Ernest III z Saxe-Hildburghausen Ernest III z Saxe-Hildburghausen.
Książę |
---|
Narodziny |
12 lipca 1655 Gotha |
---|---|
Śmierć |
17 października 1715(w wieku 60 lat) Hildburghausen |
Imię w języku ojczystym | Ernst von Sachsen-Hildburghausen |
Rodzina | Księstwo Saxe-Hildburghausen |
Tata | Ernest I z Saxe-Gotha |
Matka | Elisabeth-Sophie z Saxe-Altenburg |
Rodzeństwo |
Dorothée de Saxe-Saalfeld Jean-Ernest de Saxe-Saalfeld Frederick I of Saxe-Gotha-Altenburg Henry of Saxe-Römhild Bernard I of Saxe-Meiningen Elisabeth-Dorothée of Saxe-Gotha Christian of Saxe-Eisenberg Albert of Saxe-Coburg |
Małżonka | Sophie de Waldeck (od1680) |
Dzieci |
Ernest-Frederick I of Saxe-Hildburghausen Sophie Charlotte von Sachsen-Hildburghausen ( d ) Sophie Charlotte von Sachsen-Hildburghausen ( d ) Joseph-Frederick of Saxe-Hildburghausen Karl Wilhelm von Sachsen-Hildburghausen ( d ) |
Religia | Luteranizm |
---|
Ernest III z Saxe-Hildburghausen , urodzony w Gotha dnia12 czerwca 1655i zmarł w Hildburghausen dnia17 października 1715, jest księciem Saxe-Hildburghausen. Urodził się w gałęzi Domu Wettynów w Enerstine , z której później założył czwartą gałąź: gałąź Saxe-Hildburghausen.
Jest synem Ernesta I st z Saxe-Gotha i Elisabeth Sophie z Saxe-Altenburg .
Kiedy jego ojciec zmarł w 1675 r. , Ernest III von Sachsen-Hilburghausen wspólnie z braćmi rządził księstwem. Podczas podziału ziemi podpisanego w 1680 r. Miasta Hildburghausen , Heldburg , Königsberg przypadły Ernestowi III z Saksonii-Hildburghausen.
Dzięki temu stał się założycielem oddziału Saxe-Hildburghausen (czwarty oddział Domu Wettinów ), który zmarł w 1991 roku . Po śmierci braci Henriego (w 1710 r.) I Alberta (w 1699 r.), Którzy zmarli bez spadkobierców, wyznania ( Ęmter ) otrzymał od Sonnefelda i Behrungena Ernest III z Saxe-Hildburghausen .
W dniu 30 listopada 1680 roku , ożenił Georges Fredericka de Waldeck jest córka , Sophie Henriette de Waldeck (zmarł 1702 ). Z tego związku rodzi się pięcioro dzieci:
Ernest III z Saxe-Hilburghausen podjął główne prace dla swojego zamku w HIlburghausen.
W 1683 r. Wziął udział w bitwie pod Wiedniem , bitwach pod Gran i Neuhaeusel , następnie wstąpił na służbę Holendrów. W randze pułkownika brał udział w bitwie pod Kaiserswerth .
W 1710 r. Udzielił schronienia francuskim rodzinom protestanckim wypędzonym edyktem nantejskim ( 17 października 1685 r .).