Narodziny |
12 lipca 1782 Paryż |
---|---|
Śmierć |
12 września 1857 Paryż |
Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Orientalista , nauczyciel |
Pracował dla | College of France (1819-1857) |
---|---|
Członkiem |
Akademia Napisów i Listów Królewska Pruska Akademia Nauk Bawarska Akademia Nauk Niemiecki Instytut Archeologiczny Królewska Holenderska Akademia Nauk |
Étienne Marc Quatremère , urodzony dnia12 lipca 1782, martwy 12 września 1857) jest francuskim orientalistą .
Urodzony w Paryżu w zamożnej rodzinie kupieckiej Étienne Marc Quatremère jest synem Marca Étienne Quatremère i Suzanne Sophie Lesueur-Florent oraz wnukiem Anne-Charlotte Bourjot i Nicolasa-Étienne Quatremère , radnego Paryża zgilotynowanego podczas tzw. Terroru okres w 1794 roku jego owdowiała matka, Quatremère przejął drukarnię rodzina i Étienne realizowane kompletne studia klasyczne. Quatremère dołączył do Collège de France, gdzie uczęszczał na kurs arabskiego u Sylvestre de Sacy .
Étienne Quatremère pracuje w dziale rękopisów Biblioteki Cesarskiej . Następnie został profesorem języka greckiego i literatury na Wydziale Literatury w Rouen . Jest członkiem Académie des Inscriptions et Belles-Lettres od 1815 roku . Studiował i uczył języków semickich i perskich, uczył się także języka tureckiego i koptyjskiego.
W 1819 r. Został mianowany profesorem języka hebrajskiego i syryjskiego w Collège de France , a po śmierci swojego nauczyciela Silvestre de Sacy zastąpił go od 1838 r. Profesorem języka perskiego w Szkole Języków Wschodnich .
Quatremère są zakopane w cmentarza Pere Lachaise ( 32 ND podziału).
Renan pisał o nim: „ze względu na egzegezę biblijną dobrowolnie pozostawał poza ruchem naukowym. Wyglądał bardziej na pana Garniera niż pana Le Hir. Jansenista na wzór Silvestre de Sacy , podzielał demi-racjonalizm Huga, Jahna - redukując w jak największym stopniu część nadprzyrodzoną, w szczególności w przypadkach, które nazwał „cudami trudnej egzekucji”. Jak cud Jozuego - zachowując jednak zasadę, przynajmniej w odniesieniu do cudów Nowego Testamentu. Ten powierzchowny eklektyzm nie zadowala mnie. M. Le Hir był znacznie bliżej prawdy, nie próbując stonować historii i studiując uważnie, podobnie jak Ewald , samą historię. Jako gramatyk porównawczy M. Quatremère był również znacznie gorszy od M. Le Hir ; ale jego wschodnie stypendium było kolosalne. "
Jesteśmy mu winni:
Royal Printing, Lipiec 1838, s. 35-78. ( 1 st edycja tekstu ze znakami arabskimi).
Quatremere był znany ze swojej niesamowitej pamięci i erudycji. Założył bogatą bibliotekę orientalną, którą po jego śmierci kupił król Bawarii .