Chalonnes-sur-Loire | |||||
Most Chalonnes. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Kraj Loary | ||||
dział | Maine-et-Loire | ||||
Dzielnica | Gniew | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność gmin Loire Layon Aubance | ||||
Mandat burmistrza |
Marie-Madeleine Monnier 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 49290 | ||||
Wspólny kod | 49063 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Chalonnais | ||||
Ludność miejska |
6527 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 169 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 47 ° 21 ′ 05 ″ północ, 0 ° 45 ′ 45 ″ zachód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 10 m 99 m² |
||||
Obszar | 38,56 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska | Chalonnes-sur-Loire (miasto odosobnione) |
||||
Obszar atrakcji |
Angers (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Chalonnes-sur-Loire ( urząd centralny ) |
||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Kraj Loary
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | chalonnes-sur-loire.fr | ||||
Chalonnes-sur-Loire jest francuski gmina znajduje się w dziale z Maine-et-Loire , w regionu Pays de la Loire .
To małe miasteczko położone jest w sercu Anjou , na południowy zachód od Angers . Jej terytorium położone jest nad brzegiem Loary , w Dolinie Loary , wpisanej na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, której stanowi zachodnią granicę. Miasto jest zasadniczo wiejskie, a uprawa winorośli jest tam silnie zakorzeniona.
Chalonnes ma ważną przeszłość górniczą związaną z eksploatacją zagłębia węglowego Dolnej Loary . Znaleziono tam wiele skamieniałości i jest to jedno z najstarszych zamieszkałych miejsc w Anjou.
Do jego rozwoju przyczyniła się korzystna sytuacja.
Gmina na północ od Mauges , Chalonnes-sur-Loire znajduje się na zachód od departamentu Maine-et-Loire na lewym brzegu Loary , 20 km na zachód od Angers i 61 km od Nantes. Jej terytorium rozciąga się u podnóża stoków, wzdłuż rzeki, u zbiegu Layon i Louet.
Miasto położone jest w Dolinie Loary , wpisanej w 2000 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Napis dotyczy obwód znajdujący się pomiędzy dwoma tras sąsiedzkich z Sully-sur-Loire (45) Chalonnes-sur-Loire (49) na długości do 280 km i więcej niż 853 km 2 ( 85,394 ha).
Wysokość miasta waha się od 10 do 99 m, przy średniej wysokości 55 m i obejmuje prawie 39 km 2 ( 3856 ha).
Chalonnes znajduje się w jednostkach krajobrazowych przylądków Loary (na północ od miasta), płaskowyżu Mauges (na południe od miasta) i Couloir du Layon (na wschód od miasta).
Położona na południowy wschód od Masywu Armorykańskiego, jego rzeźba składa się na północ z niższej części, Doliny Loary, a od południa i wschodu z części wysokiej, z bardziej wyraźną rzeźbą. Na wschodzie znajdują się stoki położone na uskoku Layonu, usianym licznymi karbonowymi basenami osadowymi. Ta usterka rozciąga się na południowy kraniec Bretanii, po otrzymaniu kilku innych nazw. Jest to Corniche Angevine , obszar geograficzny położony pomiędzy Chalonnes i Rochefort. Zaklinowany między doliną Layon a Loarą, jego rzeźba terenu pochodzi z paleozoiku (pierwsza era). Ten skalisty bar składa się z piaskowca żelazistego, łupków węglowych, węgla ( dorzecza Dolnej Loary ) i cynerytów.
Przez miasto przepływają trzy rzeki: Loara , Layon i Louet , ta ostatnia jest odnogą Loary biegnącą od Juigné-sur-Loire do Chalonnes-sur-Loire.
Layon, którego większość szlaku znajduje się w Maine-et-Loire, biegnie wzdłuż uskoku Layon i przez kilka kilometrów graniczy z gzymsem Andegawenów, po czym łączy się z Loarą w Chalonnes.
Przepływają przez nią również strumienie Saint-Denis, La Barre, Armange, Chante i Le Jeu.
W gminie znajdują się również wyspy rzeczne położone w ciągu Loary, Île de Chalonnes i Île Touchais , a także kilka mostów: Pont de Chalonnes-sur-Loire , Pont de Cordez , Pont Réné - Trottier , most nad Grand Bras . Wyspa Chalonnes jest największą zamieszkałą wyspą Loary. Regularnie cierpi z powodu powodzi w czasie powodzi.
Chalonnes ma dostęp do Loary, portu Garou; nabrzeże o długości ponad 600 metrów, pochodzące z 1857 roku. Dawniej łodzie pływali po Loarę przewożąc towary takie jak węgiel, wapno czy wino. Łodzie popłynęły Loarą do Nantes.
Wał przed Chalonnes pochodzi z 1785 roku. Wały to iście andegaweńska rzecz. Urodzony XII th century, zostały one zbudowane, aby wygrać na bogate ziemie napływowe.
Widok z Chalonnes.
Tuż na Île de Chalonnes .
