Yerevan (HY) Երեւան | |||
Heraldyka |
Flaga |
||
Panorama Erewania z górą Ararat w tle. | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Armenia | ||
Region | Erewan | ||
Burmistrz | Hayk marutyan | ||
Demografia | |||
Miły | Erewańczyk, Erewańczyk | ||
Populacja | 1 054 698 mieszk . (2011) | ||
Gęstość | 4646 mieszk./km 2 | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 40 ° 09 ′ 33 ″ północ, 44 ° 30 ′ 33 ″ wschód | ||
Wysokość | 989 m min. 865 m Maks. 1390 m² |
||
Powierzchnia | 22 700 ha = 227 km 2 | ||
Strefa czasowa | UTC + 4 | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Armenia
| |||
Znajomości | |||
Stronie internetowej | http://www.yerevan.am/ | ||
Erywań lub Erywań ( ormiański : Երևան , Erywań ) jest największym miastem Armenii i jej stolicą od 1918 roku , dwunastym od początków Armenii . Obecne miasto jest częściowo oparte na starożytnym mieście Urarte, Erebouni . Znajduje się na zachodzie kraju, na wschodnim krańcu równiny Ararat , nad wąwozami rzeki Hrazdan .
Ma burzliwą historię złożoną z bitew, grabieży, pożarów i trzęsień ziemi od ponad 2500 lat, po I wojnie światowej staje się stolicą efemerycznej Pierwszej Republiki Armenii i przyjmuje niektórych ocalałych z ludobójstwa Ormian . Miasto rozrastało się szybko podczas XX -tego wieku , kiedy Armenia stała się jedną z piętnastu republik z ZSRR . Z kilkutysięcznego miasteczka w okresie I Rzeczypospolitej stał się w ciągu niespełna pięćdziesięciu lat głównym ośrodkiem kulturalnym, artystycznym i przemysłowym kraju, a także siedzibą jego instytucji politycznych.
W 2018 roku populacja Erewania szacowana jest na 1 081 800 mieszkańców, a jej bardzo mała aglomeracja wokół miasta obejmuje z 1 980 000 mieszkańców ponad 42% ludności ormiańskiej. Jej mieszkańcy nazywani są Erevanais i Erevanaises .
Erywań został nazwany Światową Stolicą Książki 2012 przez UNESCO. Erewan jest członkiem stowarzyszonym Eurocities .
Nazwa Erewan pochodzi od twierdzy Urartanu Erebouni , wzniesionej obok obecnego centrum miasta, z której pozostały jedynie ruiny. Było to wówczas jedno z głównych miast Urartu . Obecnie w Erebouni (i jego muzeum Erebouni ), jednej z dwunastu dzielnic Erewania , znajdują się ruiny twierdzy.
Głównym symbolem miasta Erewan jest położona w Turcji góra Ararat , którą przy dobrej pogodzie można zobaczyć z każdego miejsca w mieście.
W herbie miasta widnieje używany już przez Republikę Armenii symbol koronowanego lwa . Reprezentuje ona ormiański królestwa założonego przez pierwszego króla Cylicji , Levon II (którego nazwa związana jest z leo , lwa w języku łacińskim ). Ten heraldyczny symbol często używany na Wschodzie i Zachodzie przywołuje siłę i majestat. Lew z Lewona, ukoronowany jak wszyscy królowie dynastii Rupenidów , berło z prawą przednią nogą, tarcza - na której narysowana jest góra Ararat - na piersi i we wschodniej formie: chodzenie na czworakach ( „Przechodnia -by") i głową skierowaną do przodu. Gmina Erewan wybiera mieszankę wschodnich i zachodnich reprezentacji: lew idzie, ale głowa z profilu.
Od 2004 roku , Erywań ma hymn , Erebuni-Erywań , napisany przez Paruyr Sevak i skomponowaną przez Edgar Hovhannisyan w 1968 roku upamiętniający 2750 th -lecie swego istnienia, wybrany po zawodach jak najlepiej reprezentować miasta i flagę, objęciem ramiona miasta. Flaga powtarza tarczę z lwem. Jest na białym tle, otoczony dwunastoma małymi czerwonymi trójkątami przedstawiającymi dwanaście kolejnych stolic Armenii.
Erywań to starożytne miasto z jego „Świadectwo urodzenia” oznacza rejestrację klinowe wyryte w porządku królewskiego na kamieniu Argishti I st w 782 pne. AD zeznaje, że zbudował fortecę wojskową w celu obrony przed atakami z Północnego Kaukazu i nazwał ją Erebouni (pochodzenie nazwy „Erewan”) – choć są ślady poprzedniej okupacji. To właśnie w tym czasie potęgi Urartejczyków miasto nabyło kanały irygacyjne i zbiornik. Sto lat później, aby zrekompensować porzucenie Erebouni, król Rusa II kazał wybudować fortecę Teishebani kilka kilometrów dalej na północ . Miasto jest wówczas stolicą północnej prowincji i służy jako magazyn dla produktów zbieranych jako tantiemy przed przekierowaniem do centrum królestwa, Tuszpy . Ale miasto zostało splądrowane i spalone w 590 rpne. AD przez Medów sprzymierzonych z Scytami .
Pod koniec okresu urartejskiego panująca w kraju dynastia Ervandounis lub Orontides znacznie przyczyniła się do odrodzenia miasta. VI th na IV -go wieku pne. AD jest jednym z głównych ośrodków satrapii ormiańskiej Imperium Achemenidów .
Ze względu na brak danych, dowodów historycznych lub świadectwo, w okresie pomiędzy IV -go wieku pne. BC i III th century AD. AD jest znany jako ciemny wiek Erewania .
Rozwój miasta jest intensywny na początku średniowiecza (do V TH i VI th stulecia), a pierwszy kościół w Erewaniu, kościół świętych Piotra i Pawła, zbudowany jest w V th wieku (to załamał się w 1931 roku ) . Po kilku próbach w latach 640 , Arabowie zajęli miasto w 658 roku . Jest to drugi co do wielkości miastem w regionie po Dvin który pozostanie głównym ośrodkiem gospodarczym równinie Ararat w XI -tego wieku . Arabowie próbują zwolnić ludność ormiańską, w szczególności poprzez masowe konwersje, ale silny opór zmusza ich do pogodzenia się. Odtąd kolejni kalifowie tolerowali chrześcijaństwo i oferowali Ormianom szeroką autonomię. Erewan cieszył się stuleciem pokoju i dobrobytu, aż do buntów w 740 roku . Miasto zostaje następnie splądrowane, a niektóre dzielnice spalone; odzyskuje pewną autonomię tylko w 850 z przyszłym królem Armenia Achot I er jako gubernatora, pod tytułem „książę książąt”, który oznacza początek dynastii Bagratides .
W 920 , przy wsparciu Bizancjum , król Achot II powrócił do Erewania i jego regionu do królestwa. W X -go wieku , siła jego potęgi militarnej i gospodarczej, Erywań staje się prawdziwym centrum Wschodniej Armenii . Należy do XI -tego wieku królestwo Bagrationi, ale potajemnie zaproponował Bizancjum w 1023 przeniósł się do rąk Seldżuków . Kiedy król zmarł w 1041 r. , cesarz bizantyjski Michał V przejął i zdobył Erewan, Ani i równinę Ararat. Ale drugi atak Seldżuków był śmiertelny dla regionu, Bizantyjczycy wycofali się do miasta Ani. Tradycyjnie brutalni Seldżukowie plądrują, palą i niszczą Erewan. Zostawiają opuszczone miasto, trupy na ulicach, by wreszcie w 1064 roku opanować całe królestwo . W XII -tego wieku , Gruzja stała się regionalną potęgą militarną i zgadza się przyłączyć Ormian naciskać Seldżuków. Erywań został przejęty w 1201 roku , odbudowany i przez dwadzieścia lat przeżywał „złoty wiek”. Od 1225 r. następowały po sobie najazdy turecki i mongolski, które ostatecznie rządziły miastem z pewną tolerancją wobec chrześcijan. W 1256 Erewan został stolicą jednego z czterech ulus (regionów) Imperium Mongolskiego . Pod koniec XIII -go wieku , konwersja Mahmud Ghazan Khan do islamu i koczowniczy Mongol zahamowały rozwój regionu. Cały kraj przeżywa wtedy głód, a ludność woli uciekać, po raz kolejny pozostawiając Erewan opuszczony. W 1387 , po kilku falach najazdów , Tamerlan splądrował i zdewastował miasto i jego okolice.
XVI th i XVII th stulecia to kolejny okres ciemny miasta: najpierw o Persji , to staje się polem bitwy pomiędzy Persów i Turków , a następnie, w ciągu wieków, powtarzające się ataki Arabów i Mongołów i wreszcie straszne trzęsienie ziemi z 1679 roku zakończy niszcząc prawie całe miasto. Kilka rzadkich szczątków jest nadal widocznych do dziś.
W czasie okupacji rosyjskiej ok. 1827 r. miasto liczyło zaledwie 12 500 mieszkańców, z których prawie połowa nie była Ormianami . Po powrocie pokoju powoli wznowiono wzrost demograficzny i miasto uzyskało status stolicy prowincji, a od 1849 r . rządu .
Na początku XX th century Erywań to małe miasto z 30.000 mieszkańców prowincji na obrzeżach imperium rosyjskiego . W 1918 został ogłoszony stolicą nowej niepodległej Republiki Armenii i tym samym stał się centrum niepodległej Armenii do 1920 roku . Główny urbanista Alexandre Tamanian przekształca całe miasto w godną stolicę tej republiki . Ten wyjątkowy rozwój całkowicie zaburza oblicze tego miasta poprzez budowę nowych dzielnic, dróg, mostów, międzynarodowego lotniska , a także m.in. instalację metra w 1980 roku .
Erywań pozostaje stolicą Armenii po jej sowietyzacji 29 listopada 1920przed poddaniem się Tbilisi, które w 1922 r . stało się stolicą Zakaukaskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej . Kiedy rozpadł się w 1936 roku, Erywań ponownie stał się stolicą Radzieckiej Socjalistycznej Republiki Armenii i wreszcie III republiki, kiedy kraj uzyskał niepodległość w 1991 roku .
Demonstracje na rzecz niepodległości Górskiego Karabachu w 1988 roku są jedną z konsekwencji wprowadzenia pierestrojki w Związku Radzieckim i pragnienia niepodległości piętnastu republik sowieckich. Trzęsienie ziemi z dnia 7 grudnia 1988 spowalnia proces i Armenii jest jednym z ostatnich republik do niezależności wzmocnienia.
Po ciężkim kryzysem gospodarczym w 1990 , częściowo ze względu na blokady nałożonej przez Turcję i Azerbejdżan , wzrost zwrócony w ciągu 2000 roku , a twarz od Erywania zmieniał się bardzo szybko.
Erywań znajduje się w środkowo-zachodniej części kraju, na północno-wschodnim krańcu wielkiej równiny Ararat , gdzie zaczynają się płaskorzeźby i góry. Jest zbudowany na siedmiu wzgórzach, co nadaje stolicy Armenii wyrazistą fizjonomię: niektóre jej dzielnice znajdują się na równinach, inne na wzgórzach, na krawędzi klifu lub nawet w górach, ponad 1300 metrów nad poziomem morza wysokość.
Południowe i południowo-zachodnie dzielnice miasta znajdują się na wysokości 900 metrów nad poziomem morza, na skraju równiny Ararat. Ponieważ latem jest bardzo gorąco i niezbyt wietrznie, są to głównie dzielnice robotnicze lub przemysłowe, w których rozwój gospodarczy jest mniej ważny niż gdzie indziej. W mieście znajdują się dwa lotniska, kilkadziesiąt opuszczonych fabryk, a na wielkich przedmieściach kilka elektrowni, w tym położona trzydzieści kilometrów na zachód elektrownia atomowa Metsamor .
Centrum miasta i północno-zachodnie dzielnice, również położone w dolnej części miasta, około 950-1000 m , są zbudowane wokół wzgórz Cycernakaberd i kanionu rzeki Hrazdan , jedynego fajnego miejsca w okolicy. centralny latem . Osiedliło się tam również kilkadziesiąt restauracji i klubów, a turyści i mieszkańcy Erewania lubią się tam ochłodzić w letnie wieczory. Dzielnica Kentron (centrum miasta) znajduje się na prawym brzegu, a na lewym znajduje się znacznie popularniejsza dzielnica Ajapnyak . Piaszczyste gleby i suchy klimat powodują, że powietrze jest zakurzone. Opuszczając miasto na zachód, rzeka wpada do Jeziora Erewanskiego, na którego brzegach zbudowano ambasadę Stanów Zjednoczonych .
Północ i wschód od miasta, na wysokości (do 1300 m ), latem zalesione i chłodne, to najbardziej popularne obszary, zwłaszcza dzielnice Avan , Nork-Marach , Arabkir i Kanaker-Zeytun . Panorama na górę Ararat i jej równinę jest niemal wszechobecna. Również na wschodzie, na niewielkim wzgórzu, znajdują się ruiny twierdzy Erebouni, która jest początkiem miasta.
Erywań, w przeciwieństwie do innych miast Armenii, nie jest częścią Marz (region), sam byt do społeczności szczególne, otoczone od północy przez Marz z Kotayk , że przez południe od Ararat , że południowo-zachodu z Armawiru i północno-zachodniej przez Aragatsotna .
Erywań ma klimat kontynentalny ze względu na położenie na równinie otoczonej górami oraz oddalenie od morza i jego wpływów. Klimat ten jest mniej lub bardziej afirmowany w zależności od dzielnic miasta: na wysokości może czasami ulec zmianie pod wpływem klimatu górskiego (chłodniejsze noce i częstsze burze latem, mróz i obfite opady śniegu zimą). Miasto ma średni roczny nasłonecznienie zbliżające się do 2700 godzin.
Zimy są wszędzie surowe (opady śniegu i zwykłe przymrozki), a lata są często bardzo gorące ( na równinie Ararat może być do 35 °C , a nawet 40 °C ). Rzadkie opady (318 mm/rok ) są często spowodowane gwałtownymi letnimi burzami z piorunami.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | -9 | -8 | -1 | 6 | 10 | 14 | 17 | 18 | 13 | 7 | 1 | -3 | 5.4 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | -2 | 1 | 10 | 19 | 24 | 31 | 34 | 33 | 28 | 21 | 10 | 3 | 17,7 |
Rekord zimno (° C) | −27 | -25 | −18 | -3 | 3 | 6 | 9 | 10 | 2 | -2 | −12 | −16 | −27 |
Rekord ciepła (° C) | 12 | 16 | 27 | 29 | 33 | 36 | 40 | 39 | 34 | 27 | 20 | 16 | 40 |
Opady ( mm ) | 23 | 25 | 28 | 48 | 53 | 23 | 15 | 8 | 13 | 23 | 31 | 28 | 318 |
Cała Armenia położona jest na obszarze o wysokiej aktywności sejsmicznej . Rzeczywiście znajduje się na granicy zbieżnej ( strefa subdukcji ) płyt arabskich i euroazjatyckich .
Kraj, a zwłaszcza Erewan, doświadczył już w przeszłości kilku znaczących trzęsień ziemi. Najnowszym i najbardziej uderzającym jest trzęsienie ziemi z 7 grudnia 1988 roku , którego epicentrum znajdowało się około stu kilometrów na północ w regionie Spitak i które zabiło od trzydziestu do stu tysięcy ludzi. Przy wielkości 6,9 w skali Richtera , jej wstrząsy były odczuwalne nawet w stolicy, której kilkaset budynków zostało przetestowanych, ale pozostało. Już w XVII th century , podobne trzęsienie ziemi nawiedziło region i zniszczył znaczną część miasta.
Dziś niektórzy ormiańscy sejsmolodzy obawiają się katastrofalnego trzęsienia ziemi, które zniszczy całe miasto i zabije kilkaset tysięcy ludzi. Obawy opierają się głównie na fakcie, że większość budynków w Erewaniu albo została osłabiona przez trzęsienie ziemi w 1988 roku , albo zbudowana według starych sowieckich standardów, które w dużej mierze nie doceniły rzeczywistego ryzyka; 40% zabudowy miasta nie spełniałoby wymaganych norm sejsmicznych.
Erywań jest stolicą Armenii od czasów Pierwszej Republiki w 1918 roku . Tak mała stolica rosyjskiego rządu ormiańskiego i położona na równinie Ararat , ziemi przodków Ormian, logicznie narzuca się jako stolica bardzo młodej republiki.
Kiedy Armenia staje się republiką od Związku Radzieckiego , Erywań pozostaje kapitał i gospodarze wszystkich instytucji politycznych Republiki. W 1991 roku , wraz z nadejściem Trzeciej Republiki Armenii, Erywań pozostał politycznym centrum kraju i gościł wszystkie instytucje narodowe: parlament, ministerstwa, pałac prezydencki, organy publiczne i instytucje sądownicze.
Od 15 stycznia 2009i prezydenckiej ratyfikacji nowego prawa dotyczącego Erewania, miasto jest „wspólnotą miejską”; w szczególności ustawa przewiduje wybór burmistrza przez radę gminy na czteroletnią kadencję. W tym celu Rada została odnowiona podczas wyborów of31 maja 2009.
Struktura władzy w mieście od tego czasu składa się z:
Hambartsoum Galstian był jednocześnie ostatnim burmistrzem II republiki i pierwszym z III. Od momentu powstania w 1991 r. następowało po sobie ośmiu burmistrzów. Yervand Zakarian był burmistrzem Erewania od 2003 r. do marca 2009 r., kiedy to prezydent Serge Sargsian zastąpił go, mianując Gagika Beglariana w oczekiwaniu na wybory samorządowe 31 maja. Wybrany, zrezygnował jednak w dniu8 grudnia 2010 ; Karen Karapetian zastąpiła go 20 grudnia . Z kolei zrezygnował 28 października 2011 i został zastąpiony przez Tarona Margariana . Po wyborach samorządowych5 maja 2013 r., zaczyna drugi semestr w dniu 11 czerwca 2013 r..
Od 1998 roku miasto jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Burmistrzów Francuskojęzycznych (AIMF). Jako taka, na przykład, uczestniczyła w walnym zgromadzeniu w Casablance w dniu 24 i 2425 października 2001.
Oprócz policji krajowej i policji drogowej Erewan ma policję miejską. Te trzy organy ścigania na ogół współpracują ze sobą.
Erywań jest podzielony na dwanaście dzielnic (Համայնք).
Każda dzielnica jest podzielona na kwartały (Թաղամաս). Dzielnica może mieć do siedmiu oddziałów.
Dzielnice (Համայնք) | Liczba mieszkańców | Powierzchnia | Dzielnice (Թաղամաս) |
---|---|---|---|
Ajapnyak Աջափնյակ |
125 800 | 25,8 km 2 | Ajapnyak, Norachen, Nazarbekian, Silikian, Lukachin, Haghtanak, Vahakni |
Arabkir Արաբկիր |
150 200 | 12,5 km 2 | Ani Arabkir, Aygedsor |
Avan Ավան |
50 400 | 8,7 km 2 | Awan, Awan Arech 1 i 2 |
Davtachen Դավթաշեն |
50 500 | 6,1 km 2 | Davtachen, Narek |
Erebouni Էրեբունի |
126 200 | 48,41 km 2 | Erebouni, Nor Arech, Sari Tagh, Vardachen, Muchavan, Verin Jrachen |
Kanaker-Zeytun Քանաքեր-Զեյթուն |
102 700 | 10 km 2 | Kanaker, Nor Zeytun |
Kentron Կենտրոն |
179 100 | 14,20 km 2 | Pokr Kentron, Noragyugh, Nor Kilikia, Aygestan, Kond |
Malatia-Sebastia Մալաթիա-Սեբաստիա |
158 700 | 25,80 km 2 | Nor Malatia, Nor Sebastia, Zoravar Antranik , Shahumian, Araratian |
Nork-Marach Նորք-Մարաշ |
14.600 | 4,60 km 2 | Nork, ani Marach |
Ani Nork Նոր Նորք |
132 100 | 14,47 km 2 | Ani Nork |
Noubarachen Նուբարաշեն |
9300 | 18,11 km 2 | Noubarachen |
Shengavit Շենգավիթ |
146 100 | 4,05 km 2 | Nerkin Shengavit, Verin Shengavit, Koghb, Nerkin Charbakh, Verin Charbakh, Noragavit |
Pierwotnie mała wioska, Erewan stał się wraz ze stolicą Armenii dużym miastem liczącym ponad milion mieszkańców. Podczas gdy w 1827 r . miasto miało jeszcze tylko sześć parków publicznych, 851 sklepów, siedem karawanserajów , dziesięć publicznych łaźni i 1736 małych kamiennych domów zamieszkanych przez 12 500 dusz, ponad 1 200 000 mieszkańców zamieszkiwało obszar w 1989 r., czyli jeden jedna trzecia ogółu ludności kraju.
Do rozpadu Związku Radzieckiego ludność składała się głównie z Ormian, ale także z mniejszości rosyjskiej , kurdyjskiej , azerskiej i irańskiej . Mniejszość azerski całkowicie zniknął po wojnie o Górski Karabach między 1988 i 1994 , a kryzys gospodarczy od 1990 zmuszony dużą część rosyjskiego społeczeństwa do ucieczki. Dziś Erywań to głównie Ormianie.
Podobnie jak w pozostałej części kraju i innych byłych republikach radzieckich, wiele osób uciekło za granicę – głównie do Europy i Ameryki Północnej – z powodu kryzysu gospodarczego. Populacja Erewania spadła z prawie 1 250 000 w 1989 r. do 1 103 488 w 2001 r. , 1 091 235 w 2003 r. i 1 081 800 w 2018 r. Ludność obszaru metropolitalnego wynosi 1 980 000 w 2016 r .
Erywań jest najmniej zaludnioną z trzech stolic Kaukazu .
1827 | 1897 | 1917 | 1923 | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1975 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
10 000 | 29,006 | 34 000 | 48 163 | 62 180 | 204 214 | 509.340 | 766,705 | 899 000 |
1979 | 1989 | 1998 | 2003 | 2006 | 2007 | 2018 | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,019,213 | 1 201 539 | 1 249 202 | 1,091,235 | 1.104.900 | 1,107,800 | 1,081,800 | - | - |
Źródła: Urząd Miasta Erewan , ArmStat , pop-stat.mashke.org
W 2001 r. udział Erewania w krajowej produkcji przemysłowej wynosił około 50%.
Oprócz eksploatacji kamieniołomu piasku, przemysł w Erewaniu koncentruje się na produkcji, przetwarzaniu i obsłudze . Choć kryzys lat 90. zdewastował przemysł w kraju, wciąż działa kilka fabryk. Szczególnie zaznacza się tam sektor petrochemiczny , w mniejszym stopniu odlewnictwo aluminiowe .
Pozostałe branże dotyczą produkcji części samochodowych, turbin , maszyn elektrycznych, sprężarek i obrabiarek .
Ze względu na swoje położenie geograficzne nad brzegiem rzeki Hrazdan miasto Erewan rozwinęło produkcję energii hydroelektrycznej : w rzeczywistości na terenie gminy znajdują się dwie elektrownie. Dodatkowo część energii elektrycznej dostarcza również elektrociepłownia zlokalizowana na południe od miasta.
BudynekOd początku dekady sektor budowlany odnotowuje silny i stały wzrost. Panorama miasta obejmuje teraz dziesiątki dźwigów rozsianych po panoramie. Westernizacja Armenii pociąga za sobą niszczenie budynków o zbyt sowieckiej architekturze – w szczególności tych z ostatnich dwóch dekad Związku Radzieckiego – lub niektórych innych zbyt zniszczonych, aby odbudować nowe w miejscu i miejscu. Ponadto, przy ciągłym wzroście cen nieruchomości, niewymiarowe domy w centrum miasta są stopniowo wyburzane i zastępowane przez budynki wielopiętrowe.
Prace publiczneOpuszczone w latach 90. drogi, mosty, parki publiczne i mała architektura zostały w ostatnich latach odbudowane, a nawet stworzone. Gospodarka prosperuje lepiej, inwestycje rosną, a tysiące pracowników są potrzebne do ponownego uruchomienia sektora porzuconego przez prawie piętnaście lat.
Z 575 000 odwiedzających w 2009 roku i prawie 620 000 oczekiwanymi turystami w 2010 roku , Armenia kładzie nacisk na sektor turystyczny . Pierwszym miastem, które z tego skorzysta, jest Erewan. W ciągu pięciu lat powstało kilkadziesiąt hoteli (w tym niektóre z międzynarodowych sieci) i restauracji, rozbudowano lotnisko, powstały parki rozrywki, a także szereg biur podróży i turystyki. Pośrednią konsekwencją tego boomu w turystyce jest rozwój liczby taksówek i prestiżowych sklepów.
Rok | Liczba turystów odwiedzających Armenię |
2006 | 380 000 |
2007 | 510 287 |
2009 | 575 000 |
2010 | 620 000 (szacunkowo) |
2011 | 800 000 |
2012 | 950 000 |
2013 | 1 000 000 (szacunkowo) |
2014 | 1 203 746 |
2015 | 1194 000 |
Armenia każdego dnia zbliża się do systemu gospodarczego w stylu zachodnim, a ulice i centra handlowe pojawiają się w całym mieście. W Erewaniu reprezentowane są wszystkie główne marki i detaliści, takie jak Adidas , Lacoste , Puma , Levi's , Naf Naf , LG , Philips , Bang & Olufsen , a nawet Hertz .
Od 2013 r. nastąpiła eksplozja liczby sklepów, a w 2012 r. otwarto pierwsze w Armenii centrum handlowe w stylu zachodnim – Dalma Garden Mall , położone w pobliżu stadionu Hrazdan na zachodzie Erewania. Inne centra handlowe zostały otwarte od tego czasu, takie jak Yerevan Mall otwarty w 2014 roku na południu miasta, Rossia Mall przed katedrą Sourp Krikor Loussavoritch , otwarty na początku marca 2016 roku. Następnie powstały nowe sieci sklepów w Armenii.
UsługiW 2001 r . udział Erewania w krajowym sektorze usług wyniósł 76,3%.
Erewan jest siedzibą głównych mediów tego kraju: organów prasowych ( wolność ormiańska , Azg itp.), radia ( Ormiańskie Radio Narodowe , Radio 2 , Radio VEM , Radio Van , City FM , Radio Aurora , RFI itp.) i TV kanały ( Armenia 1 , Armenia TV , Erewan TV itp. ).
Dobry poziom wykształcenia i niskie koszty pracy silnie przyciągają inwestorów zagranicznych. IT jest m.in. w pełnym rozwoju i po instalacji Lycos Europe w Erewaniu w czerwcu 2005 roku Microsoft zdecydował się otworzyć biuro w Armenii. Z kolei w Erewaniu swoje siedziby mają firmy specjalizujące się w dziedzinie Internetu czy telefonii komórkowej , które przeżywają silny wzrost.
Wraz ze wzrostem standardu życia można zaspokoić więcej potrzeb; tyle oddziałów bankowych otworzyło się od końca lat 90-tych , a także biur doradztwa prawnego czy finansowego. Sektory budowlane i handlowe mają się dobrze, pojawiły się też dziesiątki kancelarii notarialnych .
Opieka zdrowotnaDwie trzecie armeńskiego systemu opieki zdrowotnej jest scentralizowane w Erewaniu. Miasto posiada pięć szpitali ogólnych, dziewięć wielofunkcyjnych ośrodków medycznych i kilka specjalistycznych ośrodków medycznych, zarówno publicznych, jak i prywatnych.
Wskaźnik ubóstwa w Erewaniu został znacznie zmniejszony w ostatnich latach i szybciej niż w pozostałej części Armenii: skrajne ubóstwo i ubóstwo spadły odpowiednio z 24,8% i 58,4% ludności w latach 1998 - 1999, do 3,6% i 23,9% w 2005 . Stolica ma jednak największe nierówności dochodowe w kraju. Dzielnica Kentron jest najmniej uboga, na drugim końcu rankingu znajdują się dzielnice Ajapnyak , Chengavit i Noubarachen ; te trzy okręgi są również poniżej średniej krajowej.
Rozwój ten odbywa się w ramach krajowych (z pomocą Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego ) i wynika głównie z przyspieszenia wzrostu gospodarczego i spadku bezrobocia. Lepsze wyniki Erewania w porównaniu z resztą kraju można wytłumaczyć koncentracją działalności gospodarczej w stolicy.
Jako stolica Republiki Armenii Erywań jest największym miastem w kraju z nieco ponad milionem mieszkańców. To także miasto przeżywające największy rozwój w kraju. Jest głównym ośrodkiem przemysłowym, handlowym, kulturalnym i naukowym Armenii oraz centrum rozległej sieci kolejowej. Przemysły stanowią podstawę architektury południa miasta.
Erywań to miasto kontrastów rozciągające się na siedmiu wzgórzach. Tworzą go rozległe tereny, szerokie aleje, bujne ogrody i parki oraz konstrukcje z tufu różowego i ochrowego (kamienia pochodzenia wulkanicznego). Ten różowy kolor miasto zawdzięcza nie tylko kolorowi tufu, ale także różowawym odcieniom, które nadało mu zachodzące słońce na ośnieżonych szczytach góry Ararat . Urok Erewania podkreśla nieregularność sieci dróg. Urbaniści musieli dostosować się do wymagań natury i uporać się z ulgą. Miasto rozciąga się na różnych poziomach, od 865 do 1390 metrów nad poziomem morza i oparciami na wąwozy Hrazdan rzeki .
W centrum miasta znajdują się uniwersytety, Akademia Nauk , muzea, ministerstwa, biblioteki publiczne, galerie sztuki, kluby nocne, sale koncertowe… podczas gdy przedmieścia składają się głównie z budynków mieszkalnych Breżniewia .
Kentron ( „Centrum” w Armenii) jest głównie rozmieszczone wokół na Place de la Republique i Opera . Zasadniczo składa się z długich, zacienionych alejek prowadzących do dużych placów z monumentalnymi budynkami typu radzieckiego . Oryginalność tych konstrukcji polega na tufie pokrywającym fasady ozdobione motywami inspirowanymi średniowieczną architekturą. Jedną z osobliwości miasta jest również liczba fontann zlokalizowanych w sercu zielonych terenów zagnieżdżonych w mieście.
Od czasu uzyskania niepodległości Erewan stopniowo uwalniał się od symboli komunistycznego reżimu. Zmieniono nazwy arterii i placów o nadmiernie zaznaczonych nazwach, a pomniki bohaterów Związku Radzieckiego zdemaskowano.
Miasto również przechodzi poważne zmiany, przybierając coraz bardziej szaty zachodniej stolicy. Mimo kryzysu lat 90. wszędzie pojawiają się sklepy i restauracje, a przede wszystkim wielkie prace obecnie dogłębnie przekształcają jego centrum. Najbardziej niezwykłą z tych prac jest bez wątpienia przełom w deptaku - Avenue du Nord - prawie 800 metrów długości, który łączy dwa kluczowe punkty stolicy, którymi są Opera i Place de la Republic . Więcej niż nowa ulica narodziła się nowa dzielnica, z dziesiątkami nowych budynków w stylu architektonicznym centrum miasta, sklepami, restauracjami i ogromnym podziemnym parkingiem.
Ponadto stały wzrost ruchu samochodowego zmusił gminę do podjęcia prac budowlanych na drodze obwodowej w celu odciążenia centrum miasta (patrz podrozdział „Drogi w Erewaniu” poniżej). Ten ciągły wzrost liczby samochodów w centrum miasta stwarza również poważne problemy z parkowaniem. Gmina ogłosiła w kwietniu 2008 r. budowę do 2011 r. 10 tys. dodatkowych podziemnych miejsc parkingowych w gęsto zaludnionych obszarach miasta, takich jak ratusz, opera czy stadion Republiki, aby zaradzić temu problemowi.
W ostatnich latach miasto nadal się rozwija, realizując liczne projekty, w tym budowę międzynarodowych hoteli i nowych centrów handlowych.
Erywań to miasto z wieloma terenami zielonymi, usianymi parkami i fontannami, z „zielonym pasem” pośrodku; kilkukilometrowy park, w którym po kolei dziesiątki kawiarnianych tarasów, boiska do tenisa i koszykówki, pomniki oraz liczne tereny leśne. Zielony pas zaczyna się na południu, w katedrze Sourp Krikor Loussavoritch , a kończy na północy z dużą kawiarnią-restauracją w kształcie łodzi, Poplavok , przy Mesrop- Mashtots Avenue , za budynkiem opery . Wokół tego ostatniego znajduje się Place de la Liberté, park, którego staw i kilkadziesiąt kawiarnianych i restauracyjnych tarasów przyciąga wielu Erewanów i turystów. Jego centralne położenie sprawia, że jest to obowiązkowy punkt w mieście. W 2015 roku, na stulecie ludobójstwa Ormian w 1915 roku , część długiego Place du Vernissage została odnowiona, ozdobiona kwiatami i ozdobiona wieloma chaczkarami .
Na pierwszych wzniesieniach miasta Park Zwycięstwa mieści pomnik Matki Armenii i oferuje wyjątkową panoramę na Erewan, górę Ararat i część jej równiny. Jest też mały park rozrywki z diabelskim młynem , samochodzikami i innymi przejażdżkami, staw z łodziami wiosłowymi, kawiarnie i duży luksusowy hotel Golden Palace.
Inne duże parki upiększają centrum miasta, a peryferyjne dzielnice są często otoczone obszarami przyrodniczymi, czasami bardzo dużymi. W końcu w stolicy pozostało niewiele blizn po kryzysie gospodarczym z 1992 i 1993 roku , w którym Erywań musieli wyciąć większość drzew w mieście i okolicy, aby się ogrzać zimą.
Większość zabytków Erywań pojawiły się na początku XX -go wieku , w czasach sowieckich. Erywań rzeczywiście do I wojny światowej był małym miasteczkiem liczącym mniej niż 30 000 mieszkańców, a dużą metropolią stał się dopiero w latach 60. XX wieku .
