Amitabhah

Amitabhah
Budda z
mahajany i wadżrajany buddyzmu
Zachodnia Czysta Kraina Buddy Amitābha (Dunhuang, Chiny, VIII wiek).
Czystej Krainy Buddy Zachodniej Amitabha ( Dunhuang , Chiny, VIII th  wieku).
Charakterystyka
Inne nazwy) Amitajus, Amida
Nazwa sanskrycka अमिताभ
Główna funkcja Zapanuj nad „Zachodnią Czystą Krainą Błogości”
Kult
Mantry OM PRZYJACIELE DEWA HRI
Szkoła buddyjska Buddyzm tybetański , buddyjska czysta kraina , buddyzm amidystyczny
Symbolika
Kolor Czerwony

Amitābha , Amitāyus lub Amida , jest Buddą buddyzmu mahajany i wadżrajany . On panuje nad „Zachodnią Czystą Krainę Szczęśliwości” (sk. Sukhavati , rozdz. Xīfāng Jile Shijie JA. Saihō goraku sekai西方極樂世界), wspaniały świat, czysty, doskonały, pozbawiony zła, cierpienia. Ta czysta kraina , miejsce schronienia poza cyklem transmigracji – lub według niektórych koncepcji odpowiednik nirwany – znajduje się w centrum wierzeń i praktyk szkół Czystej Krainy . Ten Budda, zwany także Buddą Buddów, jest bardzo popularny wśród mahajanistów, zwłaszcza w świecie chińskim , Korei , Japonii , Tybecie i Wietnamie oraz w starożytnym Imperium Khmerskim .

W posągu Amitābha jest reprezentowany jako Budda Siakjamuni, ale za pomocą gestów ( mudrā ) medytacji lub przekazu prawa.

Nazwisko

Ten Budda, ze względu na popularność swojego kultu, znany jest pod wieloma imionami. Ma dwie nazwy w sanskrycie: Amitābha ( sanskryt  : अमिताभ ), dosłownie Nieskończone Światło i Amitāyus ( sanskryt  : अमितायुस् ) „nieskończona długowieczność”, (amita: nieskończona, niezmierzona, nieokreślona; āyus: życie, długie życie)).

W Chinach , Japonii , Korei i Wietnamie znany jest pod chińskimi nazwami z sutr, które go dotyczą. Pierwsza część dwóch sanskryckich imion jest tam zapisywana fonetycznie, z dodatkiem znaku oznaczającego „ Budda ” (lub „Budda Amita”): ( rozdz. Trans  :阿彌陀佛; rozdz. Simp  .:阿弥陀佛; py  : āmítuófó ; rozdz. Simp .:阿弥陀佛; py : āmítuófó ; jap  .阿弥陀仏(Amida-Butsu) , ko  . 아미타불 (Amitabul) ; Wietnam  .: Grupa di đã PHAT (阿彌陀佛)). Znajdujemy również jego imię dosłownie przetłumaczone z sanskrytu  : w ten sposób Amitābha staje się rozdz. handel.  :無量 光佛; rozdz. proste.  :无量 光佛; py  : wúliàngguāng fó ; japoń.  :無量 光 仏 (muryōkō-butsu) ; łóżko. : „Budda Nieskończonego Światła”), a Amitaya staje się rozdz. handel.  :無量 壽 佛; rozdz. proste.  :无量 寿 佛; py  : wúliàngshòu fó ; japoń.  :無量 寿 仏 (muryōju-butsu) ; łóżko. : "Długowieczność Buddy - Nieskończona".

Pochodzenie

Amitābha, pojęcie jego ziemi Buddy i jego sutr ( Wielka Sutra Nieskończonego Życia , rozdz. Dàchéng wúliàngshòu jīng, Jp Daijō muryōju kyō 無量壽經》 i Sutra Amita , rozdz. Fóshuō j jmítujōjōjō Daijō, "大乘無量壽經" i Amita Sutra j jmítuójīng, rozdz. Fóshuō. bussetsu Amida kyo "佛說阿彌陀經") zostały wprowadzone do Chin pomiędzy 150 i 200 przez Partów mnich An Shigao a inni jak Zhu Shuofo (竺朔). Mnich Kushan Lokakshema przetłumaczył je na język chiński . Amitabha jest nieznana w starożytnym buddyzmie i można sądzić, że jej kult rozwinął się we wczesnych dniach naszej ery. Jego najstarszy pomnik identyfikowane przez celownik napis z drugiej połowy II th  wieku ( 28 th  lat panowania Huvishka), po prostu Govind Nagar w Imperium Kushan ; obecnie znajduje się w Muzeum Mathury w Uttar Pradesh . Jej nazwa ( Infinite Light ), pochodzenie geograficzne i pojęcie raju skłaniały do ​​myślenia o wpływie perskim , ale bez żadnego dowodu.

Szkoła Czystej Krainy ślady jego istnienia w Chinach na początku V -tego  wieku, wraz z ustanowieniem przez mnicha Huiyuan (Huìyuǎn慧遠) w 402 na górze Lushan w pierwszej wspólnocie, której zwolennicy przyjmują wizualizacji Amitabha wśród medytacji praktykuje i dąży do odrodzenia się w czystej krainie Buddy, aby dążyć do duchowego rozwoju wolnego od problemów świata. Ruch wystartował z Tánluánem (曇鸞 476-542), a następnie Dàochuò (道綽 562–645) i Shàndǎo (善 導 613-681), którzy usystematyzowali doktrynę. Pod koniec XII th  wieku, powstała w Japonii szkoły Jodo Shu (o nazwie „Czysta Ziemia”) przez mnicha Honen　(法然1133/12), a szkoły Jodo-Shinshu (zwane „prawdziwe szkoły Czystej Krainy” ), przez jego ucznia Shinran (親鸞1173-1262).

Amitabha w Wadżrajanah

W Tybecie

Instrukcje dotyczące praktyk Amitabha Buddy zostały wprowadzone w Tybecie w VIII -go  wieku przez indyjskiego mistrza Padmasambhawy . Ta praktyka została ponownie odkryta przez Mingyour Dorje (1645-1667), jeden z 21 głównych tertonów .

Wadżrajanie czyni go jednym z elementów natury Buddy, albo oprócz pojedynczego akszobhja Buddy , lub związany z czterema innymi mądrości buddów lub Buddów pięciu kierunkach (ch Wǔfāngfó五方佛.): Vairocana w centrum, akszobhja do na wschodzie, Ratnasambhava na południu i Amoghasiddhi na północy.

Wśród tybetańskich mantr z nią związanych jest długa Om Ama Rani Dzi Ouèn Ti Yé Soha oraz krótka Om ami dhewa hri .

Tsepamé ( tybetański  : ཚེ་ དཔག་ མེད , Wylie  : tshe dpag med ) jest uważany za formę Sambhogakaya Amitabhy. Przedstawiony jest w kolorze czerwonym iw pozycji medytacyjnej, trzymając w rękach wazon zawierający amritę , nektar nieśmiertelności, który zapewnia długowieczność, a z wazonu wyrasta drzewo asoki ( środek przeciwbólowy).

Wadżrajana wprowadza go do ezoterycznych opracowanie pięciu mądrości Buddhom , ( Dhyani lub jinas Buddhom ), wraz z Vairocana, Aksobhya, ratnasambhawa i amoghasiddhi. Można to zobaczyć na tak zwanych mandalach „Diamentowej Krainy”, reprezentujących ich jako przeciwieństwo Akşobhya (czasami Ratnaketu). Kojarzy się z Zachodem, a jego kolor jest zwykle czerwony , kolor zachodzącego słońca, współczucia, miłującej dobroci i emocjonalnej mocy. Jest najbardziej dostępnym Buddą.

Kolejne opracowanie skupia się na parze Amitābha / Akshobhya , reprezentującej odpowiednio współczucie i niewzruszoność , dwa uzupełniające się elementy. Akşobhya panuje nad wschodnim rajem (Abhirati) Diamentowej Krainy.

Amitabha jest często spotykany w jego ozdobionej formie, Amitāyus, lub w jedności ze swoją małżonką Pandarą, jak również w towarzystwie Avalokiteśvary . Jego wizerunek bardzo często znajduje się w nakryciu głowy tego ostatniego, uważanego za głowę linii.

Nazywany jest także Lokanatha („pan świata”) lub Padmapaņi („który ma w ręku lotos”) .

Panczenlama , jeden z czołowych mistrzów, po Dalajlamie , Szkoła Gelugpy z buddyzmu tybetańskiego , jest uważana za jedną z emanacji Amitabha.

W Japonii

W Japonii występuje w ezoterycznym buddyzmie Shingon, gdzie należy do cyklu trzynastu Buddów i jako taka jest przywoływana przez jej dharani lub krótką mantrę „Om amrita teja hara hum” dwa lata po śmierci.

Czysta Kraina Zachodu

Amitabha jest uważany za twórcę Zachodniej Czystej Krainy Błogości ( Sukhavati ) opisanej w Sutrze Kontemplacji Nieskończonego Życia ; dwóch wielkich bodhisattwów Avalokitesvara i Mahasthamaprapta (Mahāsthāmaprāpta) są jego dwaj asystenci (ten ostatni otrzymuje Wadżrapaniego w niektórych tradycjach, takich jak buddyzm tybetański): pomagają mu powitanie tam wszyscy ci ze wszystkich kierunków, którzy spełnili warunki do „go osiągnąć . To jest powód, dla którego nazywa się ich „trzema świętymi Zachodu” (ch: Xīfāng sānshèng 西方 三聖). W klasztorach Czystej Krainy lub na wizerunkach są one pokazane razem z Amitābhą pośrodku, Avalokiteśvara po jego prawej stronie (tj. po naszej lewej) i Mahāsthāmaprāpta (lub Vajrapani) po jego lewej stronie (tj. po naszej prawej). W popularnym buddyzmie i chińskiej religii Amitābha (Amituofo) i Avalokiteśvara ( Guanyin ) często pełnią tę samą funkcję: obie obiecały, że nie wejdą w nirwanę, dopóki nie będą tam wszystkie istoty. Wiara w nią, pragnienie jej i nieustanne recytowanie ich imienia to trzy warunki niezbędne, aby wejść w tę sferę nieskończonego szczęścia.

Legenda Buddy Amitabhy

W mahajanie Sukhavatīvyūhasutra, czyli Sutrze Nieskończonego Życia , Budda Siakjamuni opowiada historię Buddy Amitabhy: Król udał się do Buddy Lokeśvararaja, aby złożyć ślubowanie bodhisattwy . Postanowił zostać panującym Buddą w czystej krainie, do której mogli wejść wszyscy, którzy go wzywali. Złożył 48 ślubów (四 十八 願).

Inwokacja do Buddy Amitabhy

Recytacja imienia Amitabha (CH: nianfo念佛JP: Nenbutsu ) (dosłownie wspomnienie Buddy) jest podstawową praktyką szkół w Czystej Krainy , który Budda jest głównym czczony. Niektóre gałęzie uważają nawet, że samo to ćwiczenie wystarczy, aby uzyskać dostęp do Czystej Krainy Amitabhy.

To wezwanie to:

sk: Namo Amitabueddhaya ,

ch: Námó Ēmítuó fó, 南 無 阿弥陀佛;

jp: Namu Amida butsu ;

ko: namu Amita-bul 나무

vi: Nam mo A Di à Phật阿彌陀佛;

Nawet poza praktyką Czystej Krainy te inwokacje są pobłogosławione duchową i ochronną mocą. Tak więc uproszczone formy chińskie (Amituofo) i wietnamskie (A Di Đà Phật) są używane jako formuła powitania mnichów lub pobożnych wiernych, gdy się spotykają, zwłaszcza w pagodzie w dni ceremonii; w ten sam sposób jest on czasem używany przez masy ludowe Wschodu do wyrażenia szoku lub silnej emocji (tak samo, jak chrześcijanie wołają „Mój Boże!”) .

Mantra odrodzenia

Aby odrodzić się w Zachodniej Czystej Krainie Błogości, oprócz inwokacji do Amitābhy, często recytujemy mantrę tego Buddy: Namo Amitābhāya Tathāgatāya. Tadyatha, om, amritodbhave, amrita siddham bhave, amrita vikrante, amrita vikranta, gamini gagana kirti-kari svaha .

Poświęcone mu świątynie

Uwagi

  1. Levi, Sylvain; Takakusu, Junjir; Demiéville, Paul; Watanabe, Kaigyoku (1929). Hobogirin : Encyklopedyczny słownik buddyzmu ze źródeł chińskich i japońskich, Paryż: Maisonneuve, tom. 1-3, s. 24-30 (Amida).
  2. Zobacz amita , a następnie Amitabhah
  3. Sutra i mantra Amitayusa , Lama Zopa Rinpocze
  4. Mantra Buddy Amitajusa Tsepagmé po tybetańsku , strona Dagpo Rinpocze
  5. Amitayus , miejsce Khandro Rinpocze

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły