Eric Anceau

Eric Anceau Obraz w Infobox. Funkcjonować
Redaktor naczelny
Biografia
Narodziny 9 grudnia 1966
Paryż
Narodowość Francuski
Trening Uniwersytet Paris-Sorbonne
Czynność Historyk
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Paris-Sorbonne
Członkiem Komisja Parlamentarna i Historii Politycznej
Kierownik Jean Tulard
Nagrody Guizot
Prize History Prize Fundacji Napoleona (2000)
Nagroda Pamięci, główna nagroda literacka Ajaccio (2008)

Éric Anceau , urodzony dnia9 grudnia 1966w Paryżu jest francuskim historykiem .

Jest wykładowcą upoważnione do bezpośredniego badania na Uniwersytecie w Sorbonie , gdzie wykłada historię XIX -tego  wieku i historii uprawnień działań publicznych i firm we Francji i Europie współczesnej okresie. W 2000 roku otrzymał Grand Prix od Fondation Napoléon za pracę nad Drugim Cesarstwem i wiele innych nagród, w tym trzy nagrody Institut de France (w szczególności nagroda Guizot od Académie française w 2018 r.), Grand Prix Miejsca Pamięci Miasta Ajaccio.

Biografia

Profesor nadzwyczajny historii w 1991 r., Doktor historii z Paris-Sorbonne w 1997 r., Autor upoważnienia do nadzorowania badań w 2012 r., Éric Anceau jest wykładowcą ( HDR ) na Sorbonie, gdzie udziela licencji 1 na nauczanie historii Europy w XIX wieku. Koordynuje również metodologii Mistrza w Contemporary History i ma doktorską seminarium na temat historii politycznej i społecznej we Francji i Europie w XIX TH i XX th  stulecia. Przez kilka lat wykładał także w Sciences-Po Paris, a także stworzył i kierował podwójnym kursem Historia Nauk Społecznych pomiędzy tymi dwiema instytucjami. Jest współpracownikiem naukowym w SIRICE oraz w Instytucie Historii Nowoczesnej i Współczesnej (IHMC) Ecole normale supérieure. Wcześniej przez 25 lat była częścią Centrum Historii XIX wieku. Ponadto kieruje osią polityczną LabEx EHNE (Writing a New History of Europe) . Jest także wiceprzewodniczącym Komisji Parlamentarnej i Historii Politycznej , zastępcą dyrektora ds. Historii, ekonomii i społeczeństwa , członkiem rady redakcyjnej Parlement (s), Revue d'histoire politique oraz komitetu naukowego kilku innych czasopism, w tym Political i przegląd parlamentarny .

W 2000 r. Éric Anceau zdobył Grand Prix Fondation Napoléon w kategorii Drugie Cesarstwo za Słownik Deputowanych Drugiego Cesarstwa (Rennes University Press) i za Deputowanych Drugiego Cesarstwa. Prozopografia elity XIX wieku (Éditions Champion).

Jako specjalista od II RP , II Cesarstwa i początków III RP , Eric Anceau był profesorem gościnnym na kilku zagranicznych uczelniach: w Poznaniu (Polska), UCL (Londyn, Anglia), Hangzhou (Chiny), Bukareszcie. (Rumunia). Jest członkiem Rumuńskiej Akademii Nauk, ale także komitetów historycznych Archiwów Francji, Senatu, Rady Stanu i Jurysdykcji Administracyjnej, w 150. rocznicę wojny 1870 r. Był członkiem Komitetu Fundacji Carnota w Fondation de France i doradcą naukowym Musée de l'Armée ds. Pokoi z XIX wieku. Jest przewodniczącym jury nagrody Merimee za najlepszą pracę magisterską o Drugim Cesarstwie.

Jego Napoleon III. Saint-Simon na koniu (Tallandier, 2008 i 2012) zdobył nagrodę Drouyn de Lhuys od Institut de France oraz Grand Prix du Mémorial.

Interesuje się także państwem, władzami, społeczeństwami i polityką publiczną we Francji i Europie. Publikował o państwach narodowych, międzynarodowych, wielkich konfliktach XIX wieku, polityce edukacyjnej i sekularyzmie.

Zorganizowała 12 międzynarodowych kongresów i sympozjów oraz piętnaście dni studyjnych.

Przygotowuje Słownik liderów 1848 r. Dla Sorbony UP. Ta praca, podjęta na początku XXI wieku, zgromadziła 115 badaczy.

Ponadto Éric Anceau pełnił obowiązki w związku szkolnictwa wyższego: SupAutonome-FO.

Eric Anceau, były bliski Jean-Pierre'a Chevènementa , mówi, że nie rozpoznaje siebie w podziale na lewicę i prawicę, który jego zdaniem powinien zostać pokonany w imię pewnej idei Francji. Był także członkiem krajowego biura partii Debout la France , delegatem krajowym do Szkoły Republiki i Spójności Narodowej, a także odpowiadał za projekt partii i program prezydencki # NDA2017, który przygotował z kilkuset ekspertów z aparatu państwowego i aktorów społeczeństwa obywatelskiego.

Do drugiej tury wyborów 2017 na prezydenta pomiędzy Emmanuel Macron i Marine Le Pen , Nicolas Dupont-Aignan popiera kandydata FN, wybór, który następnie prowadzi Éric Anceau, za trzy z czterech wiceprzewodniczących ( Dominique Jamet , Anne Boissel i Francois Morvan), aby opuścić imprezę. W imię „pewnej idei Francji” i społecznego gaullizmu, za którego się uważa, Éric Anceau nie zgadza się z tym wyborem, a następnie wycofuje się z wszelkiej działalności politycznej.

Główne prace

Inne publikacje

Jest autorem ponad 120 artykułów w czasopismach naukowych oraz wkładów do prac zbiorowych. Ponadto regularnie interweniuje w mediach francuskich i zagranicznych.

Uwagi i odniesienia

  1. Éric Anceau on paris-sorbonne.fr
  2. „  Aggregations  ” , na lemonde.fr ,1 st sierpień 1991.
  3. Posłowie Drugiego Cesarstwa: prozopografia elity XIX wieku - Erica Anceau, pod kierownictwem Jeana Tularda na sudoc.fr
  4. „  Prix ​​2000  ” , na fondationnapoleon.org ,2000(dostęp 10 lutego 2017 )
  5. Zespół, witryna Debout la République
  6. Ludovic Galtier i Clémence Baudui, „Prezydencki 2017: Nicolas Dupont-Aignan wspiera Marine Le Pen” , rtl.fr, 28 kwietnia 2017 r.
  7. „  Po jego zlocie do Le Pen, Dupont-Aignan zwolniony przez dwóch jego poruczników  ” , w Europe 1 (dostęp 28 kwietnia 2017 )
  8. Jean Garrigues , Éric Anceau, Słownik deputowanych do raportu Drugiego Cesarstwa , Historia, gospodarka i społeczeństwo , rok 2000, 19-4, str. 627-628
  9. Serge Bianchi , „  Éric Anceau, Rewolucja francuska  ”, Kroniki historyczne rewolucji francuskiej , t.  327 n o  1,2002, s.  153-154 ( czytaj online , dostęp: 10 kwietnia 2021 )
  10. „  Napoleon III: a Saint-Simon na koniu” Érica Anceau w Tallandier (Paryż, Francja)  ” , 20minutes.fr ,26 września 2012(dostęp 6 marca 2016 )
  11. „  Co to jest naród w Europie?  » , Na labex-ehne.fr, stronie internetowej EHNE ,1 st październik 2018(dostęp 17 listopada 2018 )

Linki zewnętrzne