Emile paladilhe

Emile paladilhe Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Emile paladilhe

Kluczowe dane
Narodziny 3 czerwca 1844
Montpellier , Francja
Śmierć 6 stycznia 1926(w wieku 81)
Rouen , Francja
Podstawowa działalność Kompozytor
Trening Konserwatorium Paryskie
Mistrzowie François Benoist , Antoine-François Marmontel , Jacques-Fromental Halévy
Małżonka Georgina Legouvé
Nagrody Grand Prix Rzymu (1860)
Honorowe wyróżnienia Akademia Sztuk Pięknych (1892)

Émile Paladilhe , urodzony dnia3 czerwca 1844w Montpellier i zmarł dalej6 stycznia 1926in Rouen , jest francuskim kompozytorem .

Biografia

Émile Paladilhe, bardzo młody wtajemniczony w muzykę przez swojego ojca, uczył się gry na organach pod kierunkiem organisty katedry w Montpellier. Jego przedwcześnie rozwinięty talent doprowadził go do Paryża w wieku dziewięciu lat. Tam kontynuował naukę gry na organach u François Benoista , grę na fortepianie u Antoine-François Marmontela i kompozycję u Jacquesa-Fromentala Halévy w Konserwatorium Paryskim i zaprzyjaźnił się z Georgesem Bizetem . Wirtuoz pianista i kompozytor utalentowany, stał się w 1860 roku najmłodszym 1 st Grand Prix de Rome w całej historii tej nagrody. Miał wtedy zaledwie 16 lat.

Po powrocie z trzyletniego pobytu w Willi Medici komponował dla sceny operowej i odniósł wielki sukces. Największym sukcesem lirycznym będzie opera Patrie , której premiera odbyła się w 1886 roku w Operze Paryskiej. Ta opera będzie jedną z najbardziej znanych w tamtych czasach. Skomponował także trzy msze i oratorium , Les Saintes Maries de la Mer , kantaty i motety , symfonię , utwory fortepianowe i sto melodii, z których niektóre są grane do dziś.

W 1889 roku poślubił Georginę Legouvé, wnuczkę akademika Ernesta Legouvé , z którą miał dwoje dzieci.

Został wybrany członkiem Akademii Sztuk Pięknych w 1892 roku , gdzie udało mu Ernest Guiraud .

Żonaty z Georginą Lefebvre-Desvallières, siostrą malarza Georgesa Desvallieresa , jest dziadkiem Dominique Paladilhe .

Pracuje

OperyŚwięte dziełaInne kompozycje

Uwagi i odniesienia

  1. „  Przechodzień: opera wierszem, w jednym akcie  ” , w Specjalistycznych bibliotekach miasta Paryża (przegląd 3 marca 2018 r. )
  2. „  Ojczyzna: wielka opera w pięciu aktach  ” , w Wyspecjalizowanych bibliotekach miasta Paryża (dostęp 8 marca 2018 r. )

Linki zewnętrzne