Równanie burgerów
Równanie hamburgery to równanie różniczkowe cząstkowe wynikające z mechaniki płynów . Występuje w różnych dziedzinach matematyki stosowanej , takich jak modelowanie dynamiki gazów, akustyka czy ruch drogowy. Swoją nazwę zawdzięcza Johannesowi Martinusowi Burgersowi, który omówił ją w 1948 roku. Pojawia się we wcześniejszej pracy Andrew Russela Forsytha i Harry'ego Batemana .
Sformułowanie
Przez oznaczający u o prędkości i v współczynnik kinematycznej lepkości , ogólna postać równania Burgers jest:
∂u∂t+u∂u∂x=ν∂2u∂x2{\ Displaystyle {\ Frac {\ częściowe u} {\ częściowe t}} + u {\ Frac {\ częściowe u} {\ częściowe x}} = \ nu {\ Frac {\ częściowe ^ {2} u} {\ częściowe x ^ {2}}}}.
Gdy ν = 0 , równanie Burgersa staje się równaniem Burgersa bez lepkości:
∂u∂t+u∂u∂x=0{\ Displaystyle {\ Frac {\ częściowe u} {\ częściowe t}} + u {\ Frac {\ częściowe u} {\ częściowe x}} = 0},
Jakobian macierz tego równania redukuje się do skalarna u rzeczywistą wartością. Jest to zatem hiperboliczne równanie różniczkowe cząstkowe . Może zatem obejmować nieciągłości ( fale uderzeniowe ).
Konserwatywna postać tego równania to:
∂u∂t+12∂∂x(u2)=0{\ Displaystyle {\ Frac {\ częściowe u} {\ częściowe t}} + {\ Frac {1} {2}} {\ Frac {\ częściowe} {\ częściowe x}} \ lewo (u ^ {2} \ right) = 0}
Równanie bez lepkości
Regularne rozwiązanie
Przy sposobie charakterystykę
Szukamy linii charakterystycznej [ x ( s ), t ( s )], wzdłuż której równanie Burgersa sprowadza się do zwykłego równania różniczkowego. Obliczmy pochodną v wzdłuż takiej krzywej:
reu[x(s),t(s)]res=0=retres∂u∂t+rexres∂u∂x{\ Displaystyle {\ rozpocząć {wyrównane} {\ Frac {\ mathrm {d} u [x (s), t (s)]} {\ mathrm {d} s}} & = 0 \\ [1em] & = & {\ frac {\ mathrm {d} t} {\ mathrm {d} s}} {\ frac {\ części u} {\ częściowy t}} + {\ frac {\ mathrm {d} x} {\ mathrm {d} s}} {\ frac {\ częściowy u} {\ częściowy x}} \ end {aligned}}}Identyfikujemy równanie Burgersa wykonując (zakładamy t (0) = 0 ):
retres=1⇒t(s)=s{\ Displaystyle {\ Frac {\ mathrm {d} t} {\ mathrm {d} s}} = 1 \ qquad \ Rightarrow \ qquad t (s) = s}
rexres=u⇒x(s)=x0+us=x0+ut{\ Displaystyle {\ Frac {\ mathrm {d} x} {\ mathrm {d} s}} = u \ qquad \ Rightarrow \ qquad x (s) = x_ {0} + nas = x_ {0} + ut}
Charakterystyki na płaszczyźnie ( x , t ) są prostymi liniami nachylenia ν, wzdłuż których rozwiązanie jest stałe.
Wartość w punkcie ( x c , t c ) uzyskuje się przez „wznoszenie” charakterystyki do jej początku x 0 = x c - ut c . Ta wartość to u = u ( x 0 ) .
Metoda wykorzystująca ansatz
Ogólne rozwiązanie możemy podać w formie
u(x,t)=fa(w){\ Displaystyle u (x, t) = f (w)}gdzie f jest dowolną funkcją zmiennej w = x - ut .
Zauważamy fa′=refarew{\ displaystyle f '= {\ Frac {\ mathrm {d} f} {\ mathrm {d} w}}}
Jeśli przejdziemy do równania Burgersa, otrzymamy:
(∂u∂t+u∂u∂x)(1+tfa′)=0{\ Displaystyle \ lewo ({\ Frac {\ częściowe u} {\ częściowe t}} + u {\ Frac {\ częściowe u} {\ częściowe x}} \ w prawo) \ lewo (1 + tf '\ po prawej) = 0}f jest więc rozwiązaniem, chyba że znika drugi człon równania.
Pochodną u jest napisane:
reurex=fa′1+tfa′{\ Displaystyle {\ Frac {\ mathrm {d} u} {\ mathrm {d} x}} = {\ Frac {f '} {1 + tf'}}}Funkcja u staje się osobliwa dla 1 + tf ' = 0 , punkt przecięcia cech. Poza regularnym rozwiązaniem równania nie ma już fizycznego znaczenia, ponieważ rozwiązanie jest wielowartościowe.
Konserwatywna kwota
Całkuj równanie w formie zachowawczej od a do b :
reret∫wburex=uw22-ub22∀w,b{\ Displaystyle {\ Frac {\ mathrm {d}} {\ mathrm {d} t}} \ int _ {a} ^ {b} u \ mathrm {d} x = {\ Frac {u_ {a} ^ { 2}} {2}} - {\ frac {u_ {b} ^ {2}} {2}} \; \; \; \ dla wszystkich a, b}Jeśli u znika w dwóch skończonych (problem okresowy) lub nieskończonych granicach, to:
reret∫wburex=0{\ Displaystyle {\ Frac {\ mathrm {d}} {\ mathrm {d} t}} \ int _ {a} ^ {b} u \ mathrm {d} x = 0}W systemie zamkniętym ilość jest utrzymywana w czasie.
∫urex{\ displaystyle \ int u \ mathrm {d} x}
Nieciągłość
Dla układu równań hiperbolicznych zapisanych w postaci
∂u∂t+∂sol(u)∂x=0{\ Displaystyle {\ Frac {\ częściowe u} {\ częściowe t}} + {\ Frac {\ częściowe g (u)} {\ częściowe x}} = 0}prędkość propagacji wstrząsu określa równanie Rankine-Hugoniot
vs=ΔsolΔu{\ displaystyle c = {\ frac {\ delta g} {\ delta u}}}W naszym przypadku , gdzie
sol=u22{\ displaystyle g = {\ frac {u ^ {2}} {2}}}
vs=usol22-ure22usol-ure=usol+ure2{\ Displaystyle c = {\ Frac {{\ Frac {u_ {G} ^ {2}} {2}} - {\ Frac {u_ {D} ^ {2}} {2}}} {u_ {G} -u_ {D}}} = {\ frac {u_ {G} + u_ {D}} {2}}}gdzie u G i u D są prędkościami po obu stronach wstrząsu.
Równanie z lepkością
Możemy przekształcić to równanie za pomocą transformacji Hopf-Cole'a:
u=-2νϕ∂ϕ∂x{\ Displaystyle u = - {\ Frac {2 \ nu} {\ phi}} {\ Frac {\ częściowe \ phi} {\ częściowe x}}}Niosąc ze sobą równanie, otrzymujemy:
∂∂x(1ϕ∂ϕ∂t)=∂∂x(νϕ∂2ϕ∂x2){\ Displaystyle {\ Frac {\ częściowe} {\ częściowe x}} \ lewo ({\ Frac {1} {\ phi}} {\ Frac {\ częściowe \ phi} {\ częściowe t}} \ prawej) = { \ frac {\ części} {\ częściowy x}} \ left ({\ frac {\ nu} {\ phi}} {\ frac {\ części ^ {2} \ phi} {\ części x ^ {2}}} \ dobrze)}Przez całkowanie w stosunku do x wprowadza się „stałą” funkcji całkowania czasu, którą zauważa się g ( t ) , określoną przez warunki brzegowe:
∂ϕ∂t=ν∂2ϕ∂x2+sol(t)ϕ{\ Displaystyle {\ Frac {\ częściowe \ phi} {\ częściowe t}} = \ nu {\ Frac {\ częściowe ^ {2} \ phi} {\ częściowe x ^ {2}}} + g (t) \ phi}Nowa zmiana zmiennej ψ = ϕ exp (∫ g d t ) pozwala napisać:
∂ψ∂t=ν∂2ψ∂x2{\ Displaystyle {\ Frac {\ częściowe \ psi} {\ częściowe t}} = \ nu {\ Frac {\ częściowe ^ {2} \ psi} {\ częściowe x ^ {2}}}}Otrzymujemy równanie dyfuzji analogiczne do równania ciepła, dla którego istnieją rozwiązania analityczne.
Uwagi i odniesienia
-
(w) Jan Burgers , „ Model matematyczny ilustrujący teorię turbulencji ” , Postępy w mechanice stosowanej , Academic Press, vol. 1,1948
-
(w) Andrew Russell Forsyth, „ Teoria równań różniczkowych, część 4 ” , Równania różniczkowe cząstkowe , Cambridge University Press, tom. 5-6,1906
-
(w) Harry Bateman , „ Some Recent Researches on the Motion of Fluids ” , Monthly Weather Review , 1915 [1]
-
(w) Jan Burgers , The Nonlinear Diffusion Equation , Springer,1974( ISBN 978-94-010-1747-3 )
-
(w) Eberhard Hopf , „ The Partial Differential Equationy there t + yy x = μ xx ” , Communications is Pure and Applied Mathematics , tom. 3 n o 3,Wrzesień 1950
Linki zewnętrzne
-
(en) Leon van Dommelen, The Inviscid Burger's Equation [2]
-
(en) Burgers 'Equation , Institut für Theoretische Physik, Münster [3]
-
(en) Równanie NEQwiki Burgers
-
(en) John Burkardt, 40 Solutions of the Burgers Equation (kody na licencji GNU ) [4]
Powiązane artykuły
<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">