Plac Republiki
Opera
Ratusz
Moskwa, kino Erewan
Widok na Kaskadę
Wieża telewizyjna w Erywaniu
W latach dwudziestych architekt Alexandre Tamanian otrzymał zlecenie sporządzenia planów stolicy stanu. Architektura większości budynków pochodzi z jego planów. Tamanian był dla Erewania tym, czym Haussmann dla Paryża .
Najważniejszym pomnikiem symbolicznie jest Pomnik Ludobójstwa Ormian , zwany Tsitsernakaberd , nazwany tak od wzgórza górującego nad miastem, na którym stoi. Jego budowę rozpoczęto w 1966 roku, a zakończono w 1968 roku .
W centrum miasta Place de la République jest centralnym placem stolicy i jednym z głównych miejsc uroczystości i spotkań. Swoją siedzibę ma tam również większość ministerstw oraz Armeńska Galeria Narodowa . Główne muzeum w kraju z kolekcją dzieł malarzy ormiańskich i europejskich, w tym Aiwazowskiego , Iwana Szyszkina , Théodora Rousseau , Monticelli i Eugène'a Boudina .
Pobliska Opera w Erywaniu jest głównym miejscem występów w stolicy Armenii. Mieści się w nim z jednej strony sala koncertowa Aram Chaczaturian, az drugiej narodowy teatr opery i baletu Alexandre Spendarian . Kilka lat po jego wybudowaniu został zauważony w 1937 roku na międzynarodowej wystawie w Paryżu i zdobył Wielki Złoty Medal. Wraz z Place de la République jest to drugie centrum nerwowe uroczystości w Erewaniu. Oba miejsca zostały związany od 2008 roku przez avenue du Nord , pieszy arterii 800 metrów długości.
Wyobrażany w latach 70. jako proste dzieło ozdobne, wodospad – znajdujący się na końcu perspektywy Republika-Opera-Kaskada – przeżywał nowe życie wraz z upadkiem ZSRR . Prywatyzacja zabytku pozwoliła na powstanie kilku projektów, w szczególności jego odrestaurowanie, budowę muzeum sztuki współczesnej, utworzenie projektów nieruchomościowych itp. Ponadto miejsce to jest czasami wykorzystywane jako sala koncertowa na świeżym powietrzu, jak miało to miejsce w czerwcu 2006 r. w przypadku reprezentacji Ormiańskiej Orkiestry Marynarki Wojennej .
Wśród innych zabytków miasta wpływ sowiecki ilustruje dworzec centralny ( niezwykły pomnik Davida Sassountsiego intronizowanego przed jego wejściem), stare lotnisko (20 km od centrum), Matenadaran , muzeum starożytności rękopisy i wszechobecność posągów. Jak większość stolic byłych republik radzieckich, Erywań ma swoją antenę telewizyjną o wysokości 311,7 metra. Ponadto, po śmierci Stalina, gigantyczny posąg na jego podobiźnie, który górował nad miastem od strony Parku Zwycięstwa, został zdemontowany i zastąpiony w 1967 roku przez Matkę Armenię , wyobrażenie kobiety trzymającej miecz w dłoni i czuwającej nad spokojem stolica.
Zabytki sakralneNajwiększe chrześcijańskie miejsce kultu w stolicy zostało ukończone w 2001 roku . To Surp Krikor Katedra Lusavorich , który został zbudowany dla uczczenia 1700 th rocznicę przyjęcia chrześcijaństwa jako religii państwowej Armenii w 301 ; jest również czasami nazywany kościołem rocznicowym. Składa się on bowiem z trzech kościołów, głównego na 1700 miejsc (nawiązanie do jubileuszu) i dwóch mniejszych o pojemności 300 miejsc i zajmuje powierzchnię 3200 m 2 .
Erewan ma również starożytne kościoły, wśród których szczególnie wyróżniają się Zoravar i Katoghiké . Katoghike (Matko Boga) jest najstarszą: zaklinowany pomiędzy dwoma budynkami z epoki sowieckiej, to pochodzi z XIII th wieku. Zoravar daty jej zakończenia XVII -tego wieku. Stolica ma też inne kościoły, mniej ważne i nowsze.
Islam ma również swoje miejsce kultu: na Błękitny Meczet w Erewaniu , zbudowany w 1766 roku , jest ostatnim z ośmiu meczetów Erywań wciąż stoi. Całkowicie odrestaurowany od 1995 r. przez irańskie fundusze prywatne , obecnie gości regularne nabożeństwa religijne, szczególnie dla irańskiej ludności stolicy.
Małe stare miasto, ale niedawno duża stolica, Erewan ma nowoczesne drogi, zbudowane na planie geometrycznym. Większość alejek w centrum miasta jest szeroka (czasem do 2x4 pasów), aby umożliwić sprawny przejazd pojazdów. Te około dwudziestu alei przecinają mniejsze uliczki, często zadrzewione, przeznaczone do ruchu lokalnego i często prowadzą do jednego z kilkudziesięciu placów w mieście.
Wśród niezwykłych arterii można zauważyć szeroką aleję Mesrop-Machtots, która łączy południowe wejście do miasta i Matenadaran ; prestiżowa aleja Maréchal-Baghramyan, która łączy Barekamoutioun z Place de France i mieści pałac prezydencki oraz parlament; Ulica Sayat-Nova, która jest przedłużeniem Baghramian po Place de France, na którym znajdują się hotele, restauracje i sklepy; rue Abovyan , rodzaj ormiańskiego Champs-Élysées , który kończy się w południe na Place de la République ; oraz avenue du Nord, która przecina centrum miasta pod kątem do innych alei.
Co więcej, przez głębokie wąwozy rzeki Hrazdan znajdują się tylko trzy główne mosty: most w dzielnicy davtashen , wielki most Hrazdan i most zwycięstwa . Na dnie kanionu pięć innych mniejszych mostów umożliwia przeprawę przez rzekę, w tym niezwykły Most Czerwony, który do 1945 r. umożliwiał wjazd do miasta od południa.
Autostrady i obwodniceOprócz głównych arterii miasta - Machtots , Baghramyan i Tigran Metz aleje w pierwszej kolejności - Erywań ma kilkadziesiąt kilometrów dróg ekspresowych tworzących pajęczynie sieci :
Niedawny silny wzrost floty samochodowej Armenii – 12 000 pojazdów rocznie – spowodował nasycenie ruchu w centrum miasta, a niektóre arterie są czasami zatłoczone przez ponad połowę dnia w ciągu tygodnia. Aby rozwiązać ten problem, gmina zdecydowała się zainwestować w budowę nowych sieci i obiektów drogowych.
Najbardziej widocznym projektem było przekształcenie starej linii kolejowej w autostradę podmiejską, oddaną do użytku w październiku 2008 roku i otwartą dla ruchu na 3 grudnia 2008. Autostrada Saralandji łączy teraz centrum miasta, na skrzyżowaniu ulic Nalbandian, Tacharents, Koryun i Heratsi, na północny zachód od miasta, przechodząc pod pomnikiem Kaskady, a następnie za luksusowym osiedlem w budowie, by dotrzeć do mostu Davtachen .
