| ||||||||||||||
Wybory parlamentarne we Francji w 1986 r | ||||||||||||||
16 marca 1986 | ||||||||||||||
Organ wyborczy i wyniki | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wyborcy | 28,024,168 | |||||||||||||
78,50 % ▲ +8,2 | ||||||||||||||
Prawo parlamentarne - Jacques Chirac | ||||||||||||||
Wymienianie kolejno
Wiec dla Związku Republiki na rzecz Demokracji Francuskiej | ||||||||||||||
Głos | 12,565,714 | |||||||||||||
44,84% | ▲ +2 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 290 | ▲ +132 | ||||||||||||
Większość prezydencka - Laurent Fabius | ||||||||||||||
Wymienianie kolejno
Ruch lewicowych radykałów Partii Socjalistycznej | ||||||||||||||
Głos | 8,693,939 | |||||||||||||
31,02% | ▼ −7.2 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 212 | ▼ −54 | ||||||||||||
PCF - Georges marchais | ||||||||||||||
Głos | 2,739,925 | |||||||||||||
9,78% | ▼ −6.4 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 35 | ▼ −9 | ||||||||||||
FN - Jean-Marie Le Pen | ||||||||||||||
Głos | 2 703 442, | |||||||||||||
9,65% | ▲ +9,5 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 35 | ▲ +35 | ||||||||||||
Reprezentacja Zgromadzenia Narodowego | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Rząd | ||||||||||||||
Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
Większość prezydencka Fabiusa ( PS , MRG , DVG ) |
Chirac II Union RPR-UDF ( RPR , UDF , DVD ) |
|||||||||||||
Wybrana władza ustawodawcza | ||||||||||||||
VIII e w V th Rzeczypospolitej | ||||||||||||||
Te wybory francuska z 1986 roku odbyła się16 marca 1986wybrać na VIII th ustawodawcę w V Republiki .
To głosowanie stanowi punkt zwrotny w historii V Republiki, ponieważ po raz pierwszy w tym reżimie (i jak dotąd jedyny) wybory parlamentarne odbywają się w głosowaniu proporcjonalnym (departamentalnym z jedną turą). Podczas gdy w 110 propozycjach prezydenta socjalistycznego François Mitterranda pojawiła się proporcjonalność , przypisuje się mu zamiar zmniejszenia prawicowej większości, podczas gdy sondaże dały dużą porażkę lewicy z większością głosów w dwóch turach .
Przyznając niewielką większość prawicy RPR - UDF , wybory te doprowadziły do pierwszego wspólnego pożycia z Jacquesem Chiracem na stanowisku premiera . Jest to również pierwszy przypadek, gdy Front Narodowy (FN), skrajnie prawicowa partia pod przewodnictwem Jeana-Marie Le Pena , korzystająca z wprowadzenia reprezentacji proporcjonalnej, wysłała posłów do Pałacu Burbonów .
Od początków V Republiki dwie tury po tym stanowisku obowiązywały w wyborach parlamentarnych .
W 1985 roku, kiedy sondaże są złe dla lewego, François Mitterrand opiera się na 47 th jego 110 propozycji dla Francji w 1981 roku w celu ustalenia departmental proporcjonalny . Nie zgadzając się z tą zmianą głosowania, Michel Rocard złożył rezygnację z rządu, potępiając ryzyko powrotu do niestabilności ministerialnej.
Kilku obserwatorów uważa, że ta zmiana w systemie głosowania, której pragnął François Mitterrand, ma na celu ograniczenie klęski lewicy i pozbawienie parlamentarnej prawicy absolutnej większości poprzez wprowadzenie do Zgromadzenia Narodowego wybranych członków Frontu Narodowego , partii skrajnej prawicy. następnie w pełnej progresji. Kalkulację tę przyjmuje nawet głowa państwa. Lionel Jospin , który był wówczas pierwszym sekretarzem Partii Socjalistycznej , uzna a posteriori, że proporcjonalność miała na celu „zapobieżenie posiadaniu przez prawo przeważającej większości w Zgromadzeniu Narodowym ” .
Każdy departament francuski wybiera od 2 do 24 deputowanych. Dla każdego departamentu podział proporcjonalny daje każdej partii ułamkową liczbę posłów, ale wyklucza bardzo małe partie, aby uniknąć zbyt dużego podziału życia politycznego. W związku z tym nie można mówić o całkowitej proporcjonalności, która oznaczałaby głosowanie krajowe (jak ma to miejsce w przypadku wyborów europejskich).
