Edwarda de Pompery

Edwarda de Pompery Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 1812
Dachy
Śmierć 23 listopada 1895
16. dzielnica Paryża
Narodowość Francuski
Czynność Dziennikarz
Tata Louis-Charles de Pompéry ( d )
Rodzeństwo Théophile de Pompéry

Édouard de Pompéry , urodzony w 1812 w Couvrelles ( Aisne ) i zmarły23 listopada 1895w 16 th  dzielnicy Paryża , to dziennikarz polityczny, publicysta i eseista francuski.

Biografia

Édouard de Pompéry jest jednym z synów Louisa Charlesa Hyacinthe de Pompéry (1787-1854) i Aline Marie Sylvie Alleno de Saint Aloüarn (1789-1820). Jest wnukiem Anne-Marie Audouyn de Pompery, której korespondencję opublikował w 1884 roku. Jego braćmi są Théophile i Henry de Pompéry. Dzieci Pompéry'ego kształciły się w kulturalnym środowisku, pod wpływem teorii fizjokratów i liberalnych idei Benjamina Constanta .

Studiował prawo w Rennes, gdzie został przyjęty jako prawnik i zainteresował się filozofią polityczną i naukami społecznymi.

Socjalista II Cesarstwa brał udział w pracach Ligi Oświatowej Jeana Macé .

Pisarz dla La Démocratie pacifique , w czasie monarchii lipcowej organizował konferencje w obwodzie brzeskim , które przyczyniły się do wymiany między Fourieristami a masonami . W szczególności, w 1839 prowadził kurs publiczny w loży masońskiej w Brześciu na temat falansterów, aw 1841 opublikował Teorię Stowarzyszeń i Uniwersalnej Jedności .

Odwiedzał feministki, takie jak Flora Tristan , Zoé Gatti de Gamond i George Sand, aw 1864 opublikował La femme dans l'homme, jej charakter, rolę i wartość społeczną w 1864.

Publikuje także różne biografie: Voltaire'a , Bérangera , Beethovena itp.

Pisze także różne dzieła prorepublikańskie, takie jak La fin du Bonapartisme , Le Veuillotisme et la religion , Despotisme ou socialisme? , przeciwstawiając się Napoleonowi III .

Édouard de Pompéry wspiera François-Vincenta Raspaila w wyborach prezydenckich w 1848 roku. Jest kandydatem w wyborach parlamentarnych w 1848 roku, a następnie w wyborach8 lutego 1871 r.w Finistère , ale nie został wybrany.

Pod koniec życia dołączył do Benoît Malona i jego socjalisty Revue .

Zmarł w Paryżu dnia 23 listopada 1895 ; jego testament przewiduje zapis na rzecz szkół Faou i Rosnoën .

Publikacje

Niektóre z jego publikacji:

Bibliografia

  1. Paryż Archives Vital przejrzał 16 th  dzielnicy , świadectwo zgonu n o  1281 roku 1895. Zmarł w swoim domu niezamężna n o  36 Rue Desbordes-Valmore .
  2. „  Édouard de Pompéry  ” , na stronie charlesfourier.fr (dostęp 16 września 2019 r. )
  3. „  Edouard de Pompery (1812-1895)  ” .
  4. Pierre Larousse, Wielki uniwersalny słownik z XIX th  century Volume 12, dostępny na galijskiego
  5. Christian Bougeard , Bretania w portrecie grupowym (s) , Presses Universitaires de Rennes ,2018, 340  pkt. ( czytaj online ) , s.  163
  6. Zbiór aktów administracyjnych prefektury departamentu Sekwany, luty 1897, dostępny na Gallica
  7. "  Édouard de Pompéry  " , na BNF (dostęp 16 września 2019 )

Linki zewnętrzne