Czystej Krainy ( ch tłum.. :淨土; ch Simp. :.净土; py : jìngtǔ ; jap . Jodo ; Viet. : Tĩnh Độ ), wyznacza zachodnią wszechświat Świątobliwości . (SK Sukhavati "Błogosławieni" . Ch upr . :西方 極樂 世界; py : Xīfāng jílè shìjiè ; jap .:極樂 ( Gokuraku ) ; viet .: Cực lạc ) of Amitābha Buddha ( chiński tradycyjny :阿彌陀佛 ; pinyin : lub無量 光佛, , Infinite ”) zwany także Amitāyus (無量 壽 佛, , „Nieskończone Życie”). Jest to również uproszczona nazwa szkoły Czystej Ziemi (jìngtǔzōng淨土宗), nieprawidłowo zwane Amidism, bardzo ważna część Mahajana buddyzmu .
Do ważnych sutry w tej szkole są Amida Sutra The infinite-Life Sutra i Nieskończony-Life kontemplacje Sutra .
Buddyzm Czystej Krainy zasadniczo opiera się na wierze, oddaniu i praktyce recytowania imienia Buddy Amitābha ( nianfo ), w celu uzyskania dostępu po tym życiu do krainy Buddy (buddhakshetra) Amitabhy, gdzie światło, długowieczność i szczęście są nieskończone .
Nawet poza szkołami Czystej Krainy, Sutry Życia Nieskończonego , Sutra Medytacji , Amitabha i jej raj wywarły wpływ na cały buddyzm Dalekiego Wschodu.
Pierwsze wzmianki o Amitabha w beczce jest w Pratyutpanna-samadhi-sutry napisane prawdopodobnie w I st wieku pne. AD w Gandharze . Przetłumaczona przez kuszańskiego mnicha Lokaksemę w 179 roku w Luoyang , wówczas stolicy Cesarstwa Han , stała się źródłem rozpowszechnienia Czystej Krainy w Chinach , regionie, w którym ta doktryna się rozwinęła.
Najwcześniejsze archeologiczne wzmianki o Amitabha to poświęcenie na cokole posągu znalezionym w pobliżu Mathury w stanie Uttar Pradesh . Jest on datowany II th century , 28 th roku panowania Huvishka, władca imperium Kushan , co czyni go najstarszym dokumentem ze wszystkich mahajany . Zaproponowano wpływ perski, aby wyjaśnić pojawienie się Amitabhy wśród Buddów i wagę przywiązywaną do jego pola Buddy, ale bez przekonujących wniosków.
Zainspirowany Pratyutpanna-samādhi-sutra , mnich Huiyuan (334-416) założył w 402 roku wraz ze swoimi towarzyszami w klasztorze Donglin (東 林寺) na Górze Lu grupę oddania w Amitabha, uważaną za odejście szkoły ziemskiej czysto chińskiej , który widzi w Huiyuan swojego patriarchę założyciela. Jednak wizualizacja ( guānxiǎng觀 想) Buddy jest dla niego przede wszystkim pomocą w medytacji dhyāna lub chan (禪), a prawdziwe odejście od amidyzmu nastąpi nieco później. Niemniej jednak Huiyuan zawsze pozostanie postacią opiekuńczą ; Jego pamięć ożyje także pod Pieśnią Południa założyciela zupełnie innej szkoły, Sekty Białego Lotosu , obiecanej niespokojnemu losowi.
Pratyutpanna-samadhi-sutry , Medytacja Sutra dla Kontemplując wszyscy Buddowie ( "般舟三昧經") również inspirowane Zhìyǐ (智顗538-597), założyciel Tiantai Szkoły .
Drugim patriarchą, z którym ruch zaczął się naprawdę rozwijać, jest Tánluán (476-542) z klasztoru Xuanzhong (玄 中 寺) w Shanxi . Następnie przychodzą mnisi Dàochuò (562-645) i Shàndǎo (613-681) z dynastii Tang, którzy kształtują doktrynę szkoły. Aż do Japonii będzie się opierał na czterech tekstach, trzech sutrach zgrupowanych w Trójstronnej Sutrze Czystej Ziemi (淨土 三 經) i traktacie:
Podczas Xianfeng ery z dynastii Qing , buddyjska upasaka Weiyuan (魏源) dodaje ślub Samantabhadry z Avatamsaka Sutra . Na początku Chińskiej Republiki Ludowej , Yinguang (印光) dołączył do Mahāsthāmaprāpta recytacja w Surangamy Sutra do zespołu . Dlatego dla szkół chińskich, które akceptują tę tradycję, teksty Czystej Krainy składają się z pięciu sutr i traktatu. Od samego początku Huiyuan było związane z oddaniem dla Amitabhy i medytacją. W Chinach prądy Pure Land i Chan nigdy nie wahały się pożyczać od siebie nawzajem. Dlatego Hongren (601-674), piąty patriarcha szkoły Chan, uważał recytację imienia Buddy za dobre ćwiczenie przygotowawcze dla początkujących. Címǐn Huìrì (慈 愍 慧 日 680-748), który przez dwanaście lat mieszkał w Indiach, praktykował teorię Czystej Ziemi, obejmującą wiele Chan i tradycji monastycznej. Buddyści ze wszystkich środowisk zainteresowali się Czystą Krainą jako najpewniejszym środkiem praktyki i sukcesu. Szkoła rozwinęła się ponadto bardziej dzięki synkretycznym „ dezerterom ” niż ściśle ustrukturyzowanym rodowodom.
