Narodziny |
17 kwietnia 1900 Zło |
---|---|
Śmierć |
18 czerwca 1955(w wieku 55 lat) Zurych |
Pogrzeb | Cmentarz Nordheim ( d ) |
Narodowość | szwajcarski |
Czynność | Kompozytor |
Gatunek artystyczny | Muzyka klasyczna |
---|---|
Stronie internetowej | www.willyburkhard.ch |
Willy Burkhard , urodzony dnia17 kwietnia 1900w Evilard , w kantonie Berno i zmarł dnia18 czerwca 1955w Zurychu jest szwajcarskim kompozytorem .
Willy Burkhard jest synem Wilhelma Burkharda, grawera i Marie-Louise Schmalz. Ukończył szkołę normalną Muristalden w Bernie. Studiował grę na fortepianie w Lipsku u Roberta Teichmüllera i kompozycję u Sigfrida Karg-Elerta (1921). Kontynuował studia muzyczne w Monachium, gdzie uczył się u Waltera Courvoisiera (1922–1923), a następnie w Paryżu, gdzie pracował u Maxa d'Ollone (1923–1924).
W 1924 r. Uczył kompozycji i gry na fortepianie w Bernie, następnie w 1928 r. Został powołany do konserwatorium tego miasta. Kierował tam kilkoma chórami i małymi orkiestrami. W 1933 roku ze względów zdrowotnych został zmuszony do pozostania w Montanie i Davos . W 1942 roku przeniósł się do Zurychu i do śmierci uczył kompozycji i teorii muzyki w konserwatorium.
Jego muzyka neoklasyczna „ma solidną strukturę polifoniczną ; jego surowy, linearny język jest łagodzony silnym poczuciem modalnego kontrapunktu ” .
Wychodzi z opery („Czarny pająk”, 1948, rew. 1954). Jest to ważny wkład, ale mało znany eksperymentalny muzyczny teatru XX th wieku, łącząc piosenki, taniec i części używane. Pozostaje jednak także muzyka wokalna: kantaty (wśród nich Die Sintflut op. 97 - „ostatnie w pełni dojrzałe arcydzieło” ), oratoria (m.in. Das Gesicht Jesajas op. 41), msze (op. 85). Przytaczane strony to „trzy dzieła przedstawiające duchowość Burkharda w najpotężniejszy i najbardziej imponujący sposób” . Komponuje również muzykę na orkiestrę, w tym kilka koncertów (skrzypce, altówka, dwa flety, organy), muzykę kameralną i sonatę fortepianową.