| Organizacja | NASA |
|---|---|
| Budowniczy | Systemy kosmiczne Masten |
| Program | Program Artemis |
| Domena | Transport ładunku na powierzchnię księżyca |
| Rodzaj misji | Lądownik księżycowy |
| Status | W rozwoju |
| Uruchomić | grudzień 2022 |
| Wyrzutnia | Sokół 9 |
| Dożywotni | 14 dni (1 dzień księżycowy ) |
| Napęd | Propelenty płynne |
|---|---|
| Kontrola postaw | Stabilizacja 3-osiowa |
| Źródło energii | Panele słoneczne |
| Lokalizacja | Biegun południowy Księżyca |
|---|
| Ładunek | 100 kg (powierzchnia księżyca) |
|---|
XL-1 to lądownik opracowany przez firmę Masten Space Systems do zrzucania ładunków na powierzchnię Księżyca w ramach programu Artemis amerykańskiej agencji kosmicznej NASA . Rozwój statku kosmicznego oraz wystrzelenie i zrzucenie ładunku są wyłączną odpowiedzialnością Intuitive Machines w ramach programu Commercial Lunar Payload Services (CLPS). Ten ostatni jest powołany przez NASA, aby zlecić podwykonawstwo ciężkiej logistyki księżycowej związanej z jego projektem, aby zainstalować półstałą bazę na powierzchni Księżyca, a tym samym obniżyć jej koszty. XL-1 to maszyna zdolna udźwignąć 100 kg ładunku ). NASA wybiera lądownik przezkwiecień 2020. Kilka miesięcy później do Masten zostaje przydzielona pierwsza misja: zaplanowana na koniec 2022 roku zdeponuje instrumenty i sprzęt opracowany dla agencji kosmicznej na biegunie południowym Księżyca .
W 2013 roku NASA uruchomiła projekt Lunar CATALYST ( Cargo Transportation and Landing by Soft Touchdown ), którego ostatecznym celem jest opracowanie przez prywatnych partnerów lądowników zdolnych do deponowania niewielkich ładunków (100 kg) na powierzchni Księżyca. Wiąże się to ze zwiększeniem dojrzałości technicznej tych maszyn z poziomu 4 (początek rozwoju) do poziomu 8 (system testowany w warunkach operacyjnych). W 2014 roku wybrano trzy firmy: Astrobotic Technology, która początkowo opracowała lądownik Griffin, zanim przeniosła swoje wysiłki na Peregrine, mniej ambitną maszynę, Moon Express, która oferowała MX-1 i Masten Space System, który opracował zarówno lądownik XL-1, jak i XEUS, zdolny do złożenie 10 ton na powierzchni Księżyca. Pod koniec 2017 roku trzy firmy przeszły pewną liczbę etapów: opracowanie podsystemów, testy napędu na stanowiskach testowych, symulacje lądowania.
W latach 2010-tych amerykańska agencja kosmiczna opracowała program, którego ostatecznym celem było zainstalowanie na powierzchni Księżyca półstałej placówki zajmowanej przez astronautów, którzy byliby odpowiedzialni w szczególności za opracowanie nowych technologii umożliwiających celowi wystrzelenie misji na Marsa. Z inicjatywy amerykańskiego kierownictwa harmonogram misji zostaje przyspieszony w 2019 roku z celem pierwszego usunięcia załogi od 2024 roku. Cały projekt nosi nazwę programu Artemis . Przed lądowaniem ludzi w rejonie księżycowego bieguna południowego NASA chce rozpocząć kilka misji robotycznych w celu przeprowadzenia pierwszego rozpoznania. Misje te muszą w szczególności zbadać charakterystykę obecnego lodu wodnego, uzasadnienie wyboru bieguna południowego. Pozostałe cele to badanie geologii Księżyca i środowiska, aby przygotować się do pierwszych misji załogowych. Te misje robotów będą kontynuowane po pierwszym wylądowaniu załogi na księżycowej ziemi. W 2018 r. agencja kosmiczna postanowiła powierzyć usuwanie misji robotycznych na powierzchni Księżyca prywatnym firmom w ramach programu Commercial Lunar Payload Services, podobnie jak to, co zostało zrobione dla tankowania i pomocy załogom z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ( COTS i programy CCDeV ). Celem takiego podejścia jest zmniejszenie kosztów eksploracji Księżyca (celem jest uzyskanie kosztu miliona dolarów za wysłanie kilograma ładunku na powierzchnię Księżyca) oraz przyspieszenie misji zwrotu próbek i poszukiwania zasobów jak promować innowacyjność i rozwój firm handlowych w sektorze.
Po złożeniu tymczasowego dokumentu specyfikacji wrzesień 2018NASA wybiera w listopadzie dziewięć firm, które prawdopodobnie odpowiedzą na ostateczne zaproszenie do składania ofert, które zostało ogłoszone w 2018 roku. Program ma budżet w wysokości 2,6 miliarda dolarów na najbliższe dziesięć lat. Wśród wstępnie wybranych firm jest w szczególności firma [[Advanced Exploration Systems Division Lunar CATALYST]], która oferuje lądownik XL-1. wczerwiec 2019Agencja kosmiczna przypisuje rozwój lądownika księżycowego trzem firmom: Astrobotic Technology, Intuitive Machines i OrbitBeyond. Otrzymają one 250 mln USD. Konieclipiec 2019OrbitBeyond's postanawia wycofać swoją propozycję z powodów wewnętrznych. wkwiecień 2020, NASA zamiast tego wybiera Masten Space Systems, która opracowuje lądownik XL-1.
NASA wybiera w kwiecień 2020lądownik XL-1 na pierwszą misję. To jest odpowiedzialne za zdeponowanie dziewięciu instrumentów naukowych i sprzętu na biegunie południowym Księżyca w 2022 roku. Muszą określić skład powierzchni Księżyca, przetestować techniki precyzyjnego lądowania i zmierzyć poziom promieniowania. Kontrakt o wartości 75,9 mln USD obejmuje zdeponowanie instrumentów na powierzchni Księżyca i ich wykonanie w ciągu 12 dni. Do wystrzelenia swojego lądownika Masten wybrał w sierpniu 2020 r. rakietę Falcon 9 SpaceX .