Od powstania w 1666 roku , z arsenał z Rochefort poszukiwany przez Colberta , zdecydowano się na zainstalowanie tam Naval Hospital . Ale decyzja stworzyć szkołę anatomii i chirurgii została podjęta tylko pod Regency ( 1715 - 1720 ). Reputacja School of Medicine Naval Rochefort i jej wpływ, stał się znaczący w okresie XVIII -tego wieku.
Historia szkoły Rochefort jest oznaczony przez trzech bohaterów, którzy w znacznym stopniu przyczynili się do jego błyskotliwością: Jean Cochon-Dupuy ( 1674 - 1757 ), jego syn, Gaspard ( 1710 - 1788 ) i Pierre-Duvivier Cochon (1731- 1813), odległym kuzyn Gasparda.
To było pod Dyrektorium ( 1795 - 1799 ), że nazwa szkoły anatomii i chirurgii zmienił stać, że od szkoły medycyny morskiej ( 1798 ).
Założenie Szpitala Morskiego po raz pierwszy miało miejsce w Tonnay-Charente , w przeorcie Saint-Éloi, ale z powodu braku miejsca konstrukcja została przeniesiona w 1683 roku do arsenału Rochefort , w pobliżu sklepu spożywczego . Budynek nazywa się wtedy Hôpital-Charente.
W 1704 , pod auspicjami intendenta Michela Bégona , Jean Cochon-Dupuy został drugim lekarzem marynarki w Rochefort. Po śmierci swojego przełożonego, doktora Gallota, został pierwszym lekarzem ( 1712 r .).
Pierwsze oficjalne ślady nauczania pojawiają się w 1715 roku . Główną ambicją Cochon-Dupuy jest otwarcie szkoły anatomii i chirurgii. Dzięki stałemu wsparciu intendenta François de Beauharnais w 1722 roku otwarto pierwszy amfiteatr . Narodziła się szkoła Rochefort, która obiecuje wyjątkową przyszłość.
Od lat 20. XVIII wieku szkoła przeżywała spektakularny rozwój. W 1725 r. było ośmiu zwykłych chirurgów i dwunastu uczniów. W 1740 roku liczba chirurgów spadła do dziesięciu, a studentów wzrosła do trzydziestu. W 1759 r. szkoła liczyła trzydziestu chirurgów i stu podopiecznych.
Wzrost ten jest częściowo spowodowany wsparciem hrabiego de Maurepas . W 1727 r. szkoła powitała sekretarza stanu ds. marynarki wojennej, który przybył na dwie lekcje w amfiteatrze i na pokaz sekcji zwłok. Maurepas zdaje sobie wtedy sprawę z zainteresowania takimi strukturami. Otworzył szkołę w Brześciu ( 1731 ), podczas gdy Toulon naśladował Rochefort w 1725 (otwarcie prostej prosektorium), ale arsenał prowansalski był słabo wyposażony.
Jednak każdy arsenał zachowuje niezależną od siebie formację. W 1737 roku Rochefort przyjął własne przepisy. Zostanie ona nałożona w 1768 r. na wszystkie inne szkoły medycyny morskiej w królestwie. Historyk Jean-Luc Suberchicot postrzega Cochon-Dupuy jako prekursora szpitalnej edukacji klinicznej.
Kiedy zmarł Jean Cochon-Dupuy ( 1757 ), szkoła zdrowia w Rochefort była ważną i trwałą instytucją (400 łóżek). Jednak ze względu na rosnące potrzeby szpital jest za mały. W 1783 r. wybudowano nowy szpital pod kierunkiem inżyniera Pierre'a Toufaire'a . Budynek Hôpital de la Marine de Rochefort został oddany do użytku w 1788 roku pod nazwą Hôpital de la Butte. Jest tam zarezerwowane miejsce dla szkoły anatomii i chirurgii .
Szpital zmienił nazwę w czasie Rewolucji i stał się Szpitalem Bractwa. Poprzednie przepisy zostają anulowane. Od teraz awans odbywa się na zasadzie indywidualnej wizyty (zamiast egzaminu konkursowego).
W 1798 r. rozdzielono przedmioty nauczania. Anatomia i chirurgia utworzyły szkołę medyczną, a aptekarze zostali farmaceutami, ale podział na dwa odrębne organy ( medycynę i farmację ) nastąpił dopiero w 1866 roku za Napoleona III .
Aby dostać się do szkoły anatomii i chirurgii, trzeba było mieć co najmniej piętnaście lat, bez niepełnosprawności fizycznej i zdać egzamin wstępny zdany przed władzami lekarskimi arsenału.
Nauczanie zostało podzielone na trzy części:
Instalacja kolonii karnej i przybycie skazanych (1766) umożliwiły szpitalowi zatrudnienie personelu.
Uczniowie mieli wysokiej jakości obiekty w Rochefort: połączenie między szkołą a szpitalem, ogrody botaniczne (wówczas farmakopea roślin) i bibliotekę.
Jean Cochon-Dupuy zaprosił swoich uczniów do izby chorych, przeczytania recept lekarzy, wizyty w aptece. Zajęcia z botaniki odbywały się latem, a zimą zostały zastąpione zajęciami ze sztuki bandaży.
Szkoła Zdrowia Marynarki Wojennej nazywana jest w świecie wojskowym „ Naval ”, a jej uczniowie to „Navalais”. Zamieszanie jest często na porządku dziennym ze Szkołą Marynarki Wojennej, która jest nazywana „Baille”, a której uczniami są „Bordaches”.
Szkoła medycyny morskiej mieściła się w południowo-zachodnim pawilonie Hôpital de la Marine de Rochefort . Ten pawilon, odrestaurowany w stanie połowie XIX -go wieku, stał się w 1998 roku Muzeum Narodowe, zwany Old School of Naval Medicine . Można tam obejrzeć bibliotekę oraz zbiory anatomiczne, zoologiczne, botaniczne i etnograficzne, które służyły do kształcenia uczniów.