Zariadris I st Sophene
| Zariadris | |
 Monaie satrapy ówczesnego króla Zariadres | |
| Tytuł | |
|---|---|
| Król Sofenu | |
| to. 188 - | |
| Następca | Mitrobazan Sophene ? |
| Biografia | |
Zariadris lub Zariadrès ( ormiański : Զարեհ Zareh ) był królem Sofeny około 188 roku .
Biografia
Strabon wskazuje, że „generał” króla Antiochosa III o imieniu Zariadres zajmuje Sofenę około 200 rpne.
Po klęsce Antiochosa III przeciwko Rzymianom w bitwie pod Magnezją w 190 roku, Zariadris i Artaksja zbuntowali się za zgodą Rzymu i ogłosili się królami na mocy pokoju w Apamei w 188 rpne: Zariadris na Sophene i Artaxes na królestwo Armenii . Strabon precyzuje, że „zjednoczyli swoje wysiłki na rzecz wzrostu kosztem sąsiednich narodów”. Zariadris został w końcu tytułowym założycielem miasta Zaréhavan.
Możliwe, że Zariadris ( Dsariadres ) był ojcem Abdissarèsa , chociaż według rzadkich dokumentów historycznych Abdissarès panował przed Zariadresem. Zarejestrowana nazwa to „ Dsariadris ”, która wydaje się być grecką korupcją nazwy „ Bagdassar ”. Według jednej z hipotez, król Bagdassar zmuszony jest przyjąć zwierzchnictwo króla Antiochosa III , ale pozostaje satrapą , płacąc trybut aż do bitwy pod Magnezją, po której odzyskał niepodległość. Strabon, który pisze 200 lat po tych wydarzeniach, mógł nie być precyzyjny.
Około tuzina kamiennych znaków granicznych odkryto na terenie współczesnej Armenii z czasów króla Artaszesa z inskrypcjami pismem aramejskim , przed odkryciem istnienia jej znaków poświadczonych przez Mojżesza z Chorene . W inskrypcjach Artasz jest przedstawiony jako pochodzący z dynastii Orontydów : „ Król Artaksjasz, syn Orontyda Zariadresa ”.
Uwagi i referencje
- ( fr ) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z anglojęzycznego artykułu Wikipedii zatytułowanego " Zariadres " ( zobacz listę autorów ) .
- Strabon , Geografia 11.14.5
- René Grousset , Historia Armenii od początków do 1071 , Paryż, Payot, 1947( przedruk 1973, 1984, 1995, 2008), 644 s. str. 80-82
Bibliografia
- Cyril Toumanoff , dynastii starożytnego chrześcijańskiego Kaukazu aż do XIX th Century : genealogiczne i tablice chronologiczne , Rzym1990, s. 395.