Metro w Erywaniu (Երեւանի մետրոպոլիտեն po ormiańsku) składa się z jednej 12-kilometrowej linii łączącej dziesięć stacji. Trwa rozbudowa linii o dwie nowe stacje w kierunku północno-zachodnim. Budowa pierwszej stacji ( Ajapniak ) i jednokilometrowego tunelu łączącego ją z resztą sieci ma kosztować 18 mln dolarów . Data zakończenia pracy nie została jeszcze określona.
W 2008 roku odrestaurowano kilka stacji i wnętrza wagonów, zmodernizowano system biletowy wprowadzając tokeny i nowe bramki, a od 2014 roku pociągi wyposażono w automatyczny system zapowiedzi głosowych.
Projekty długoterminowe przewidują budowę dwóch nowych linii, ale deficyt salda budżetowego nie pozwala na wyznaczenie terminu rozpoczęcia prac.
Erywań ma 46 linii autobusowych i minibusowych oraz 24 linie trolejbusowe . Linie są zarządzane z jednej strony przez gminę za pośrednictwem firm Avtobus i Yerevantrans , az drugiej strony przez dziewięćdziesiąt prywatnych firm przewozowych.
Jeśli nadal jeżdżą stare autobusy z czasów sowieckich, większość z nich jest jednak sukcesywnie wymieniana i pojawia się coraz więcej autobusów i minibusów produkowanych albo na Ukrainie przez markę Bogdan dla Isuzu , albo w Rosji przez markę GAZ . Aby przeciwdziałać stałemu wzrostowi ruchu samochodowego w mieście, gmina podjęła decyzję o zwiększeniu do 2010 r. liczby minibusów z obecnych 2600 do 650 przy jednoczesnym zwiększeniu liczby autobusów średnich i dużych.
Od 2006 roku gmina zainstalowała przystanki autobusowe we wszystkich częściach miasta. Wcześniej tylko zwykli mieszkańcy wiedzieli, gdzie czekać na autobus. W 2009 roku postanowiono przywrócić w sieci dziewięćdziesiąt przystanków i czterysta znaków drogowych. Dlatego w 2015 r. niektóre ważne przystanki w centrum miasta zostały wyposażone w wiaty przystankowe oraz ekrany wyświetlające rozkłady jazdy i różne inne informacje. Dodatkowo na rozwój sieci trolejbusowej przeznaczono 276 mln dram na remont sieci i kolejne 700 mln na zakup dwudziestu nowych pojazdów.
Oprócz linii autobusowych, które przejeżdżają przez miasto, autobusy odjeżdżające z głównego dworca autobusowego znajdującego się w dzielnicy Nor Kilikia obsługują prawie wszystkie miasta Armenii, a także inne za granicą, w szczególności Tbilisi w Gruzji czy Tabriz w Iranie .
W sieci tramwajowej , która wyposaża Erewan od 1906 roku, ostatni skład pociągu ruszył w styczniu 2004 roku . W rzeczywistości operacja ta kosztowała 2,4 razy więcej niż wygenerowane przychody, co skłoniło gminę do podjęcia decyzji o definitywnym zamknięciu linii tramwajowej, pomimo ostatniej i bezowocnej próby ratunku pod koniec 2003 r . Od tego czasu szyny są demontowane i sprzedawane na wagę. W 2007 roku prawie wszystkie tory zostały usunięte, a ulice ponownie wybrukowane.
Erywań ma tylko jedną stację centralną (niektóre stacje podmiejskie nie są używane od 1990 r.). O typowo sowieckiej architekturze - z długim końcem na dachu budynku, zwieńczonym symbolami komunizmu: gwiazdą , sierpem i młotem - daleko mu do zachodnich standardów, a od zamknięcia granicy tureckiej i azerbejdżańskiej nie ma już niż cztery pociągi regionalne dziennie i jeden pociąg międzynarodowy codziennie o 14:10 do sąsiedniej Gruzji .
Za kwotę od 9 000 do 18 000 dram można na przykład pojechać w 16 godzin do stolicy Gruzji Tbilisi . Pociąg ten jedzie następnie do nadmorskiego kurortu Batumi nad brzegiem Morza Czarnego .
Po stronie irańskiej , gdy linia kolejowa przecina Azerbejdżański Nachiczewan , pociągi jadące na południe zatrzymują się w Araracie. Rozważany jest projekt budowy nowej linii, która bezpośrednio połączyłaby oba kraje.
Stacja jest połączona z metrem przez stację Sasuntsi David .
Samochód kabel podłączony do centrum miasta z Erewania o powierzchni mieszkalnej Nork, w dzielnicy Nork-Marach aż do 2004 roku . Na początku kwietnia tego roku kabina spadła i spadła o 17 metrów, zabijając pięciu z siedmiu pasażerów. Z kolejki dziennie korzystało 500 osób.
Od czasu wypadku część kabli została odłączona, a instalacja porzucona. Jeszcze przed wypadkiem z deficytem kolejka szuka środków na wznowienie eksploatacji.
Port lotniczy Erywań jest położony 12 km na zachód od centrum miasta. Jest to pierwsze lotnisko w kraju i hub firmy Armavia .
Otwarte w 1961 r. w czasach sowieckich lotnisko zostało odrestaurowane po raz pierwszy w 1985 r. , a następnie po raz drugi w 2002 r. , próbując dostosować się do międzynarodowych standardów. Od tego czasu rozpoczęto budowę nowego terminalu, a pierwszy etap prac zakończono wwrzesień 2006z otwarciem hali przylotów. Druga część poświęcona internatowi została zainaugurowana w:maj 2007.
Loty obsługiwane są do kilkudziesięciu krajów, w tym do Francji , Rosji , Niemiec , Wielkiej Brytanii , Austrii , Holandii , Czech , Ukrainy , Izraela , Libanu , Turcji itd.
Erewan ma drugie lotnisko, Erebouni . Od czasu uzyskania przez kraj niepodległości w 1991 r. zrezygnowano z lotów komercyjnych na rzecz lotów prywatnych. Siły Powietrzne również utworzyły tam swoją bazę, a 18 samolotów MIG 29 stacjonuje na płycie Erebouni.
Jako stolica stanu Erewan skupia największą liczbę ośrodków edukacyjnych w kraju. W Ministerstwie Edukacji działa 27 kolegiów i 12 szkół artystycznych.
W Erewaniu powstają największe uniwersytety w Armenii, publiczne lub prywatne. Przyciągają wielu zagranicznych studentów, zwłaszcza z Indii , dzięki bardzo konkurencyjnym cenom i edukacji medycznej w języku angielskim.
Najstarsze uniwersytety w Erewaniu od daty pierwszej republiki ( 1918 - 1920 ):
Otwarcie sowieckich uniwersytetów miało miejsce w latach 30. XX wieku :
Od odzyskania niepodległości swoje podwoje otworzyły również zagraniczne uczelnie:
Głównym muzeum w Erewaniu jest Narodowa Galeria Armenii, która została zbudowana w 1921 roku . Jest zintegrowany z Muzeum Historii Armenii. Oprócz stałej ekspozycji bogatej w dzieła tak znanych malarzy jak Aiwazowski , Kandinsky , Chagall , Rousseau , Monticelli czy Eugène Boudin , często otrzymuje wystawy czasowe, takie jak Yanna Arthus-Bertrand w 2005 roku , wystawa Włochy-Armenia w 2005 roku lub zorganizowanym z okazji Roku Armenii we Francji w październiku 2006 roku .
U stóp Tsitsernakaberd znajduje się Muzeum Ludobójstwa Ormian , ważniejsze ze względu na symbol niż wielkość ekspozycji . Istnieje wiele świadectw, tekstów i zdjęć z tego okresu.
Matenadaran jest biblioteka-muzeum skupiająca 17000 starożytne rękopisy i kilka biblie od średniowiecza . Znajduje się w centrum miasta, na szczycie alei Mesrop-Machtots. W 2007 roku , z okazji Roku Armenii we Francji, Matenadaran wypożyczony liczne rękopisy do Luwru swojej Armenia Sacra wystawy .
Z widokiem na rzekę Hrazdan , Muzeum Paradjanov , które zostało całkowicie odrestaurowane w 2002 roku , zawiera 250 dzieł, dokumentów i zdjęć autorstwa ormiańskiego reżysera i malarza. Jej kuratorem jest fotograf i historyk Zaven Sarkisjan .
Wreszcie Erewan ma inne muzea, takie jak Muzeum Bliskiego Wschodu, Muzeum Sztuki Starożytnej i Muzeum Miasta Erewania lub Muzeum Erebouni .
W Erewaniu znajduje się kilka kin, w tym słynne Kino Moskwa . Większość światowych hitów jest tam wydawanych w tym samym czasie, co gdzie indziej. Znajomość języka rosyjskiego jest warunkiem wstępu do kina w Erewaniu, ponieważ wszystkie pokazywane filmy są dubbingowane w tym języku.
Od 2004 Moskva kino gościł na Złotym moreli Międzynarodowy Festiwal Filmowy co roku . Ostatnia edycja pod przewodnictwem Atoma Egoyana odbyła się tam od 9 do14 lipca 2007 r.oraz przyznał Złotą Morelę filmowi Import/Export austriackiego reżysera Ulricha Seidla .
Opera w Erywaniu jest siedzibą Sali Koncertowej Aram Chaczaturian z jednej strony i Narodowego Teatru Opery i Baletu im. Aleksandra Spendiarian z drugiej strony. Wiele wysokiej jakości teatrów pozwala uczestniczyć w wielu różnych przedstawieniach, a kilka sal widowiskowych, w tym wielki Hamalir, czasami oferuje kilka koncertów, nawet jeśli łagodne ormiańskie lato pozwala na organizację większości koncertów na świeżym powietrzu.
Zoo od Erywania został założony w 1940 roku . Po przejściu przez bardzo trudny kryzys lat dziewięćdziesiątych , jest teraz w lepszej kondycji ekonomicznej. Wstęp za niecałe euro pozwala zobaczyć słonie , orły , niedźwiedzie , wielbłądy i 260 innych gatunków.
Waterworld to wodny park rozrywki zlokalizowany na wyżynach miasta. Obejmuje kilka basenów , dziesięć zjeżdżalni , bary i restauracje. Park był zamknięty od października do maja, ale budowa od 2003 roku Aquateku , krytej strefy z jacuzzi , basenami, łaźniami tureckimi , salami fitness , restauracjami i hotelem, umożliwia od otwarcia w październiku 2007 roku przyjmowanie klientów. rok.
Kilka kilometrów dalej, przy drodze do jeziora Sevan , narodziło się uprzywilejowane miejsce weekendowe dla Erewanów, drugi park rozrywki , Play City . Posiada tor gokartowy , kręgielnię , kino , paintball i sale gier wideo.
Od pięciu lat turystyka w Armenii rozwija się z roku na rok nieco bardziej i przede wszystkim przynosi korzyści Erewanowi, który jako jedyny skupia większość hoteli, restauracji, barów i klubów nocnych w kraju. Gmina dostosowuje się, wykonując wiele prac rozwojowych, a ze swojej strony lotnisko w Erywaniu przeszło wiele zmian, a nowy terminal, już częściowo otwarty od 2006 r., został całkowicie ukończony w 2011 r .
Najpopularniejszym sportem w stolicy jest piłka nożna . Erewan ma siedem klubów piłkarskich, z których pięć jest w pierwszej lidze, a pozostałe dwa w drugiej. Pierwszy klub w stolicy, Pyunik Erewan, już jedenaście razy zdobył mistrzostwo Armenii , utworzony w 1992 roku .
Klub | stadion |
---|---|
Ararat Erywań | Stadion Hrazdan |
Banants Erewan | Stadion Naïri |
Kilikia Erywań | Stadion Hrazdan |
Uliss Erewan | Stadion Kasakhi Marzik |
Mika Ashtarak | Stadion Miki |
Pyunik Erewan | Stadion Hanrapetakan |
Erywań United FC | Stadion Hanrapetakan |
Erywań gospodarze pięć głównych stadionów, tym stadion Nairi The etap Kasakhi Marzik stadion Mika The stadion Rzeczypospolitej i mocodawcy, Stadion Hrazdan . Swoją nazwę bierze od pobliskiego potoku Hrazdan . W skład stadionu wchodzi również kompleks sportowy składający się z hal do treningu boksu i karate , koszykówki i kortów tenisowych .
Armenia od dawna jest na szczycie tabeli, jeśli chodzi o szachy . Biura Armeńskiej Federacji Szachowej znajdują się w Kentron w Erewaniu, a w całym mieście jest wiele klubów. W 1996 roku , pomimo poważnego kryzysu gospodarczego, Erywań gospodarzem 32 nd Olimpiady Szachowej . Czterech Erewanów z ormiańskiej drużyny szachowej – Levon Aronian , Vladimir Akopian , Gabriel Sargissian i Tigran Petrossian – zdobyli mistrzostwo świata w Turynie w 2006 roku i utrzymali tytuł w 2008 roku w Dreźnie .
Oprócz szachów, Erewan był gospodarzem Mistrzostw Świata grecko-rzymskiego w 2010 roku , gromadząc w kolejności ich rankingów Iran , Turcję , Armenię , Rosję , Gruzję , Kubę , Węgry i Skandynawia .
Erywań jest miastem partnerskim lub partnerskim odpowiednio z 16 i 13 miastami na świecie.
Bliźniacze
|
|
Erewan, 1796
Rosyjski Kościół Prawosławny w Erewaniu
Minaret
Gök-Jami ( Błękitny Meczet )
Erewan, zdominowany przez górę Ararat
Centrum Erewania
Panorama Erewania ze szczytu Kaskady