Instytut | Przestarzały | Najbardziej lewy | PCF | PS | MRG | DVG | Ekolodzy | płyta DVD | RPR - UDF | FN |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ifop | 20 stycznia 1986 | 2% | 11% | 30% | 1% | NC | 1% | 48,5% | 6% | |
Sofres | 30 stycznia 1986 | 1,5% | 11% | 26% | 1,5% | NC | NC | 1% | 48% | 9% |
BVA | 30 stycznia 1986 | NC | 10,5% | 28,5% | NC | NC | NC | NC | 47% | 7,5% |
Sofres | 20 lutego 1986 | 3% | 11% | 29% | 1% | NC | NC | 46,5% | 5,5% | |
Ipsos | 17 do 22 lutego 1986 | 1% | 10% | 27% | 2% | 3% | 2% | 45% | 7% |
Pierwsza runda 16 marca 1986 |
|||||||||
Numer | % rejestrujących | ||||||||
Zarejestrowany | 37 562 173, | 100,00 | |||||||
Wstrzymało się | 7 878 658, | 21,50 | |||||||
Wyborcy | 29 683 515, | 79.02 | |||||||
% wyborców | |||||||||
Puste i zepsute karty do głosowania | 1,275,684 | 4.35 | |||||||
Głosy oddane | 28,024,168 | 74,60 | |||||||
Etykieta polityczna | Głos | % obsady | Siedzenia | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
partia Socjalistyczna | 8,693,939 | 31.02 | 206 | ||||||
Wspólne listy RPR - UDF | 6,008,612 | 21.44 | 147 | ||||||
Rajd dla Republiki | 3.143.224 | 11.22 | 76 | ||||||
Francuska Partia Komunistyczna | 2,739,925 | 9,78 | 35 | ||||||
Front Narodowy | 2 703 442, | 9,65 | 35 | ||||||
Unia na rzecz Demokracji Francuskiej | 2,330,167 | 8.31 | 53 | ||||||
Różne prawa | 1,083,711 | 3,87 | 14 | ||||||
Najbardziej lewy | 430 352, | 1.54 | 0 | ||||||
Ekolodzy | 340 109, | 1.21 | 0 | ||||||
Pozostałe pozostały | 301,063 | 1.07 | 5 | ||||||
Lewicowy ruch radykalny | 107,769 | 0.38 | 2 | ||||||
Daleko w prawo | 57,432 | 0,20 | 0 | ||||||
UNG ( Aimé Césaire , Martynika ) | 56,044 | 0,20 | 0 | ||||||
Regionaliści | 28,379 | 0.10 | 0 | ||||||
Źródło: data.gouv.fr |
Każdy departament wybiera co najmniej dwóch zastępców. Departamenty wybierające najwięcej deputowanych to Północ (24), Paryż (21) i Bouches-du-Rhône (16). Trzy terytoria zamorskie wybierają tylko jednego zastępcę.
Grupa parlamentarna | Zastępcy | Deklarowany prezydent | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Członkowie | Związane z | Całkowity | ||||
SOC | Socjalista | 196 | 16 | 212 | Pierre Joxe | |
RPR | Rajd dla Republiki | 147 | 8 | 155 | Pierre Messmer | |
UDF | Unia na rzecz Demokracji Francuskiej | 114 | 17 | 131 | Jean-Claude Gaudin | |
COM | komunistyczny | 32 | 3 | 35 | André Lajoinie | |
FN-RN | Front Narodowy - Rajd Narodowy | 32 | 3 | 35 | Jean-Marie Le Pen | |
Całkowita liczba członków grup | 568 | |||||
Zastępcy niezarejestrowani | 9 | |||||
Wszystkie miejsca zajęte | 577 |
Deputowanych kobiet jest 5,9%.
Pod względem liczby miejsc zwycięstwo RPR i UDF jest mniej ważne, niż początkowo zakładano. Z 35 wybranymi, Front Narodowy po raz pierwszy wszedł do Zgromadzenia Narodowego.
Plik 20 marca 1986Prezydent François Mitterrand mianuje Jacquesa Chiraca, prezydenta RPR, do Matignon, inaugurując w ten sposób pierwsze wspólne pożycie V Republiki. Nowy premier powraca do proporcjonalnego systemu głosowania, przywracając większość głosów przed kolejnymi wyborami parlamentarnymi.
Wspólne pożycie pozwoliło socjalistycznej głowie państwa odzyskać popularność: został ponownie wybrany w drugiej turze wyborów prezydenckich w 1988 roku przeciwko szefowi rządu. W tym procesie Zgromadzenie Narodowe zostaje rozwiązane, a przedterminowe wybory parlamentarne dają Partię Socjalistyczną względną większość.