Etienne Marc Quatremère

Etienne Marc Quatremère Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 12 lipca 1782
Paryż
Śmierć 12 września 1857
Paryż
Pogrzeb Cmentarz Pere Lachaise
Narodowość Francuski
Zajęcia Orientalista , nauczyciel
Inne informacje
Pracował dla College of France (1819-1857)
Członkiem Akademia Napisów i Listów
Królewska Pruska
Akademia Nauk Bawarska Akademia Nauk
Niemiecki Instytut Archeologiczny
Królewska Holenderska Akademia Nauk
Père-Lachaise - Dział 32 - Quatremère 01.jpg Widok na grób.

Étienne Marc Quatremère , urodzony dnia12 lipca 1782, martwy 12 września 1857) jest francuskim orientalistą .

Biografia

Dzieciństwo

Urodzony w Paryżu w zamożnej rodzinie kupieckiej Étienne Marc Quatremère jest synem Marca Étienne Quatremère i Suzanne Sophie Lesueur-Florent oraz wnukiem Anne-Charlotte Bourjot i Nicolasa-Étienne Quatremère , radnego Paryża zgilotynowanego podczas tzw. Terroru okres w 1794 roku jego owdowiała matka, Quatremère przejął drukarnię rodzina i Étienne realizowane kompletne studia klasyczne. Quatremère dołączył do Collège de France, gdzie uczęszczał na kurs arabskiego u Sylvestre de Sacy .

Aktywne życie

Étienne Quatremère pracuje w dziale rękopisów Biblioteki Cesarskiej . Następnie został profesorem języka greckiego i literatury na Wydziale Literatury w Rouen . Jest członkiem Académie des Inscriptions et Belles-Lettres od 1815 roku . Studiował i uczył języków semickich i perskich, uczył się także języka tureckiego i koptyjskiego.

W 1819 r. Został mianowany profesorem języka hebrajskiego i syryjskiego w Collège de France , a po śmierci swojego nauczyciela Silvestre de Sacy zastąpił go od 1838 r. Profesorem języka perskiego w Szkole Języków Wschodnich .

Śmierć i hołd

Quatremère są zakopane w cmentarza Pere Lachaise ( 32 ND  podziału).

Renan pisał o nim: „ze względu na egzegezę biblijną dobrowolnie pozostawał poza ruchem naukowym. Wyglądał bardziej na pana Garniera niż pana Le Hir. Jansenista na wzór Silvestre de Sacy , podzielał demi-racjonalizm Huga, Jahna - redukując w jak największym stopniu część nadprzyrodzoną, w szczególności w przypadkach, które nazwał „cudami trudnej egzekucji”. Jak cud Jozuego - zachowując jednak zasadę, przynajmniej w odniesieniu do cudów Nowego Testamentu. Ten powierzchowny eklektyzm nie zadowala mnie. M. Le Hir był znacznie bliżej prawdy, nie próbując stonować historii i studiując uważnie, podobnie jak Ewald , samą historię. Jako gramatyk porównawczy M. Quatremère był również znacznie gorszy od M. Le Hir  ; ale jego wschodnie stypendium było kolosalne. "

Pracuje

Jesteśmy mu winni:

Royal Printing, Lipiec 1838, s. 35-78. ( 1 st  edycja tekstu ze znakami arabskimi).

Quatremere był znany ze swojej niesamowitej pamięci i erudycji. Założył bogatą bibliotekę orientalną, którą po jego śmierci kupił król Bawarii .

Uwagi i odniesienia

  1. „  Étienne Quatremère (1782-1857) - Author - Resources of the National Library of France  ” , na data.bnf.fr (dostęp 23 października 2015 )
  2. „  Mixes of history and oriental philology  ” , na www.wdl.org (dostęp: 4 marca 2021 ) .
  3. Étienne Marc Quatremère ( pref.  Jules Barthélemy-Saint-Hilaire ), Mieszanki historii i filologii orientalnej , Paryż, E. Ducrocq,1858, 412  s. , 24 cm ( czytaj online ) , s.  19.
  4. Paul Bauer , Dwa wieki historii w Père Lachaise , Mémoire et Documents,2006, 867  s. ( ISBN  978-2-914611-48-0 ) , str.  660
  5. Wspomnienia z dzieciństwa i młodości, 1883, kolekcja Folio, strona 166.

Linki zewnętrzne