Oprócz ochrony budynków ( pomniki historyczne i inwentarze) miasto Chalonnes jest wymienione w
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższa „La Pommeraye” w gminie Mauges-sur-Loire , na zlecenie w 1980 roku i znajduje się 7 km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 12,1 ° C, a wysokość opadów 670,9 mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Nantes-Bouguenais", w miejscowości Bouguenais , w departamencie Loire-Atlantique , uruchomionej w 1945 roku i na 68 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2 °C w okresie 1971-2000, w 12,5 °C w latach 1981-2010, następnie w 12,7 °C w latach 1991-2020.
Przez miasto przebiegają trzy główne drogi: D 751 ze wschodu ( Rochefort ) na zachód ( Montjean ), D 106 z północy ( Saint-Georges ) na południowy wschód ( Chaudefonds ) i D 762 na południowy-zachód ( Saint-Laurent ).
Autostrada A11 Angers-Nantes (zjazd 19) znajduje się w odległości około piętnastu kilometrów.
Transport publiczny: miasto obsługiwane jest przez autobus linii międzymiastowej Maine-et-Loire AnjouBus , linia 23. Od Angers do Saint-Florent-le-Vieil, przez Rochefort, Saint-Aubin, Chaudefonds, Chalonnes, La Pommeraye, Montjean.
We wrześniu 2012 r. powstała nowa linia AnjouBus (43) obsługująca dworzec kolejowy w Chalonnes; przechodząc przez miasto, ale także przez te z La Pommeraye, Bourgneuf-en-Mauges i Saint-Laurent-de-la-Plaine.
Aby uzyskać dostęp do sieci kolejowej, linia Angers-Cholet jest dostępna na stacji Chalonnes, a linia Angers-Nantes na stacji La Possonnière. Linia kolejowa Possonnière-Cholet obsługuje miasta La Possonnière, Chalonnes-sur-Loire, Chemillé i Cholet
W przeszłości Loara służyła również jako szlak komunikacyjny. Dziś już tak nie jest; jest to wykorzystywane głównie tylko do turystyki rzecznej.
Osiedla i miejscowości: Basse Île, Aireaux, Pâtis, Aireaux de Grésigné, Guinière, Triballerie, Barre, Villetrouvée, Grande Chauvière, Bourgonnière, Petits Fresnaies, Gare, Tête de l 'Island itp.
Miasta w pobliżu: Saint-Laurent-de-la-Plaine (5 km ), Chaudefonds-sur-Layon (5 km ), Saint-Georges-sur-Loire (6 km ), La Possonnière (7 km ), Bourgneuf-en - Mauges (7 km ), La Pommeraye (7 km ), Saint-Aubin-de-Luigné (8 km ), Saint-Germain-des-Prés (8 km ), Rochefort-sur-Loire (8 km ), Montjeansur -Loara (8 km ).
Chalonnes-sur-Loire jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Chalonnes-sur-Loire, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej 6535 mieszkańców w 2017 r., stanowiącej odizolowane miasto.
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Angers , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 81 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (76,8% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (79%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: łąki (27%), grunty orne (21,5%), niejednorodne użytki rolne (18%), uprawy trwałe (10,3%), wody śródlądowe (8%), lasy (6,2%), tereny zurbanizowane (4,8%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (2,1%), otwarte przestrzenie, z niewielką lub bez roślinności (1,1%), kopalnie, składowiska i place budowy (1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Stare dzielnice rozwinęły się wzdłuż lewego brzegu Loary, wokół dwóch kościołów XII th i XIII th wieku. Są one rozmieszczone wzdłuż nabrzeży Gambetta i Victor-Hugo oraz wzdłuż głównych ulic, rue Thiers, rue Félix-Fauré, rue Carnot i rue du Vieux-Pont. Składają się z jedno- lub dwukondygnacyjnych budynków.
Dzielnica Saint-Maurille, położona między ulicami Quai Victor-Hugo, Carnot i Vieux-Pont, jest obszarem chronionym.
Na zachodzie znajdują się tereny mieszkalne. W 2010 roku miasto wybudowało nowy osiedle Le Grand Coteau III.
Poprzedni miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ( PLU ) z grudnia 2003 r., jego rewizja została rozpoczęta w 2009 r., z fazą konsultacji w lipcu 2011 r. i badaniem publicznym we wrześniu. Ta trzecia modyfikacja miejscowego planu urbanistycznego została zatwierdzona w 2012 roku.
W 2008 r. główne rezydencje wybudowane przed 2006 r. miały 36% przed 1949 r., 19% między 1949 a 1974 r., 25% między 1975 a 1989 r. i 20% między 1990 a 2005 r.
W 2009 roku łączna liczba mieszkań w gminie wynosiła 3025 (w 2008 roku 2936). Spośród tych mieszkań 88% stanowiły mieszkania podstawowe, 3% to mieszkania drugorzędne, a 9% to mieszkania puste. Mieszkania te stanowiły 74% domów i 24% mieszkań. Nadal spośród wszystkich mieszkań w gminie 2% to kawalerki, 11% dwupokojowe, 18% trzypokojowe, 24% czteropokojowe, a 44% pięciopokojowe i więcej.
Liczba gospodarstw domowych posiadających swoje domy wyniosła 62%, odsetek wyższy niż średnia departamentalna (60%), a liczba gospodarstw domowych lokatorów wyniosła 36%. Można również zauważyć, że 2% mieszkań było zajmowanych bezpłatnie.
Staż przeprowadzki do głównego miejsca zamieszkania, w stosunku do liczby gospodarstw domowych, wynosił 13% na mniej niż dwa lata, 23% od dwóch do czterech lat, 16% od pięciu do dziewięciu lat i 48% od dziesięciu lat i więcej.
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2009 | |
---|---|---|---|---|---|---|
Razem | 1,531 | 1,778 | 2068 | 2 219 | 2461 | 3025 |
Główne rezydencje | 1286 | 1441 | 1,715 | 1,891 | 2 193 | 2661 |
Domy drugorzędne i zakwaterowanie okazjonalne | 182 | 218 | 228 | 210 | 153 | 100 |
Wolne mieszkania | 63 | 119 | 125 | 118 | 115 | 264 |
W 2013 r. w mieście było 31 381 mieszkań, z czego 88% stanowiły mieszkania główne, przeciętnie 90% na wydziale, a 62% gospodarstw było właścicielami.
Nazwa miejsca jest dowodem w postaci Vicus Calonna VI th century Cellula Calonnensis w 837, Cella Calonna w 844 Calonna Super Ligerim lub Vicus Calonnœ w 1031 Calomnensis Cella w 1036, Calumna w 1037, Chalumna w 1050, Calomna lub Calunna w 1052, Castrum Calunnense w 1055, Colonia w 1082, Calumpna w 1100, Calumnia w 1136, Calone w 1142, Chalonnes w 1793 i 1801 zanim stała się Chalonnes-sur-Loire .
Hydronim i toponim CALONNA jest szeroko rozpowszechniony we Francji. Składa się z dwóch elementów: Cal- , po którym następuje hydronimiczny element -onna . Cal- wraca do przedindoeuropejskiego * kal „kamień”, stąd pochodna * cala „abri sous roche” (stąd chalet ), po której następuje galijskie onna „woda”, stąd globalne znaczenie „dom [blisko] woda ”lub„ schronienie skalne w pobliżu wody ”. Biorąc pod uwagę nazwy rzek typu Calonne (forma normańsko- pikardia ), ten typ toponimiczny mógł pierwotnie oznaczać strumień lub fontannę, stąd znaczenie „woda płynąca po kamieniach”.
W departamencie znajduje się inne miasto o nazwie Chalonnes, Chalonnes-sous-le-Lude , położone w Baugeois niedaleko Noyant.
Imię mieszkańców (poganie): Chalonnais.
Heraldyka:
|
---|
Ślady prehistoryczne obecne w mieście sprawiają, że jest to jedno z najstarszych zamieszkałych miejsc w Andegawenii . Na stanowiskach Roc-en-Paille i Pierre-Cou znaleziono liczne skamieniałości. Na pierwszym znaleziono tam kości zwierzęce. Dzięki temu dowiedzieliśmy się, że około 30 000 było mamutów i reniferów, które pod koniec epoki lodowcowej (około 10 000) ustąpiły dzikom i jeleniom.
Na płaskowyżu o nazwie Pierre-Cou znaleźliśmy cegły z krawędziami, starymi murami i złotą monetą Trajana; ślady okupacji rzymskiej w czasach gallo-rzymskich .
Od czasów starożytnych położenie Chalonnes-sur-Loire, u zbiegu Layon i Loary, uczyniło je jednym z najstarszych zamieszkałych miejsc w Anjou; jedyny, w którym odnajdujemy ślady pradziejowego życia ludzkiego. Jego sprzyjająca sytuacja skłoniła druidów do założenia tam klasztoru.
Chalonnes Region jest jednym z pierwszych Anjou zostały ewangelizacji ( IV th century), zwłaszcza przez św Maurille, biskup Angers.
Loara zawsze miała wpływ na miasto Chalonnes, służąc jako naturalna granica między Mauges (na południu) a Segréen (na północy). Najwcześniejsze wzmianki o moście pochodzą z lat 1138-1148.
Położony niedaleko miasta Champtocé-sur-Loire , w 1422 roku, Gilles de Rais poślubił Katarzynę de Thouars, panią Pouzauges i Tiffauges , w Chalonnes, w kościele Saint-Maurille .
Podczas wojen religijnych Chalonnes sprzeciwiał się władzy królewskiej. Henryk IV został suwerenem, duża część prowincji Anjou, z wyjątkiem Angers i Saumur, odmawia uznania tego króla hugenotów . W Leaguers z Chalonnes odmówić przyłączenia się do króla. W 1593 roku, po zostaniu katolikiem, do Andegawenii powrócił pokój .
W ramach Ancien Régime miasto zostało podzielone na dwie parafie, kościół Saint-Maurille i kościół Notre-Dame .
Zajmowane przez mnichów Marmoutier The Priory od Saint-Maurille zostaje splądrowany przez mnichów z Saint-Serge . Jest wtedy dołączony do kościoła Saint-Quentin-en-Mauges, a kościół jest wtedy tylko drugorzędną parafią.
Klasztor Saint-Serge miał za domenę małe lenno w parafiach Sainte-Christine i Chalonnes, część wyspy Starej, łąki, winnice, młyn nad rzeką Game i ziemie na Juigné .
Kościół i zabudowania klasztorne zostały zniszczone w czasie wojen religijnych , następnie odbudowane w 1573 r. przez zjednoczenie klasztoru z parafią. W tym samym niespokojnym okresie miasto zostało splądrowane przez protestantów, a następnie przez Ligowców.
Biskup Angers pozostanie aż do rewolucji , Pana barona Chalonnes, który był jednym z jego głównych domen z Villeveque i Morannes . W czasie rewolucji dobra z przeoratów zostaną rozproszone i sprzedane.
W przededniu Rewolucji Francuskiej Chalonnes jest zależny od senechaussee z Angers .
Po rewolucji , podobnie jak w pozostałej części Pays des Mauges, region został naznaczony wojną Wandei .
W marcu 1793 powstańcy zdecydowali się na marsz na miasto Chalonnes. Choć bronieni przez 4000 republikanów (Niebiescy, Patrioci) , w obliczu zagrożenia powstańców, żołnierze woleli opuścić to miejsce i rzucić się na Angers. Chłopi, którzy wypędzili patriotów ze swoich krajów, rozproszyli się i wrócili do domu, by świętować święta wielkanocne.
W ten sposób bunt się skończył, ale armie rewolucyjne wysłane, by stłumić bunt ( piekielne kolumny ), miały następnie wznowić wojnę. Tak było w marcu 1795, kiedy dywizja Chemille z armii Stoffleta zaatakowała obóz Chalonnes.
Wraz z reorganizacją administracyjną, która nastąpiła po rewolucji w 1790, Chalonnes jest głównym miastem kantonu ( Chalonnes ) zależnym od okręgu Angers , a następnie w 1800 od okręgu Angers .
W XVIII -tego wieku, przemysł wapienniki rozwija samym czasie co kopalń . Kilka kopalń węgla zostało otwartych w miastach Chalonnes, Chaudefonds i Saint-Aubin . Layon jest następnie kierowany, a następnie wykorzystywany do transportu win, minerałów i innych produktów z regionu.
Société des Fours à Chaux et Carrières de l'Ouest nadal eksploatowało wapienniki w Chalonnes w 1965 roku.
Dopiero w połowie XIX -go wieku, które rozwijają mostów nad Loarą; okres, w którym zbudowano Chalonnes , ale także Ingrandes , Montjean , Les Rosiers , Saint-Florent i Saint-Mathurin .
Mosty wiszące Chalonnes, położone u zbiegu rzek Loary i Layon, zostały zbudowane w 1840 roku i oddane do użytku w następnym roku.
Pod koniec XIX th century zbudowany wtórną sieć kolejowego, Petit Anjou . Linia Cholet-Angers przeszła przez Chalonnes.
Eksploatacji kopalni węgla kamiennego Chalonnes jest aktywny w ciągu XIX E wieku i spadnie na początku XX E wieku zaprzestania w 1913 studzienek n O 4 i n O 5.
Tonący.
Po wypowiedzeniu wojny 3 sierpnia 1914 r. ( I wojna światowa ) kraj nie był przygotowany na przyjęcie dużej liczby rannych. Miasta są wzywane do tworzenia „szpitali tymczasowych i uzupełniających”. 9 września z inicjatywy burmistrza i radnego generalnego Luciena Frémy'ego hospicjum Gayot przyjmuje rannych w wyniku konfliktu. Ta dwudziestoosobowa karetka, zwana „Hôpital Bénévole 123bis”, będzie działać do 31 grudnia 1918 r. Do rejestru wpisów wpisano 372 rannych. Podczas konfliktu zginęło 129 Chalonnais
Podczas II wojny światowej armia niemiecka przybyła do Anjou 19 czerwca 1940 r. Przejście Loary było dzielnie bronione, w szczególności w Chalonnes, w Ponts-de-Cé iw Saumur. Mosty są niszczone, aby odciąć drogę wroga.
Most wiszący zostaje zniszczony w Chalonnes 20 czerwca o godzinie 0 godz . 15 . Zastąpiony początkowo mostem z łodzi, Niemcy szybko zainstalowali drewniany most. Ten drewniany most został przemieszczony pod wpływem lodu 26 grudnia 1940 r. Następnie ustawiono prom, aby przeprawić się przez rzekę. Znany nam dzisiaj most został oddany do użytku 25 lipca 1948 r. (most żelbetowy wsparty systemem lin).
Wyspa Chalonnes była miejscem starć podczas wyzwolenia . 26 sierpnia 1944 r. trzej mężczyźni FFI polegli w walkach podczas starć z oddziałami niemieckimi, które nadal utrzymywały lewy brzeg Loary. Kilka dni wcześniej to właśnie w Rochefort wyróżniły się wojska niemieckie. W czasie II wojny światowej zginęło 24 mieszkańców. Dwóch innych zginęło podczas wojny w Indochinach, a dwóch podczas wojny algierskiej .
