| Walram II z Valkenburga Waleran z Valkenburga | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Pan Valkenburga | |
| 1268 - 1302 | |
| Poprzednik | Thierry II z Valkenburga |
| Następca | Thierry III z Valkenburga |
| Lord of Montjoie (Monschau) | |
| może 1268 -1302 | |
| Poprzednik | Thierry II z Valkenburga |
| Następca | Thierry III z Valkenburga |
| Biografia | |
| Dynastia | Dom Valkenburg-Heinsberg |
| Przezwisko |
Walram Le Roux (w neerl. Walram de Rosse ) |
| Data urodzenia | 1254 |
| Data śmierci | pomiędzy 1 st August 1302 i 20 października 1302 |
| Tata | Thierry II z Valkenburga |
| Matka | Bertha z Limburgii |
| Małżonka | Philippe z Gueldre |
| Dzieci |
Thierry III de Valkenburg Renaud de Valkenburg Jean de Valkenburg i urodzona Elżbieta |
Walram II z Valkenburga (1254 - między1 st sierpień i 20 października 1302), najczęściej wspominany przez Walrama Le Roux (w języku niderlandzkim nazywany Walram de Rosse, gdzie de Rosse oznacza Le Rouge, ale w szczególności dotyczy to koloru włosów, stąd Le Roux ), a także zwany Waleran de Valkenburg , jest szlachetnym rycerzem Średniowiecze rodu Valkenburg-Heinsberg . Był między innymi lordem Fauquemont-sur-Gueule i Montjoie (w sumie. Monschau ).
Oprócz Valkenburga i Montjoie, Walram był także właścicielem Sittard , Arrancy-sur-Crusne i Marville . Wiele wojen , które toczył ojciec Walrama, Thierry II z Valkenburga , pozostawiło po sobie wielki dług. Po wyodrębnieniu Arrancy i Marville te dwa aktywa kwalifikowały się do sprzedaży w celu przywrócenia porządku w sytuacji finansowej. Walram skontaktował się w tej sprawie ze swoim wujem, hrabią Henri V z Luksemburga . Jednak wokół tej sprzedaży pojawiły się duże trudności. Na przykład Thiébaut Ier de Bar , krewny babki Walrama (Elisabeth de Bar († 1262)), był przeciwny tej transakcji. Jednakże2 kwietnia 1271, Walram otrzymał odszkodowanie. Otrzymał miasta Sankt Vith , Amel i Neundorf . Około 1280 r. Walram został schoutem (swego rodzaju komornikiem ) w Aix-la-Chapelle .
Pod rządami Walrama wieś Fauquemont rozwinęła się tak bardzo, że można było wznieść własny kościół. Jest wtedy oznaczony przez „ecclesia castris”, kościół zamku lub fortyfikację. Uważa się, że budowla sakralna, poprzedniczka obecnego kościoła św. Mikołaja i Barbary (nl) , powstała później.
Limburg wojna o sukcesję , która miała miejsce między 1283 i 1288 roku i dotyczy wszystkich panów z Brabancji do Renu, również w dużej mierze zależy życie Walram i także o przyszłości ziem Fauquemont. Walram był w tym konflikcie pod wieloma względami w nieprzyjemnej sytuacji. Na przykład był kandydatem do sukcesji ze względu na swoje powinowactwo z Limburga, ale nie chciał udaremniać swoich ambicji swojego potężniejszego szwagra, Renauda I z Guelders . Ponadto, jako pan Valkenburga , Walram był sługą wielu lenn Brabancji, a książę Brabancji Jan I , podobnie jak Renaud, zaatakował tytuł księcia. W hrabiów Luksemburga zobaczył także Limburg jako ciekawe rozszerzenie do ich własnego terytorium.
Walram stanął po stronie Renauda I z Guelders i aby móc z nim honorowo jeździć, Walram robi to pod sztandarem Montjoie. Plik5 czerwca 1288spór rozstrzygnął bitwa pod Worringen , gdzie sojusz brabancki spotkał się z sojuszem Guelders, do którego należał Walram. Ale ten jest pokonany. Dla Fauquemont konsekwencją tej porażki było to, że Brabancja zajęła dominującą pozycję w Pays d'Outremeuse i Księstwie Limburga . Zwiększyło to presję polityki ekspansji Brabancji na Fauquemont. Ponieważ Renaud został wzięty do niewoli podczas bitwy, Walram przejął zarządzanie Gelderland dla Guy de Flandre, który przejął kontrolę nad prowincją podczas niewoli Renaud.
Walram był jednym z najbardziej walecznych rycerzy swoich czasów. Na przykład historyk Jan van Heelu (w) chwali działania i odwagę bitwy pod Worringen . Tak też omawia się jej działania w siedzibie Vendôme. Walram rzekomo próbował schwytać księcia Vendome, wsadzając go przed siebie na konia i uciekając. Kiedy okazało się, że Walram nie może uciec przed francuskimi wojskami z tym dodatkowym ciężarem (książę), pozbył się go, wrzucając go do miejskiej fosy, gdzie utonął.
Walram zmarł między 1 st sierpień i 20 października 1302. Według tradycji został pochowany w dużym kościele Saint-Pierre de Sittard .
Walram ożenił się wcześniej 30 maja 1275z Philippe de Gueldre, siostrą hrabiego Renaud I Guelders, córką Ottona II z Gueldre i Philippine de Dammartin († 1279). Renaud wręcza młodej parze miasto Susteren z Dieteren jako prezent ślubny.
Walram i Filippa mieli 4 dzieci: