Imię urodzenia | Friedrich Ludwig Zacharias Werner |
---|---|
Narodziny |
18 listopada 1768 Królewca |
Śmierć |
17 stycznia 1823 Wiedeń |
Podstawowa działalność | Poeta , dramaturg , kaznodzieja |
Ruch | Romantyzm |
---|
Friedrich Ludwig Zacharias Werner , urodzony dnia18 listopada 1768w Królewcu zmarł dnia17 stycznia 1823w Wiedniu jest poetą , dramaturgiem i kaznodzieją języka niemieckiego .
Urodził się w Królewcu w Prusach Wschodnich . Jego ojciec, który jest profesorem historii i retoryki na Uniwersytecie w Królewcu, jest odpowiedzialny za cenzurę dramatyczną, która umożliwia jego synowi uczęszczanie do teatru i promuje jego gust teatralny. Zmarł, gdy Zacharias miał czternaście lat. Jej matka, ofiara religijnej monomanii, bierze się za Maryję Dziewicę i wierzy, że urodziła Mesjasza . Werner dziedziczy swoją kruchość psychiczną i niezrównoważoną naturę. Na Uniwersytecie w Królewcu od 1784 r. Studiował prawo i śledził odczyty Kanta ; ale Jean-Jacques Rousseau i jego niemieccy uczniowie są wpływami, które kształtują jego poglądy na życie. Przez wiele lat, on drga gwałtownie pomiędzy aspiracji do stanu natury, która zdradza go serii erupcji z pokrzywką i nieszczęśliwych małżeństw i sentymentalnej podziwu, wspólne dla wielu romantyków , do katolickiego Kościoła. Roman , co zaowocowało jego nawrócenia w 1811 roku . Wkrótce uznano talent Wernera; wstąpił do administracji w 1793 r., po kilku stanowiskach w Prusach Południowych , następnie w nowych prowincjach Polski, i pomimo swego osobistego charakteru, w 1796 r. w Warszawie , uzyskał niewielkie stanowisko rządowe , które następnie zamieniał z innymi w Berlinie . W Warszawie poznał swojego rodaka ETA Hoffmanna i swojego przyszłego biografa Juliusa Eduarda Hitziga , którzy pobrali się trzykrotnie, z czego dwa szybko zakończyły się rozwodem.
Po podróży do Królewca z trzecią żoną, aby odwiedzić matkę, udał się do Berlina , gdzie jego protektor, minister von Schrötter, udzielił mu w 1805 r. Miejsca, które pozwoliło mu poświęcić się twórczości literackiej. Po trzecim rozwodzie i śmierci, 24 lutego , matki, która zostawiła mu trochę pieniędzy jako spadek, latem 1807 roku udał się w podróż do południowych Niemiec i Austrii , gdzie poddał się w Weimarze , gdzie poznaje Goethego. w grudniu . Następnego lata udał się do Szwajcarii i spotkał M me de Stael w Coppet . Następnie wyjechał do Rzymu , gdzie przebywał doLipiec 1813 i nawrócił się na katolicyzm 19 kwietnia 1811. Książę Charles-Théodore de Dalberg wsiadł do niego od 1809 do 1813 roku .
Podczas swoich podróży i korespondencji poznał kilka wybitnych postaci literackich swoich czasów i udało mu się wystawić swoje sztuki, gdzie spotkały się z wielkim sukcesem. W 1814 r. Przyjął święcenia kapłańskie i porzuciwszy pióro na ambonę, stał się popularnym kaznodzieją w Wiedniu, gdzie podczas słynnego kongresu w 1814 r. Jego elokwentne, ale fanatyczne kazania przyciągały tłumy.
Od 1816 r. Werner mieszkał na Podolu u hrabiego Choloniewskiego i został mistrzem kaplicy honorowej katedry kamienieckiej. W 1819 r. Wrócił do Wiednia.
Chory od 1821 roku, niemniej jednak kontynuował swoje pełne pasji publiczne głoszenie. Zacharias Werner zmarł w Wiedniu dnia17 stycznia 1823. Zgodnie z jego prośbą został pochowany na cmentarzu Marii Enzersdorf.
Friedrich Ludwig Zacharias Werner jest jedynym romantycznym dramaturgiem szkolnym, który osiągnął sukces na scenie. Naznaczony mistycyzmem i ideą przeznaczenia, jego dzieło ewoluowało coraz bardziej w kierunku fantastycznego i mrocznego dramatu, aby zakończyć się „wieczną mocą i chwałą” Kościoła rzymskokatolickiego .