Miasto zostało założone jako gmina w 1790 r. (Chalonnes następnie Chalonnes-sur-Loire). Rada gminy składa się z 29 wybieranych urzędników.
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1 lutego 1790 | 13 lipca 1791 | Pierre Bonneau | Handlowiec | |
14 lipca 1791 r | 31 grudnia 1792 r | Józef Fleury | Notariusz | |
01 stycznia 1793 | 26 listopada 1793 | Fiolka z Jeanem Antoine'em | Prawnik | |
27 listopada 1793 | 17 października 1795 | Jean Pean | Notariusz | |
18 października 1795 | 12 września 1798 | René Metivier | Rolnik | |
13 września 1798 | 30 lipca 1800 | Denis Renou | Zegarmistrz | |
31 lipca 1800 | 26 sierpnia 1804 r | Joseph-Claude Fleury | Notariusz | |
27 sierpnia 1804 r | 10 kwietnia 1807 r. | René Cherbonneau | Handlowiec | |
11 kwietnia 1807 r. | 6 sierpnia 1814 r | Charles-Victor Hunault de la Peltrie | bonapartysta | Właściciel sklepu spożywczego |
7 sierpnia 1814 r | 4 sierpnia 1821 | Pierre-Honoré Fleury | Notariusz | |
5 sierpnia 1821 | 10 listopada 1828 | Pierre Martineau | Wojskowy | |
11 listopada 1828 | 27 stycznia 1847 r. | Pierre-Honoré Fleury | Notariusz | |
28 stycznia 1847 | 5 marca 1848 r | Jacques Barrault | Rolnik | |
6 marca 1848 r | 15 stycznia 1859 | Pierre-Honoré Fleury | Notariusz | |
16 stycznia 1859 | 15 czerwca 1869 r | Barthélémy de Las Cases | bonapartysta | Przemysłowy |
16 czerwca 1869 | 22 października 1870 | Pierre-Augustin Renault | Szofer | |
23 października 1870 | 20 stycznia 1878 | René-Charles Drouard | Inspektor | |
22 stycznia 1878 | 1 czerwca 1882 r | Henryk z Dover | Handlowiec | |
2 czerwca 1882 r | 19 maja 1888 r. | Ernest Kawaler | Sędzia | |
20 maja 1888 r. | 7 września 1895 r | Leon kuzyn | Szofer | |
8 września 1895 r | 6 sierpnia 1921 | Lucien Fremy | Radykalna Lewica | Destylator |
7 sierpnia 1921 | 16 maja 1925 | Eugeniusz Robin | Ziarnistość | |
17 maja 1925 | 4 lipca 1931 | René Grimault | Konserwatywny | Notariusz |
5 lipca 1931 | 11 czerwca 1940 (odwołany) |
Leon Malthete | Unia Republikańska i Demokratyczna | Farmaceuta |
12 czerwca 1940 | 25 lutego 1941 | Pierre Cesbron | Właściciel winnicy | |
Marzec 1977 | Czerwiec 1995 | Alain Poirier | DVG | Masażysta-fizjoterapeuta Radny Generalny (1984-1985) |
Czerwiec 1995 | Marzec 2008 | Michel Bordereau | UDF | Emerytowana kadra techniczno-naukowa Radca Generalny (1985-2004) Prezydent CC Loire-Layon (2001-2008) |
Marzec 2008 | lipiec 2017 | Stella Dupont |
PS potem LREM |
Kierownik administracyjno-finansowy Radny Generalny (2004-2015) |
lipiec 2017 | maj 2020 | Filipa Menarda | EELV | Fizjoterapeuta |
maj 2020 | W toku (stan na 30 maja 2020 r.) |
Marie-Madeleine Monnier | płyta DVD |
Kluczowe dane | W tysiącach euro | w euro na mieszkańca | Liczby 2000 |
---|---|---|---|
Całkowity dochód operacyjny (A) | 7064 | 1,057 | 5020 |
Całkowite koszty operacyjne (B) | 6 153 | 921 | 4122 |
Wynik księgowy (R = AB) | 910 | 136 | 898 |
Całkowite środki inwestycyjne (C) | 2741 | 410 | 1,693 |
Całkowite wykorzystanie inwestycji (D) | 2 752 | 412 | 2009 |
Potrzeba lub zdolność finansowania inwestycji (E = DC) | 11 | 2 | 316 |
Zadłużenie na 12/31 | 4631 | 693 | 7 109 |
Renta dłużna | 570 | 85 | 1,507 |
Opodatkowanie lokalne | Wskaźnik |
---|---|
Podatek mieszkaniowy (w tym THLV) | 14,70% |
Teren zabudowany | 24,94% |
Niezabudowana ziemia | 44,42% |
Podatek od nieruchomości od firm | 0,00% |
Do 2016 r. gmina była włączona do wspólnoty gmin Loire-Layon . Ta międzygminna struktura skupia dziesięć gmin, w tym Chalonnes, Chaudefonds, Saint-Aubin, Saint-Georges i Saint-Germain. Utworzona na mocy ustawy z dnia 6 lutego 1992 r. ustawa orientacyjna dotycząca planowania regionalnego, do jej kompetencji należy rozwój gospodarczy i planowanie regionalne. Dzięki tej międzywspólnotowości Chalonnes jest również członkiem związku mieszanego Pays de Loire en Layon , francuskiej struktury administracyjnej zajmującej się planowaniem regionalnym. Ta międzygminna struktura obejmuje cztery gminy: Coteaux-du-Layon, Gennes, Loire-Layon i Vihiersois-Haut-Layon. Jego celem jest praca nad promocją turystyczną Loary i dziedzictwa winiarskiego.
