Księżna | |
---|---|
Księżniczka | |
Księżna ( d ) |
Narodziny |
1619 lub 10 października 1619 Halle-sur-Saale |
---|---|
Śmierć |
1680 lub 20 grudnia 1680 Gotha |
Pogrzeb | Kościół Sainte-Marguerite ( d ) |
Imię w języku ojczystym | Elisabeth Sophia von Sachsen-Altenburg |
Rodzina | Dom Wettina |
Tata | Jean-Philippe z Saxe-Altenbourg |
Matka | Elisabeth of Brunswick-Wolfenbüttel |
Małżonka | Ernest I z Saxe-Gotha (od1636) |
Dzieci |
Albert of Saxe-Coburg Christian von Sachsen-Gotha ( d ) Johann Ernst von Sachsen-Gotha ( d ) Sachsen-Gotha, Prinz Johann Ernst ( d ) Sophie von Sachsen-Gotha ( d ) Johann Philip von Sachsen-Gotha ( d ) Johanna von Sachsen-Gotha ( d ) Johanna Elisabeth von Sachsen-Gotha ( d ) Johann Philip von Sachsen-Gotha ( d ) Ernest III of Saxe-Hildburghausen Christian of Saxe-Eisenberg Elisabeth-Dorothée of Saxe-Gotha Jean-Ernest of Saxe-Saalfeld Dorothée de Saxe-Saalfeld Frederick I of Saxe-Gotha-Altenburg Henry of Saxe-Römhild Bernard I of Saxe-Meiningen Sophie Elisabeth von Sachsen-Gotha ( d ) |
Religia | Luteranizm |
---|
Élisabeth-Sophie de Saxe-Altenbourg ( Halle ,10 października 1619- Gotha ,20 grudnia 1680), jest księżniczką Saxe-Altenburg , a przez jej małżeństwo księżną Saxe-Gotha .
Jest jedyną córką Jean-Philippe de Saxe-Altenbourg i Elisabeth de Brunswick-Wolfenbüttel .
W Altenbourg na24 października 1636Elisabeth-Sophie poślubia swojego krewnego Ernesta I z Saxe-Gotha . Jako posag otrzymuje 20 000 florenów, które obiecuje miasto Roßla. Jako posążka wdowy zdobywa miasta Kapellendorf i Berka wraz z Gartenhaus w Weimarze .
Kiedy jej kuzyn, książę Fryderyk Wilhelm III Saksonii-Altenburga zmarł bezdzietnie w 1672 roku, Elisabeth Sophie została spadkobierczynią całej gałęzi Saksonii-Altenburga na podstawie woli swojego ojca.
Ernest I st z Saxe-Gotha rości sobie prawo do całego majątku Fryderyka Saksonii-Altenburga, twierdząc, że jest najbliższym krewnym płci męskiej i ma prawa swojej żony. Jednak druga gałąź rodu, książęta Saksonii-Weimaru , nie przyjęli tej prośby.
Wreszcie, Elisabeth Sophie i syn Ernesta otrzymują lwią część dziedzictwa Saksonii-Altenburga, ale część (jedna czwarta Księstwa Saskiego-Altenburga) trafia do gałęzi Saksonii-Weimaru. Dlatego powstała linia Ernestine z Saxe-Gotha-Altenburg , która istnieje do 1825 roku.
Kiedy książę Ernest zmarł w 1675 r., Wielu jego synów podzieliło dziedzictwo (pięć ósmych wszystkich ziem Ernestine) na siedem części: Gotha-Altenburg , Coburg , Meiningen , Römhild , Eisenberg , Hildburghausen i Saalfeld . Spośród nich Coburg, Römhild i Eisenberg nie przeżyli więcej niż jedno pokolenie i zostali podzieleni między pozostałe cztery linie.
Z pozostałych czterech księstw przetrwały do dziś tylko dwie gałęzie: Meiningen i Saalfeld (które później stało się domem Saxe-Coburg-Gotha ). Poprzez oddział Saalfeld, Elisabeth Sophie jest babcią brytyjskiej rodziny królewskiej .
Po śmierci męża Elisabeth Sophie zmienia miasta pierwotnie nadane jej posadzce na miasta Reinhardsbrunn i Tenneberg. Pod imieniem „ Cnotliwa ” była członkiem Cnotliwej Towarzystwa.
Ernest i Élisabeth-Sophie mają osiemnaście dzieci: