Wilhelm uhde

Wilhelm uhde Opis zdjęcia Uhde, Style de France, 15-04-1947.jpg. Kluczowe dane
Narodziny 28 października 1874
Friedeberg ( Cesarstwo Niemieckie )
Śmierć 17 sierpnia 1947
Paryż ( Francja )
Podstawowa działalność Krytyk sztuki
Sprzedawca dzieł sztuki

Urodzony Wilhelm Uhde28 października 1874w Friedeberg ( Brandenburgia , obecnie Strzelce Krajeńskie , Polska ) i zmarł dnia17 sierpnia 1947 w Paryżu , jest krytykiem sztuki , marszand i kolekcjoner niemiecki . Pracował głównie w Paryżu i odegrał ważną rolę w rozwoju kubizmu i sztuki naiwnej .

Biografia

Wilhelm Uhde jest synem Jeana Uhde i Antoinette Fechlan. Po studiach prawniczych w Lozannie , Getyndze , Heidelbergu , Greifswaldzie i Berlinie Wilhelm Uhde po raz pierwszy wyjechał w 1899 roku do Włoch , a zwłaszcza do Florencji , gdzie poświęcił się historii sztuki, tam napisał swoje pierwsze powieści i estetykę eseje. Próbuje pogodzić w sobie jedność „grecko-niemieckiej pionu melancholii i romańskiej horyzontalnej satysfakcji”.

Przeniósł się do Paryża w 1904 roku , gdzie „urody był wszechobecny”; powitał go tam jego rodak Erich Klossowski , spotkał Ambroise Vollard , Kahnweiler , Steins itp. Zaczął kupować prace Pabla Picassa , który namalował swój portret w 1910 roku, oraz nieznanego jeszcze Georgesa Braque'a . Przyczynia się również do upowszechniania malarstwa naiwnego , a zwłaszcza twórczości Henri Rousseau , w 1909 zorganizował swoją pierwszą osobistą wystawę, aw 1911 opublikował pierwszą monografię o tym malarzu. W 1908 roku ożenił się z Sarah Stern (Sonia Terk), która kilka miesięcy później opuściła go dla Roberta Delaunay'a . Było to małżeństwo dla pozoru, aby ukryć swój homoseksualizm. Następnie mieszkał na Quai de la Tournelle .

W 1911 roku zorganizował swoją drugą wystawę do muzy z Apollinaire , nieznane opinii publicznej, że Henri-Pierre Roché , jej były kochanek, przedstawionego mu rok wcześniej, Marie Laurencin . Udało mu się w sprzedaży akwarela , Les Jeunes Filles , aby Rolfa de Maré , który rozumiał nic o sztuce współczesnej , za wygórowaną sumę, czterech tysięcy franków. Wyprzedaż, poruszona w prasie i komentowana na salonach, nieodwracalnie zapoczątkowała karierę „nimfy z Auteuil  ”, która jednak opuściła Uhde w 1913 roku dla Paula Rosenberga .

W 1912 roku Uhde przeniósł się do Senlis , gdzie przypadkiem odkrył malarskie osiągnięcia Séraphine Louis , którą zachęcał i rozpowszechniał w Paryżu.

W Sierpień 1914wypowiedzenie wojny zobowiązuje go, jako obywatela kraju wroga, do gwałtownej ucieczki z Francji. Dobra, które miał w Senlis, w tym obrazy Séraphine, są rozproszone. Ponadto jego wspaniała kolekcja, obejmująca w szczególności 12 płócien Picassa i 20 obrazów Braque'a, została skonfiskowana przez państwo francuskie, a następnie sprzedana na aukcji w Hôtel Drouot na31 maja 1921.

W Weimarze w Niemczech walczył o pacyfizm i zaangażował się w pewne ruchy młodzieżowe. W 1918 roku poznał malarza Helmuta Kolle i przeniósł się z nim do Weimaru . Ale jego kraj stał się dla niego nie do zamieszkania i wrócił do Francji w 1924 roku . Tym razem zaczyna zbierać to, co nazywa „nowoczesnymi prymitywami”. W 1927 r. Przeniósł się do Chantilly, gdzie dołączył do niego Helmut Kolle i przy okazji lokalnej wystawy w Senlis nawiązał kontakt z Séraphine Louis, którą w dużej mierze opiekował się materialnie. W 1929 roku zorganizował wystawę tych artystów pod tytułem Malarze Najświętszego Serca , a następnie w 1932 (rok, w którym Séraphine de Senlis została internowana i przestała malować) pod tytułem Les Primitifs Modernes . W 1932 r . Przedwcześnie zmarł Helmut Kolle .

W 1928 roku opublikował w Éditions des Quatre Chemins Picasso et la tradition française , dzieło, w którym rozwinął ideę, że „mentalność gotycka” narodziła się u zbiegu germańskiego ducha Franków i Gallo-Rzymian; według niego Picasso zareagowałby na gotyk, a Braque bardziej na powieść.

W 1934 roku Uhde uzyskał od Pierre'a Loeba , właściciela galerii Pierre na lewym brzegu Sekwany w Paryżu , pierwszą wystawę Balthusa (młodego 26-letniego malarza - drugiego syna Ericha Klossowskiego i Baladine Klossowskiej ).

Z powodu swoich pokojowych pism i książek poświęconych wykwalifikowanych malarzy „  zdegenerowanych  ” przez III e Rzeszy , jest on pozbawiony obywatelstwa niemieckiego przez nazistów na krótko przed II wojną światową . Podczas wojny był ścigany przez gestapo, ale udało mu się uciec, ukrywając się w Saint-Lary  ; w szczególności był chroniony przez kilka miesięcy przez Jean Cassou .

Zmarł w swoim paryskim domu na Place des Vosges w 1947 roku . Został pochowany na cmentarzu Montparnasse .

Część jego archiwów została zdeponowana przez jego siostrę Anne-Marie Uhde w Narodowym Instytucie Historii Sztuki .

Jego praca

Uwagi i odniesienia

  1. Married w Londynie w grudniu 1908, rozwód został przyznany w sierpniu 1910 roku zgodnie z ustawą n °  769, w tym stanu cywilnego miasta Paryża 5 th rejonowego, 1910 ślubu.
  2. Co ciekawe, jego książka Cinq Maîtres primitifs , opublikowana w 1949 r., Wskazuje, że Seraphine zmarła w 1934 r., A nie w 1942 r., Jak to jest w rzeczywistości.
  3. INHA, Archiwa Uhde
  4. Wilhelm Uhde, Picasso i tradycja francuska , Editions des quatre chemin
  5. Whilhme Uhde, Five Primitive Masters ,1949
  6. Od Bismarcka do Picassa , Paryż ( ISBN  2910342220 )

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły