, po przegranej większości w wyborach samorządowych, Jean-Marc Ayrault składa rezygnację prezydentowi republiki, który ją przyjmuje i tego samego dnia kończy swoje funkcje. Przekazanie władzy jego następcy Manuelowi Vallsowi następuje następnego dnia.
Powrót do delegacjiten 1 st maja 2014, miesiąc po odejściu z Matignon, Jean-Marc Ayrault ponownie zostaje posłem do Parlamentu.
Podczas reformy mapy regionalnej poparł rządowy projekt połączenia Kraju Loary i Bretanii w ramach regionu Wielkiego Zachodu .
W 2015 roku, wyraził zaniepokojenie konsekwencjami w nauczaniu niemieckiego z reformą nauczania na uczelni podjętej przez Ministra Edukacji Narodowej, Najat Vallaud-Belkacem , który przewiduje w szczególności do zniesienia klas bilanguage. I sekcje europejskie .
W tym samym roku, Jean-Marc Ayrault zaproponowano Pierre-Alain Muet o poprawkę do ustawy 2016 finansów, który przewiduje zastąpienie części premii działalności przez zmniejszenie uogólnionej składki społeczne (CSG) dla niskich dochodach. Postrzegany jako pierwszy krok w kierunku połączenia podatku dochodowego i CSG, tekst ustanawia elastyczny CSG dla dochodów poniżej 1,34 płacy minimalnej. Nowelizacja podatku Ayrault zostaje przyjęta przez Zgromadzenie Narodowe w dniu12 listopada 2015 r. ale jest cenzurowany przez Radę Konstytucyjną w dniu 29 grudnia 2015.
w grudzień 2015kwestionuje potrzebę włączenia do Konstytucji możliwości pozbawienia podwójnego obywatelstwa obywatelstwa francuskiego skazanych za terroryzm. wluty 2016, tuż przed wejściem do rządu głosuje za włączeniem tego środka do Konstytucji.
minister spraw zagranicznychten 11 lutego 2016Jean-Marc Ayrault powrócił do rządu dzięki nominacji przez François Hollande'a, ministra spraw zagranicznych i rozwoju międzynarodowego , w miejsce Laurenta Fabiusa, mianowanego na przewodniczącego Rady Konstytucyjnej . Jego przybycie jest sprzeczne z radą Manuela Vallsa, który w dużej mierze przyczynił się do jego odejścia z Matignon. Dopiero po raz drugi w ramach V Republiki , że były premier został odwołany do rządu pod tym samym przewodnictwo po Michel Debre który był premierem od 1959 do 1962, a następnie dołączył trzeci rząd z Pompidou w 1966 roku pod samo prezydentura generała de Gaulle'a .
Jego nominacja jest mile widziana w Niemczech. Zbliżając się do swojego odpowiednika Franka-Waltera Steinmeiera , kilka dni po objęciu urzędu chwalił „odwagę Niemiec, które budzą szacunek” w europejskim kryzysie migracyjnym , podczas gdy Manuel Valls krytykuje ze swojej strony politykę azylową Niemiec. Odnośnie konfliktu izraelsko-palestyńskiego , powrócił do zobowiązania Laurenta Fabiusa do uznania państwa Palestyna w przypadku niepowodzenia konferencji zaproponowanej przez Francję w celu wznowienia dialogu.
Po rządzieten 10 maja 2016Prezydent François Hollande zapowiada utworzenie „ Fundacji na rzecz pamięci o poborach, niewolnictwie i ich zniesieniu ” , która, jak zapowiadał, ostatecznie nie powstaje w ciągu roku. Rok później François Hollande powtórzył życzenie, aby tę fundację założył jego następca i powierzył Jean-Marc Ayrault przewodnictwo misji odpowiedzialnej za to stworzenie. wkwiecień 2018Prezydent Emmanuel Macron ogłasza oficjalne utworzenie fundacji na cały rok i potwierdza, że stoi na jej czele Jean-Marc Ayrault. Fundacja ma przenieść się do Hôtel de la Marine w Paryżu w 2020 roku.
ten 21 lutego 2017 r., Ouest-France ogłasza, że pod koniec wyborów prezydenckich w 2017 roku nie będzie już kandydatem na żaden mandat wyborczy, wyrażając wolę kontynuowania swojego zaangażowania politycznego w społeczeństwie obywatelskim.
ten 23 kwietnia 2017wzywa do głosowania na Emmanuela Macrona w drugiej turze wyborów prezydenckich w 2017 roku .
ten 31 stycznia 2018dołączył do biura fundacji Jean-Jaurès .
W 2009 r., według rankingu opublikowanego przez dziennik Le Monde , był drugim politykiem francuskim na wielu mandatach (jego przewodnictwo w grupie posłów PS nie jest uwzględniane w rankingu). Powiedział „w pełni załóżmy” , zaznaczając, że „ograniczenie kumulacji idzie w kierunku historii” .
Vincent Pierre AYRAULT ( 20.02.1814 w Saint-Pierre-des- Échaubrognes - 09.06.1836 w Nueil-les-Aubiers ) rolnik |
||||||||||||||||
Vincent Henri Célestin AYRAULT ( 12.09.1838 w Nueil-les-Aubiers - ????) rolnik |
||||||||||||||||
Célestine Angélique Françoise BALIN (06/01/1814 w Nueil-les-Aubiers - ????) rolnik |
||||||||||||||||
Vincent Basile AYRAULT (03.03.1873 w Nueil-les-Aubiers - ????) |
||||||||||||||||
Jean Mathurin GIRARD (16.06.1786 w Maulévrier - 22.11.1850 w Saint-Aubin-de-Baubigné ) |
||||||||||||||||
Marie GIRARD (29.09.1840 w Saint-Aubin-de-Baubigné - ????) rolnik |
||||||||||||||||
Marie Madeleine MOREAU (25.02.1796 w Yzernay - 16.02.1870 w Saint-Aubin-de-Baubigné ) |
||||||||||||||||
Joseph Eugène Maurice Ayrault (1921-2010) farm worker, tekstylia pracownik, kierownik fabryki |
||||||||||||||||
Pierre HÉRAULT (21.05.1794 w Bretignolles - 11.07.1856 w Nueil-les-Aubiers ) rolnik |
||||||||||||||||
Pierre HÉRAULT (25.02.1830 w Nueil-les-Aubiers - 01.09.1898 w Nueil-les-Aubiers ) |
||||||||||||||||
Marie FUZEAU (07.05.1798 w Saint-André-sur-Sèvre - 21.05.1873 w Moulins ) |
||||||||||||||||
Anne Marie Louise HÉRAULT (25/05/1877 do Nueil-les-Aubiers - ????) |
||||||||||||||||
Pierre TEMPLEREAU (27.02.1797 w Rorthais - 02.06.1877 w Nueil-les-Aubiers ) |
||||||||||||||||
Marie Rose Louise TEMPLEREAU (08/09/1836 au Pin - ????) |
||||||||||||||||
Louise Marie Rose POISBLEAU (25.04.1804 w Cerizay - ????) |
||||||||||||||||
Jean-Marc AYRAULT (25/01/1950 w Maulévrier ) Premier Francji |
||||||||||||||||
Joachim René UZENOT (25.02.1841 w Saint-Aignan - ????) oracz |
||||||||||||||||
Marc UZENOT (26.02.1874 w Noyal-Pontivy - ????) |
||||||||||||||||
Françoise LE GAL (01.01.2018 w Saint-Gérand - ????) fillandière |
||||||||||||||||
Marc UZENOT (1903 - ????) |
||||||||||||||||
KAPLICA Józefa (06.04.1830 w Noyal-Pontivy - 18.06.1897 w Saint-Gérand ) |
||||||||||||||||
Marie Jeanne KAPLICA (02/05/1876 w Saint-Gérand - ????) |
||||||||||||||||
Marie Yvonne LE BERRE (05.10.1840 w Neulliac - ????) |
||||||||||||||||
Georgette Ghislaine Albertine UZENOT (26.11.1927 w Pontivy - 03.09.2017 w Cholet ) krawcowa |
||||||||||||||||
Pierre Marie LE HELLAYE (17.03.1841 w Cléguérec - 14.08.1880 w Neulliac ) |
||||||||||||||||
Joseph Marie LE HELLAYE (05.10.1872 w Cléguérec - ????) |
||||||||||||||||
Marie Anne GUILLEMOT (27.07.1846 w Cléguérec - 20.08.1895 w Stival ) |
||||||||||||||||
Germaine LE HELLAYE (1902 - ????) |
||||||||||||||||
Joseph ÉVANO ( 13.11.1841 w Malguénac - ????) oracz, opiekun kabaretu |
||||||||||||||||
Marie Louise ÉVANO (08.03.1878 w Malguénac - ????) |
||||||||||||||||
Jeanne GLOUX (01.06.1848 w Malguénac - 30.08.1884 w Malguénac ) |
||||||||||||||||
: dokument używany jako źródło tego artykułu.