Obaj skupiali się bardziej na praktyce niż na filozoficznych spekulacjach , będąc w stanie obejść się bez dużych struktur monastycznych, Czysta Kraina i Chan utrzymali swoją pozycję podczas prześladowań Tang Wuzong w 845 r. , A także podczas panowania cesarzy mongolskich, gdzie buddyzm tantryczny miał wyłączność oficjalnej przysługi. Z tej dynastii chiński krajobraz buddyjski będzie składał się prawie wyłącznie z trzech prądów: Czystej Krainy, Chan i Tantry, z których dwa pierwsze są najbardziej rozpowszechnione.
Ogólnie rzecz biorąc, w świecie chińskim nadal utrzymuje się pewien stopień synkretyzmu . Połączenie dwóch praktyk (jìngchányízhì 淨 禪 一致) jest tam czasami promowane jako wersja dwoistości współczucia (Czysta Kraina) i kontemplacji (Chan).
Doktryna Czystej Krainy (淨土教, Jodo-kyo ) Wszedł Japonię od czasu Nara ( VIII th century ) ze szkoły Tendai . Aż do końca XII -tego wieku , rozprzestrzenił się na początku, zwłaszcza w arystokracji. Jednym z jego najsłynniejszych promotorów był Genshin (942-1017), posiadający tysiącletnią wizję, która widziała w Amidzie (Amitabha) jedyną pomoc w świecie przeznaczonym na zniszczenie.
Stopniowo wiele prądów łączyło elementy Jōdo, w tym yamabushis , Kegon, a zwłaszcza Shingon pod przywództwem Kakubana (覚 鑁 , 1094-1143 ), który próbował syntezować Amitabha i Vairocana . Wściekła forma tego ostatniego, Fudo Myoo , została obdarzona mocą sprzyjającą wejściu do Czystej Krainy Gokuraku i została umieszczona na obrazach raigo , przedstawiających Amidę z jej bodhisattwą .
Pierwsza szkoła indywidualnie Czysta Ziemia, Jodo-shu , została założona przez Honen Shonin (1133-1212), byłego mnicha z Góry Hiei (比叡山 ) Rozczarowany z naukami Tendai . Zainspirowany Shandao, skoncentrował swoją praktykę na inwokowaniu formuły Namu Amida Butsu (南 無 阿 弥陀 仏 ) , Znanej jako nenbutsu , wystarczającej do uzyskania dostępu do „Najwyższego Szczęścia” Czystej Krainy (極 楽, Gokuraku ) .
Shinran (1173-1263), uczeń Honena Shonina, ze swej strony podkreślał wagę wiary w ślubach Amidy, jedynej zdolnej do uwolnienia się, a recytacja była jedynie wyrazem wdzięczności. Jego uczniowie po jego śmierci założyli szkołę Jōdo shinshū .
W czasach Edo pojawiły się dwie nowe szkoły, Yuzu-nembutsu-shu, twierdząca, że pochodzi od mnicha Tendai Ryonina (良 忍 , 1072-1152 ) i Ji-shu twierdząca, że pochodzi z Ippen (1239-1289).
Szkoła Ōbaku założona przez Ingena Ryūki (1592-1673), mnicha z Chan, który uciekł z Chin po przybyciu Mandżu , zachowała do dziś chińską tradycję łączenia praktyk Zen i Jōdo.
To Budda Shākyamuni przedstawił naszemu światu Zachodni Wszechświat Błogości Buddy Amitābhy , czysty, cnotliwy, błogi świat, pozbawiony zła, cierpienia oraz duchowych i materialnych nieczystości, który nazywamy Czystą Ziemią i który stał się imieniem szkoła szeroko stosowana na Dalekim Wschodzie. Według Sutry Nieskończonego Życia , w czasach Buddy Lokeśvararāja, bogaty i inteligentny król przyjął rozkazy i stał się bhiksu Dharmakara; praktykował buddyzm przez bardzo długi czas i ostatecznie stał się Amitābha (Nieskończonym Światłem) lub Amitāyusem (Nieskończonym Życiem) Buddą.
Wciąż studiując Dharmę , Amitabha złożył 48 ślubowań opisujących swój przyszły świat, z których cztery (nr 18, 19, 20 i 22) zawierają istotę obietnicy złożonej wiernym: jeśli złożą co najmniej dziesięć razy w życiu ślubowanie aby urodzić się w swojej czystej ziemi położonej na zachodzie i dążyć do upamiętnienia tego buddy, zwłaszcza w momencie ich śmierci, pojawi się przed nimi, a oni uzyskają dostęp do jego czystej krainy; tam będą mogli kontynuować studiowanie Dharmy pod jego przewodnictwem, ostatecznie stając się Buddami.
Istnieją doktrynalne różnice między różnymi gałęziami Czystej Krainy, ale kilka z nich zaleca te pięć praktyk:
Wiara (rozdz. Xìn 信) w skuteczność ślubowań Amitābhy , przyrzeczenie (rozdz. Yuàn 願) wejścia do czystej i praktycznej Krainy (rozdz. Xíng 行) wzywania imienia Buddy Amitābhy to trzy podstawowe warunki za wejście do Czystej Krainy .