Kraj | UK |
---|---|
Naród składowy | Anglia |
Region | Anglia południowo-zachodnia |
Uroczyste hrabstwo | Wiltshire |
Część | Stonehenge, Avebury i powiązane witryny |
Informacje kontaktowe | 51 ° 26 ′ 30 ″ N, 1 ° 52 ′ 34 ″ W. |
Status | Miejsce archeologiczne |
---|
Windmill Hill to neolityczna ściana znajdująca się w hrabstwie Wiltshire w Anglii . Jest częścią kompleksu Avebury World Heritage Site , około 2 km na północny zachód od Avebury. Zajmujący powierzchnię 8,5 ha jest jednym z największych uznanych w Wielkiej Brytanii neolitycznych zagród .
Teren został zakupiony przez Alexandre Keillera w 1924 roku i przez kilka sezonów, od 1926 do 1929 roku, wykopany przez Keillera i Harolda St George'a Graya. Ich praca sprawiła, że stał się wzorcowym miejscem dla obozów na grobli . Dziś tego typu miejsce znane jest w języku francuskim pod nazwą „ogrodzenie rowu przerywanego”.
Wygląda na to, że strona była zajęta po raz pierwszy 3800 pne J.-C., sugerowane przez serię dołów najwyraźniej wykopanych przez społeczeństwo agrarne przy użyciu ceramiki typu Hembury.
W późniejszej fazie w kierunku 3300 pne J.-C.Wokół szczytu wzgórza wykopano trzy koncentryczne, podzielone na segmenty rowy, przy czym najbardziej zewnętrzny rów miał średnicę 365 metrów. Groble, czyli struktury ziemne, które przerywają rowy, mają szerokość wahającą się od kilku centymetrów do 7 metrów. Zasypka z rowów pozwoliła na powstanie nasypów wewnętrznych. Najgłębsze rowy i największe zbocza znajdują się na obwodzie zewnętrznym.
Kopiec z epoki brązu - typ Bell Barrow , został następnie zbudowany między dwoma pierścieniami wewnętrznymi i centralnym.
Ceramiki znalezione w głębszych warstwach rowach było typowe dla kultury Windmill Hill . Nowsze warstwy obłożenia obejmowały wczesną zastawę stołową typu Peterborough, a następnie późniejsze odmiany Mortlake i Fengate. Z wypełnienia rowu wydobyto również duże ilości kości ludzkich i zwierzęcych.
Obóz pozostał w użyciu przez pozostałą część neolitu, z rowkowanymi przedmiotami i odłamkami dzwonkowatymi znalezionymi w późniejszych złożach.
Michael Dames zaproponował złożoną teorię rytuałów sezonowych, próbując wyjaśnić Windmill Hill i związane z nim miejsca: West Kennet Long Barrow , Avebury Precinct , the Sanctuary i Silbury Hill .