Po rewizji wydziałowego planu współpracy międzygminnej, 1 st styczeń 2017gminy Loire-Layon, Coteaux du Layon i Loire Aubance łączą się ze wspólnotą gmin Loire Layon Aubance .
Chalonnes-sur-Loire jest częścią kantonu Chalonnes (dystrybutor) i okręgu Angers .
Do 2014 r. kanton Chalonnes obejmuje pięć gmin (Chalonnes, Chaudefonds , Denée , Rochefort i Saint-Aubin ), w formie zarejestrowanej w 1800 r. (ustawa z 28 pluviôse roku VIII). W 2006 r. liczył 11471 mieszkańców. W ramach reformy terytorialnej dekretem z 26 lutego 2014 r. zdefiniowano nowy podział terytorialny departamentu Maine-et-Loire. Kanton przeszedł następnie z pięciu do siedemnastu gmin, Chalonnes przez pozostały kapitał (dystrybutor), z wejściem w życie po odnowieniu sejmików wydziałowych 2015.
Chalonnes jest częścią drugiego okręgu wyborczego w Maine-et-Loire , składa się z pięciu kantonów tym Angers-Sud i Chemillé. Drugi okręg wyborczy Maine-et-Loire jest jednym z siedmiu okręgów ustawodawczych w departamencie.
W Chalonnes nie ma administracji sądowej.
Sąd Rejonowy, Sąd Rejonowy, Sąd Apelacyjny, Sąd Dziecięcy, Sąd Pracy, Sąd Gospodarczy znajdują się w Angers, natomiast Sąd Administracyjny i Apelacyjny Sąd Administracyjny znajdują się w Nantes.
Miasto Chalonnes jest miastem partnerskim z kilkoma miastami zagranicznymi:
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 6527 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,02% w porównaniu do 2013 r. ( Maine-et-Loire : + 1,96%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5,209 | 4 922 | 4972 | 4805 | 4 969 | 4 888 | 4927 | 4 952 | 4 975 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5822 | 6089 | 6 515 | 5 836 | 5 530 | 5,139 | 4 811 | 4594 | 4470 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4465 | 4 236 | 4177 | 3,655 | 3 516 | 3 419 | 3428 | 3750 | 3 851 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4058 | 4259 | 4682 | 5 281 | 5 354 | 5594 | 5 884 | 6421 | 6505 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6527 | - | - | - | - | - | - | - | - |
według ludności gminy lat: | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2009 | 2013 |
Pozycja gminy w wydziale | 13 | 14 | 15 | 16 | 16 | 15 | 15 | 16 |
Liczba gmin w departamencie | 378 | 364 | 364 | 364 | 364 | 363 | 363 | 357 |
Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (24,4%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,8%) i wskaźnik departamentalny (21,4%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51,5%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,9%).
Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2008 r. przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,5 | 1,3 | |
7,6 | 11,0 | |
14,0 | 14,3 | |
19,4 | 18,1 | |
20,7 | 19,6 | |
16,7 | 15,2 | |
21,1 | 20,6 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,4 | 1,1 | |
6,3 | 9,5 | |
12,1 | 13.1 | |
20,0 | 19,4 | |
20,3 | 19,3 | |
20,2 | 18,9 | |
20,7 | 18,7 |
Według spisu z 2007 r. 31% populacji ma mniej niż 25 lat, 50% ma od 25 do 64 lat, a 19% ma powyżej 65 lat. Według tego samego spisu 64% ludności czynnej zawodowo nie pracuje w gminie.
Chalonnes-sur-Loire to najważniejsze miasto w kantonie. Obecne w mieście usługi publiczne to przedszkola i szkoły podstawowe, dwie uczelnie, biblioteka i biblioteka gier, dom rodzinny i wiejski, lokalny szpital i dom spokojnej starości, ośrodek ratunkowy, komisariat policji, poczta i Skarbiec.
Kilka organizacji zapewnia dyżur na telefon, np. Caisse d'Allocations Familiales (CAF), Caisse Primaire d'Assurance Maladie (CPAM) lub Mutualité Sociale Agricole (MSA).
Oprócz usług publicznych znajduje się tu również wiele sklepów, dom dziecka, ośrodek młodzieżowy, szkoła muzyczna, obiekty sportowe (basen, tenis), kino, obiekty gastronomiczne (restauracje, pizzeria, winiarnia), domki letniskowe, pole namiotowe, basen, oczko wodne, pole do minigolfa itp.
Wędkarstwo uprawiane jest również na brzegach Loary, Louet , Layon i jeziorach.
500 metrów od centrum miasta, nad brzegiem Loary znajduje się kemping Candais (3 gwiazdki). W pobliżu znajduje się również punkt serwisowy dla kamperów.
Ważny targ odbywa się w każdy wtorek na głównym placu aglomeracji (Place de l'Hotel-de-Ville), a grupa kupców regularnie organizuje imprezy handlowe.
Znajduje się w akademii Nantes , miasto ma cztery szkoły i dwie uczelnie: przedszkole Le Petit Prince, prywatne przedszkole Saint-Joseph, szkołę podstawową Joubert, prywatną szkołę podstawową Saint-Joseph, kolegium Saint-Exupéry i prywatne kolegium Armangé. Istnieją również dwa domy jednorodzinne, dom jednorodzinny na wsi ( MFR ) oraz dom rodzinny przyjęć i noclegów (MFAH).
Na terenie gminy znajduje się kilku pracowników służby zdrowia: lekarze rodzinni, chirurdzy stomatolodzy, fizjoterapeuci, pielęgniarki, położne, psycholog kliniczny, psychoterapeuta, logopedzi, apteki, okuliści, optycy, laboratorium analiz medycznych.
Istnieją również trzy zakłady opieki zdrowotnej: szpital powiatowy (28 miejsc) i zakład noclegowy dla niesamodzielnych osób starszych (131 miejsc) oraz dom spokojnej starości (49 miejsc).
Zbiórką odpadów z gospodarstw domowych (zbiórką selektywną) zarządza gmina Loire-Layon . Centrum odpadów znajduje się w strefie przemysłowej Éperonnerie, route de Saint-Laurent-de-la-Plaine (międzygminne centrum zbiórki odpadów).
W aglomeracji działa również kilka dobrowolnych punktów zaopatrzenia.
Na terenie gminy można uprawiać różne sporty, takie jak lekkoatletyka, badminton, koszykówka, kajakarstwo, piłka nożna, gimnastyka, piłka ręczna, karate, pływanie, tenis, tenis stołowy, wspinaczka, nie wspominając o sportach mechanicznych, takich jak jazda na motocyklu lub próba.
Istnieje również silny krąg kulowy, prawdziwy fenomen kulturowy w Anjou.
Współorganizowany przez stowarzyszenie Calonn'anim i ratusz Chalonnes, co roku w lutym odbywa się festiwal komiksów .
Pod koniec maja odbywa się Festiwal Wina Anjou de Chalonnes, organizowany przez Związek Producentów Wina Wielkiej Doliny Loary Layon Aubance. Jest jednym z najważniejszych w Dolinie Loary.
Każdego roku od 2012 roku zespół kulturalny miasta Chalonnes oferuje bardzo zróżnicowany program wydarzeń pod nazwą Horizon (s) . Kręci się wokół rezydencji artystów, wielu występów na żywo oferowanych przez całe lato, a na koniec Fête des Quais, które odbywa się w ostatni weekend sierpnia.
Niewielka kolejka turystyczna umożliwia spacery po winnicach. Wyjeżdżając z Chalonnes-sur-Loire, możesz odkryć Dolinę Loary i Layon z belwederu Pierre Coût.
W mieście dostępnych jest kilka szlaków turystycznych: obszar międzygminny Loire-Layon posiada sieć dwudziestu jeden szlaków turystycznych, takich jak:
Ponadto przez Chalonnes przebiega długodystansowa ścieżka GR 3 . Ta ścieżka przecina departament ze wschodu na zachód, podążając lewym brzegiem Loary, od Fontevraud do Champtoceaux, przechodząc przez Rochefort, Chalonnes, La Pommeraye i Le Mesnil-en-Vallée.
Na wyspie Chalonnes przebiega również rowerowy tor Loary , który umożliwia połączenie w kierunku wschodnim Nantes przez Montjean-sur-Loire lub Angers w kierunku zachodnim przez La Possonnière i Savennières . Kolarstwo górskie obwody otaczają również miasto.
W mieście znajduje się kemping "Les Portes de la Loire", otwarty od maja do września.
Biuro turystyczne Loire-Layon znajduje się w mieście, które obejmuje obszar gminy Loire-Layon . Nowy pokój zainstalowany na Place de l'Hotel-de-Ville został oddany do użytku w lutym 2014 roku, zastępując poprzedni, który znajdował się na terenie ratusza.
W 2010 r. średni dochód podatkowy na gospodarstwo domowe w Chalonnes-sur-Loire wyniósł 17 563 euro , przy średniej dla departamentu wynoszącej 17 632 euro .
Ludność w wieku od 15 do 64 lat w 2009 r. liczyła 3886 (3459 w 1999 r.), z czego 75% było zatrudnionych, 69% było zatrudnionych, a 6% bezrobotnych.
W 2009 r. w gminie było 2297 miejsc pracy, wobec 2506 w 1999 r. Liczba aktywnych pracowników przebywających w gminie wynosi 2703. Wskaźnik koncentracji zatrudnienia wynosi 85%, co oznacza, że gmina oferuje dużą liczbę miejsc pracy w stosunku do liczba pracujących, choć ta ostatnia maleje (109% w 1999 r.).
Chalonnes często miało bardzo rozwinięty handel, dzięki swojemu położeniu geograficznemu w pobliżu Loary i Layon , co przez długi czas umożliwiało transport morski, w szczególności wina z Coteaux du Layon. Założona na terenach wiejskich, jest również ośrodkiem administracyjnym i handlowym.
W XIX -tego wieku, białe wina produkowane są tam, len, konopie, len, chusteczki, lin. Jest źródło zimnej wody mineralnej, handel tkaninami, winem i bydłem.
W 2008 roku na 410 zakładów w gminie 12% znajdowało się w sektorze rolniczym, a 55% w sektorze handlu i usług. Dwa lata później, w 2010 roku, na 504 obecnych placówek 10% znajdowało się w sektorze rolniczym (średnio 17% w wydziale), 7% w sektorze przemysłowym, 11% w budownictwie, 56% z sektora handlu i usług oraz 16% z sektora administracji i ochrony zdrowia.
Spośród 553 placówek obecnych w mieście na koniec 2013 r. 6% znajdowało się w sektorze rolniczym (średnio 12% w wydziale), 7% w sektorze przemysłowym, 11% w budownictwie, 59% sektor handlu i usług oraz 16% administracji i służby zdrowia.
Podobnie jak w pozostałej części departamentu, rolnictwo jest silnie ugruntowane na terytorium Chalonnes, w tym uprawa winorośli, która stanowi główną działalność rolniczą. Rolnictwo zajmuje ważne miejsce w Maine-et-Loire , z silnym zajęciem terytorium, użyteczna powierzchnia rolna stanowi około 64% departamentu (wobec średnio 54% we Francji).
Jednym z głównych obszarów działalności rolniczej, położonej w regionie winiarskim Doliny Loary , jest uprawa winorośli, w szczególności z apelacją Coteaux-du-layon (AOC) . Wino to jest słodkim białym winem, którego obszar geograficzny znajduje się w dwudziestu siedmiu gminach Maine-et-Loire graniczących z rzeką Layon. Winnica o tej kontrolowanej nazwie pochodzenia znajduje się w południowo-wschodniej części Masywu Armorykańskiego złożonego głównie z łupków, których płytkie brunatne gleby o ciemnym kolorze tworzą Anjou noir. To terroir odpowiada sytuacjom dobrze wyeksponowanych wzgórz, które umożliwiają uzyskanie przejrzałych zbiorów.
Co roku w mieście odbywają się targi wina , Anjou Wine Festival.
Lista nazw występujących na terytorium:
Dawniej istniał tu przemysł wydobywczy, którego ślady są nadal widoczne przy Corniche Angevine na drodze do Rochefort-sur-Loire . Dziś te kopalnie już nie działają.
Przemysł w Chalonnes składa się z małych konstrukcji rzemieślniczych, ale także z fabryki pras (Bucher Vaslin), fabryki kadzi całkowicie wodnych i fabryki powłok antypoślizgowych ( Pasaż ).
W mieście odbywa się cotygodniowy targ (wtorek) oraz wiele sklepów spożywczych i niespożywczych. Położenie geograficzne Chalonnes uczyniło miasto stosunkowo ważnym ośrodkiem handlowym. Istnieją również większe firmy, takie jak dwa średniej wielkości sklepy spożywcze, średniej wielkości magazyn materiałów, firma robót publicznych i firma transportowa.
Dziś nacisk kładziony jest na rozwój małych przedsiębiorstw (tylko 7% zakładów zatrudnia 10 lub więcej pracowników) oraz na turystykę, która z roku na rok rośnie, w szczególności dzięki zadziwiającemu krajobrazowi, sklasyfikowanemu jako obiekt światowego dziedzictwa . Chalonnes-sur-Loire posiada biuro turystyczne, pokoje gościnne i domki kempingowe. Na jego terenie można wędrować, poruszać się po Louet, podążać szlakami winnymi itp.
Główne miasto regionu, Chalonnes-sur-Loire, znajduje się w centrum działalności gospodarczej kantonu, powstałego pod koniec XVIII wieku . Na koniec 2009 r. na terenie kantonu znajdowało się 958 zakładów , w tym 23% w sektorze rolniczym i 47% w sektorze handlu i usług.
Na koniec 2010 roku funkcjonowało tam 1015 placówek, 22% w sektorze rolniczym (dla 17% w całym wydziale), 7% w sektorze przemysłowym, 10% w budownictwie, 48% w sektorze handlu i usług ( 53% w dziale) i 14% w administracji i służbie zdrowia.
Tylko 4% zakładów zatrudniało więcej niż 10 pracowników, w porównaniu do 8% w całym dziale.
Miasto Chalonnes ma kilka napisów, w tym dwa pomniki historyczne i dwa miejsca chronione.
Kaplica Sainte-Barbe-des-Mines.
Kościół Notre-Dame.
Kościół św.
Fontaine'a Saint-Maurille'a.
Port Saint-Pierre, zamek biskupów.
Port Saint-Pierre, zamek biskupów.
Prezydium, zamek biskupów.
Ostatnia istniejąca wieża zamku biskupiego.