Zacharias Werner

Zacharias Werner Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Portret z filmu The Secret Tradition in Freemasonry autorstwa Arthura Edwarda Waite'a (Londyn, 1911) Kluczowe dane
Imię urodzenia Friedrich Ludwig Zacharias Werner
Narodziny 18 listopada 1768
Królewca
Śmierć 17 stycznia 1823
Wiedeń
Podstawowa działalność Poeta , dramaturg , kaznodzieja
Autor
Ruch Romantyzm

Friedrich Ludwig Zacharias Werner , urodzony dnia18 listopada 1768w Królewcu zmarł dnia17 stycznia 1823w Wiedniu jest poetą , dramaturgiem i kaznodzieją języka niemieckiego .

Biografia

Urodził się w Królewcu w Prusach Wschodnich . Jego ojciec, który jest profesorem historii i retoryki na Uniwersytecie w Królewcu, jest odpowiedzialny za cenzurę dramatyczną, która umożliwia jego synowi uczęszczanie do teatru i promuje jego gust teatralny. Zmarł, gdy Zacharias miał czternaście lat. Jej matka, ofiara religijnej monomanii, bierze się za Maryję Dziewicę i wierzy, że urodziła Mesjasza . Werner dziedziczy swoją kruchość psychiczną i niezrównoważoną naturę. Na Uniwersytecie w Królewcu od 1784 r. Studiował prawo i śledził odczyty Kanta ; ale Jean-Jacques Rousseau i jego niemieccy uczniowie są wpływami, które kształtują jego poglądy na życie. Przez wiele lat, on drga gwałtownie pomiędzy aspiracji do stanu natury, która zdradza go serii erupcji z pokrzywką i nieszczęśliwych małżeństw i sentymentalnej podziwu, wspólne dla wielu romantyków , do katolickiego Kościoła. Roman , co zaowocowało jego nawrócenia w 1811 roku . Wkrótce uznano talent Wernera; wstąpił do administracji w 1793 r., po kilku stanowiskach w Prusach Południowych , następnie w nowych prowincjach Polski, i pomimo swego osobistego charakteru, w 1796 r. w Warszawie , uzyskał niewielkie stanowisko rządowe , które następnie zamieniał z innymi w Berlinie . W Warszawie poznał swojego rodaka ETA Hoffmanna i swojego przyszłego biografa Juliusa Eduarda Hitziga , którzy pobrali się trzykrotnie, z czego dwa szybko zakończyły się rozwodem.

Po podróży do Królewca z trzecią żoną, aby odwiedzić matkę, udał się do Berlina , gdzie jego protektor, minister von Schrötter, udzielił mu w 1805 r. Miejsca, które pozwoliło mu poświęcić się twórczości literackiej. Po trzecim rozwodzie i śmierci, 24 lutego , matki, która zostawiła mu trochę pieniędzy jako spadek, latem 1807 roku udał się w podróż do południowych Niemiec i Austrii , gdzie poddał się w Weimarze , gdzie poznaje Goethego. w grudniu . Następnego lata udał się do Szwajcarii i spotkał M me de Stael w Coppet . Następnie wyjechał do Rzymu , gdzie przebywał doLipiec 1813 i nawrócił się na katolicyzm 19 kwietnia 1811. Książę Charles-Théodore de Dalberg wsiadł do niego od 1809 do 1813 roku .

Podczas swoich podróży i korespondencji poznał kilka wybitnych postaci literackich swoich czasów i udało mu się wystawić swoje sztuki, gdzie spotkały się z wielkim sukcesem. W 1814 r. Przyjął święcenia kapłańskie i porzuciwszy pióro na ambonę, stał się popularnym kaznodzieją w Wiedniu, gdzie podczas słynnego kongresu w 1814 r. Jego elokwentne, ale fanatyczne kazania przyciągały tłumy.

Od 1816 r. Werner mieszkał na Podolu u hrabiego Choloniewskiego i został mistrzem kaplicy honorowej katedry kamienieckiej. W 1819 r. Wrócił do Wiednia.

Chory od 1821 roku, niemniej jednak kontynuował swoje pełne pasji publiczne głoszenie. Zacharias Werner zmarł w Wiedniu dnia17 stycznia 1823. Zgodnie z jego prośbą został pochowany na cmentarzu Marii Enzersdorf.

Friedrich Ludwig Zacharias Werner jest jedynym romantycznym dramaturgiem szkolnym, który osiągnął sukces na scenie. Naznaczony mistycyzmem i ideą przeznaczenia, jego dzieło ewoluowało coraz bardziej w kierunku fantastycznego i mrocznego dramatu, aby zakończyć się „wieczną mocą i chwałą” Kościoła rzymskokatolickiego .

Pracuje

Bibliografia

Linki zewnętrzne