| Narodziny | 15 października 1797 |
|---|---|
| Śmierć | 9 stycznia 1849 (w wieku 51 lat) |
| Pogrzeb | Cmentarz Brompton |
| Narodowość | brytyjski |
| Czynność | Historyk wojskowości |
| Uzbrojony | Armia brytyjska |
|---|---|
| Konflikt | Wojny napoleońskie |
William Siborne , Sibourne, a nawet Siborn , urodzony dnia15 października 1797 i martwe 9 stycznia 1849, był brytyjskim historykiem wojskowym i oficerem . Jest autorem bardzo obszernych opracowań dotyczących bitwy pod Waterloo, które prowadził podczas realizacji w latach trzydziestych XIX wieku swojej dioramy bitwy zachowanej i zaprezentowanej w National Army Museum w Londynie .
William Siborne był synem Benjamina Siborne, kapitan z 9 East Norfolk pułku , który został ranny w bitwie pod Nivelle w czasie hiszpańskiej wojny domowej - Wojny napoleońskie . William Siborne ukończył Royal Military College w Sandhurst w 1814 r.9 września 1813Przed dołączeniem jego 2 nd batalion w Canterbury następnie Chatham i wreszcie Sheerness w 1815 roku . WSierpień 1815, został wysłany do Francji, aby dołączyć do armii okupacyjnej sprzymierzonej z księciem Wellington , gdzie został przydzielony do Camp de Boulogne . Stopień porucznika uzyskał w listopadzie tego samego roku, będąc na pół etatuMarzec 1817 kiedy jego pułk został zredukowany do batalionu.
W Wrzesień 1820, kieruje tajną misją w Niemczech na rzecz Skarbu Państwa . Dwa lata później opublikował swoją pierwszą książkę: Instrukcje dla geodetów cywilnych i wojskowych w rysowaniu planów topograficznych .
W Lipiec 1824, poślubił Helen Aitken, córkę szkockiego bankiera , pułkownika milicji - małżeństwa, w którym urodziło się czworo dzieci. Jego drugi syn, Henry Taylor, opublikuje część swojej korespondencji po jego śmierci.
Plik 1 st listopad 1824, został przydzielony do 47 pułku (Lancashire) z mocą wsteczną wListopad 1815i wyjeżdża do Europy. WMarzec 1826, został przydzielony na stanowisko zastępcy sekretarza wojskowego Naczelnego Wodza w Irlandii , stanowisko to piastował do 1843 r. W 1827 r. opublikował drugą wersję swoich Instrukcji dla inspektorów cywilnych i wojskowych w zakresie rysowania planów topograficznych , poświęcony swojemu głównemu dowódcy, Sir George'owi Murrayowi.
Na początku 1830 roku Lord Roland Hill, ówczesny Wódz Naczelny Wielkiej Brytanii , zlecił Siborne wykonanie dioramy przedstawiającej bitwę pod Waterloo .
Siborne przeprowadził szeroko zakrojone badania historyczne, pisząc do obecnych na bitwie oficerów alianckich w celu uzyskania informacji o położeniu wojsk w kluczowym momencie bitwy około godziny 19:00. Jego próby uzyskania informacji z Ministerstwa Wojny w Paryżu zostały grzecznie zignorowane, podczas gdy książę Orański uprzejmie udzielił mu informacji o siłach belgijsko-holenderskich. Odpowiedzi na rozesłane przez niego okólniki i wynikająca z nich wymiana korespondencji stanowią jedną z największych prywatnych kolekcji źródeł pierwotnych, jakie kiedykolwiek zebrano na ten temat. British Museum nabyła tę kolekcję po jego śmierci i jest obecnie częścią Biblioteki Brytyjskiej .
Siborne spędził osiem miesięcy w Ferme de la Haye-Sainte, aby zbadać pole bitwy. Budowa dioramy trwała do 1838 r., Kiedy to Siborne również musiał wypełniać swoje zobowiązania wojskowe, a przerwano na chwilę w 1833 r. Przez ministerialną odmowę przeznaczenia nowych środków na projekt - Siborne musiał sfinansować go z własnej kieszeni od ten moment. Podczas budowy wielkiej dioramy spotkał się z wrogością księcia Wellington, a badania historyczne, które przeprowadził wcześniej, podważały książęcą wersję bitwy. Doprowadziło to do udaremnienia prób Siborne'a zmuszenia rządu do wywiązania się ze zobowiązań wobec niego, zablokowania jego prób przejęcia urzędu kapitańskiego i oszczerczej kampanii przeciwko niemu. Wycofanie około 40 000 z 48 000 pruskich figurek nie wystarczyło, by uspokoić księcia. Ostateczny koszt firmy wyniósł 3000 funtów, które Siborne z trudem odzyskał, gdy gospodarz pierwszej publicznej wystawy oszukał go z większości jego dochodów. Siborne zbudował również mniejszą dioramę reprezentującą ułamek większego pola bitwy. Model główny został ostatecznie przejęty przez Royal United Service Institution po jego śmierci i od 1971 roku - od daty jego inauguracji - można go oglądać w galerii „ Changing the World ” Muzeum Armii Narodowej . Mniejszy, o którym mówi się, że jest „nowy”, jest wystawiany w Royal Armouries w Leeds .
Plik 31 stycznia 1840, Siborne objął stanowisko kapitana, nieprzydzielony, opłacany za połowę pensji. Próbował sfinansować swój biznes, pisząc trzecią książkę w oparciu o obszerną dokumentację, którą zgromadził - historię kampanii 1815. Książka ta została wydana po raz pierwszy w 1844 r., A jej czwarte wydanie ukazało się w 2008 r.
Zmęczony pracą i złamany wrogością księcia Wellington, dzięki swoim przyjaciołom uzyskał synekurę jako sekretarz i adiutant Royal Military Asylum w Royal Hospital Chelsea . Objął urządListopad 1843i pozostał tam aż do śmierci. William Siborne jest pochowany na cmentarzu Brompton .