Wedelia fruticosa
Wedelia fruticosa
Wedelia fruticosa
Gatunki
Wedelia fruticosa Jacq. , 1760
Synonimy
-
Buphthalmoides Anomostephium DC.
-
Buphthalmum asperrimum Spreng.
-
Seruneum frutescens var. calycinum (bogaty) Kuntze
-
Seruneum scaberrimum (Benth.) Kuntze
-
Stemmodontia calycina (LC Rich.) OE Schulz
-
Stemmodontia calycina O.E.Schulz
-
Stemmodontia caracasana (DC.) JRJohnst.
-
Wedelia calycina LC Bogaty.
-
Wedelia calycina Bogata.
-
Wedelia Caracasana DC.
-
Wedelia frutescens Jacq.
-
Wedelia inconstans D'Arcy
-
Wedelia jacquinii subsp. calycina (bogaty) Stehlé
-
Wedelia jacquinii subsp. caracasana (DC.) Stehlé
-
Wedelia jacquinii var. calycina (bogaty) OESchulz
-
Wedelia jacquinii var. caracasana (DC.)
-
Wedelia jacquinii O.E.Schulz
-
Wedelia jacquinii Bogata.
-
Wedelia parviflora Bogata.
-
Wedelia pulchella Kunth
-
Wedelia scaberrima Benth.
-
Zexmenia caracasana (DC.) Benth. & Hook.f. ex BDJacks.
Wedelia fruticosa lub fructicosa to sort z roślin z rodziny z Asteraceae .
Synonimy
-
Seruneum scaberrimum (Benth.) Kuntze
-
Wedelia calycina Bogata.
-
Wedelia jacquinii var. calycina (bogaty) OE Schulz
-
Wedelia jacquinii var. caracasana (DC.) OE Schulz
-
Wedelia jacquinii var. parviflora (bogaty) OE Schulz
-
Wedelia pulchella Kunth
-
Wedelia frutescens Jacq
Opis
- Roślina wieloletnia od dołu, z gałązkami zielnymi, wysokości od 1 do 2 m, rzadko więcej, prosta lub krzywo, mało lub silnie rozgałęziona, z gałęziami rdzeniastymi i młodymi pędami, o krótkim i szorstkim włosiu.
- Liście ogoniaste, eliptyczne jajowate, spiczaste, zwarte, bardzo szorstko-kolczaste.
-
Główki kwiatowe pojedyncze lub bliźniacze, końcowe żółte.
Podział
Powszechne w suchych miejscach na niższych wzgórzach lub w klifach i piaskach nad morzem w Indiach Zachodnich Ameryki Środkowej. Jest obecny na Martynice, ale nie byłoby go na Gwadelupie .
Uwagi i referencje
-
The Plant List , dostęp 11 sierpnia 2018 r.
-
Światowy Rejestr Gatunków Morskich, dostęp 11 sierpnia 2018 r.
-
BioLib , dostęp 11 sierpnia 2018 r
-
Antoine Duss : Fanerogamiczna flora Antyli Francuskich, strona 367.
Odniesienia taksonomiczne