Wei Lihuang

Wei Lihuang
Narodziny	16 lutego 1897 Hefei
Śmierć	17 stycznia 1960 (wiek 62) Pekin
Wierność	Chińska Republika Ludowa Chińska Republika Ludowa
Uzbrojony	Rewolucyjna Armia Narodowa Armia Ludowo-Wyzwoleńcza
Stopień	Generał
Konflikty	Ekspedycja północna Chińska wojna domowa Druga wojna chińsko-japońska II wojna światowa

Wei Lihuang lub Wei Li-huang ( chiński tradycyjny : 衛立煌; chiński uproszczony : 卫立煌; pinyin : Wèi Lìhuáng), urodzony dnia16 lutego 1897, martwy 17 stycznia 1960, był chińskim żołnierzem .

Biografia

Po przystąpieniu do Kuomintang na początku 1920 roku , brał udział w północnej wyprawy i wzrósł do rangi ogólnego w chińskiej Narodowej Armii Rewolucyjnej . Następnie brał udział w kampaniach przeciwko Partii Komunistycznej w kontekście chińskiej wojny domowej .

W czasie II wojny chińsko-japońskiej, dowodził 11 th  chińskiej armii. Następnie został wysłany do udziału, wraz z Brytyjczykami , w kampanii birmańskiej , zastępując Chen Chenga na stanowisku przywódcy chińskich sił ekspedycyjnych .

W Maj 1944Po powrocie do Chin poprowadził ofensywę Force Y w Yunnan przeciwko Cesarskiej Armii Japońskiej . Sukces jego operacji umożliwił połączenie się z wojskami alianckimi w Birmie i ponowne otwarcie Birmy Road dla zaopatrywania Chin.

W 1947 r. Stanął na czele chińskich sił nacjonalistycznych w Mandżurii . Wyróżniał się tym, że wielokrotnie odmawiał wykonywania rozkazów Czang Kaj-szeka i ponosił dużą odpowiedzialność za katastrofę, która zakończyła działania wojskowe w Mandżurii pod koniec 1948 r. W 1949 r. Schronił się w Hongkongu , ale potem przeniósł się do przez Republiki Ludowej , gdzie przeszedł na emeryturę, które mogą wspierać tezę, że był na żołdzie komunistów podczas operacji w Mandżurii.

Został pochowany w Pekinie na rewolucyjnym cmentarzu Babaoshan .