Wybory parlamentarne w Izraelu 2013 2013

2009 2015
Wybory parlamentarne w Izraelu 2013 2013
120 miejsc w Knesecie (bezwzględna większość: 61 miejsc)
22 stycznia 2013 r.
Typ wyborów			Wybory ustawodawcze
Organ wyborczy i wyniki
Zarejestrowany				5 656 705
Wyborcy				3 833 646
				67,8% ▲  +3,1
Głosy oddane				3 792 742
Puste i nieważne głosy				40 904
	Likud – Izrael Beytenou  – Benjamin Netanjahu
	Głos			880 972
	23,3%				▼  -10
	Uzyskane miejsca			31	▼  -11
	Jesz Atid  - Yair Lapid
	Głos			541 033
	14,3%
	Uzyskane miejsca			19	▲  +19
	Partia Pracy  - Shelly yachimovich
	Głos			430 305
	11,4%				▲  1,5
	Uzyskane miejsca			15	▲  +2
	Dom Żydowski  - Naftali Bennett
	Głos			344 028
	9,1%				▲  6,2
	Uzyskane miejsca			12	▲  +5
	Szas  - Eli Yishai
	Głos			330 359
	8,7%				▲  +0,2
	Uzyskane miejsca			11	►  0
	Zjednoczony judaizm Tory  - Jaakow Litzman
	Głos			196.038
	5,17%				▲  +0,8
	Uzyskane miejsca			7	▲  +2
Skład wybranego Zgromadzenia
Premier
Towarzyski			Wybrany
Benjamin Netanjahu Likud			Benjamin Netanjahu Likud

Wybory parlamentarne w Izraelu w 2013 r., dziewiętnaste wybory parlamentarne w państwie Izrael , są głosowaniem nad wyborami członków Knesetu , izraelskiego parlamentu, na czteroletnią kadencję. Odbyły się z wyprzedzeniem w dniu22 stycznia 2013 r..

Kontekst

W nocy z 15 do16 października 2012, Kneset głosuje nad jego rozwiązaniem, zwołując zgodnie z planem wczesną legislację. Głosowanie było pierwotnie zaplanowane nalistopad 2013.

29 października 2012delegaci Likudu , partii Benjamina Netanjahu , zatwierdzają sojusz wyborczy między ich partią a Israelem Beytenou . Tworzą wspólną listę do tego głosowania.

Metoda głosowania

120 deputowanych do Knesetu jest wybieranych co cztery lata, nie później niż w trzeci wtorek hebrajskiego miesiąca heszwan , w wieloosobowym głosowaniu proporcjonalnym . Próg wyborczy wynosi 2%.

Zaangażowane siły

Partie polityczne		Lista szefów	Ideologia
	Likud	Benjamin Netanjahu	Narodowo-liberalna i konserwatywna centroprawica/prawica
	Izrael Beytenou	Awigdor liberman	Populistyczna i narodowo-konserwatywna prawica
	Jesz Atid	Yair Lapid	Świeckie centrum
	Partia Pracy	Shelly yachimovich	Środkowy lewy
	Dom Żydowski	Naftali Bennett	Prawicowa / skrajnie prawicowa religijna i neosyjonistyczna
	Szas	Eli Yishai	Ultraortodoksyjni – sefardyjscy
	Zjednoczony judaizm Tory	Jaakow Litzman	Ultraortodoksyjny - aszkenazyjski
	Hatnuah	Tzipi Livni	Liberalne centrum lewe
	Merec	Zehava Gal-On	Socjalistyczna lewica
	Zjednoczona Lista Arabów	Ibrahim Sarsur	Islamizm i obrona interesów mniejszości arabskiej
	Hadasza	Mohammad Barakeh	Skrajna lewica i obrona interesów mniejszości arabskiej
	Balad	Jamal Zahalka	Obrona interesów mniejszości arabskiej, świeckiej i antysyjonistycznej
	Kadima	Szaul Mofaz	Środek

Wyniki

Lewo		Głos	%	Siedzenia	+/-
	Likud - Izrael Beytenou	884 631	23,32  %	31	-12
	Jesz Atid	543,280	14,32  %	19	+19
	Partia Pracy	432 083	11,39  %	15	+2
	Dom Żydowski	345 935	9,12  %	12	+5
	Szas	331 800	8,75  %	11	= 0
	Zjednoczony judaizm Tory	196.038	5,17  %	7	+2
	Hatnuah	189,168	4,99  %	6	+6
	Merec	172,382	4,54  %	6	+3
	Zjednoczona Lista Arabów	138 362	3,65  %	4	= 0
	Hadasza	113,610	3,00  %	4	= 0
	Balad	96 926	2,56  %	3	= 0
	Kadima	79 487	2,09  %	2	-26
	Razem zarejestrowanych		5 656 705		120
	Biali i głupki		40 915
	Całkowita obsada		3 834 136	100,00  %

Analiza

Wstępne wyniki podają wieczorem 22 stycznia, 61 do 62 mandatów w bloku prawicowym wobec 58 do 59 w bloku centrolewicowym według szacunków. Związek kierowany przez obecnego premiera Benjamina Netanjahu pozostaje w większości, ale traci mandaty w porównaniu z poprzednią kadencją (31 mandatów wobec 43). Netanjahu mówi, że chce stworzyć jak największą koalicję.

Ostateczne wyniki dają ostatecznie blokowi prawicowemu 61 mandatów, a blokowi centrolewicowemu 59. Jednak po wyborach, podczas spotkań partyjnych z prezydentem Szymonem Peresem , sześć partii reprezentujących 82 deputowanych (Likoud Yisrael Beiteinu, Yesh Atid, Dom Żydowski, Szas, Zjednoczony Judaizm Tory i Kadima) rekomendują Benjamina Netanjahu jako trenera następnego rządu, podczas gdy 38 posłów reprezentujących pozostałe partie nie poleca nikogo. Potencjalna większość w następnym rządzie to zatem 82 deputowanych.

Według Frédérica Encel'a wybory te dają początek „bezprecedensowym centrystowskim naciskom ”, ale to centrum jest „bardzo podzielone”.

Uwagi i referencje

1. Przedterminowe wybory w Izraelu , Le Figaro , 9 października 2012 r.
2. Netanjahu wzywa wczesną ankietę , Le Figaro , 10 października 2012 r.
3. Rozwiązanie izraelskiego parlamentu , Le Figaro , 16 października 2012 r.
4. Ustawodawstwo przewidywane 22 stycznia w Izraelu, wielki faworyt Netanjahu , Le Monde , 16 października 2012 r.
5. Izrael wcześnie parlamentarny , Le Figaro , 1 st lutego 2012 roku.
6. „  Izrael w drodze do przedterminowych wyborów?”  » , Na Liberation.fr , Wyzwolenie,29 kwietnia 2012(dostęp 22 maja 2020 r . ) .
7. Netanjahu-Lieberman, spód małżeństwa , Le Figaro , 30 października 2012.
8. IZRAEL Kneset (Parlament) Unia Międzyparlamentarna
9. (w) ankiety do urny, Haaretz obejrzano 22 stycznia 2013 r.
10. BFM TV, 23 stycznia, 2013 1  pm  40 .
11. Frédéric Encel, Fałszywi prognozy i rzeczywiste pytania w L'Arche , n o  641, kwiecień / maj / czerwiec 2013 strona 14

Zobacz również

• Lista członków 19 th Kneset
• Rząd Netanjahu III