Vladimir Steklov

Vladimir A. Steklov. Funkcje

Dziekan Charków Imperial University ( d )
od 1904
Prezydent Towarzystwa Matematycznego w Charkowie ( w )
1902-1906
Alexander Liapunov Dmitrii Sintsov ( we )
Prywatny docent Imperial University of Kharkiv ( d )
od 1891

Biografia

Narodziny	28 grudnia 1863 Niżny Nowogród
Śmierć	30 maja 1926(w wieku 62 lat) Haspra
Pogrzeb	Literatorskie mostki ( d )
Imię w języku ojczystym	Владимир Андреевич Стеклов
Narodowość	radziecki
Trening	Charkowski Narodowy Uniwersytet Niżny Nowogród Instytut szlachty ( d ) (1874-1882) Moskiewski Wydział Fizyki i Matematyki ( d ) (1882-1883) Imperial University of Kharkiv ( d ) (1883-1887)
Zajęcia	Matematyk , fizyk , wynalazca

Inne informacje

Pracował dla	Fizyczno-Matematyczny Instytut Rosyjskiej Akademii Nauk ( d ) , Imperial University of St. Petersburg ( en ) , Imperial University of Kharkiv ( d ) (od1889) , Politechnika w Charkowie ( en ) (od1894) , Sankt Petersburg State University (od1906)
Obszary	Mechanika , teoria równań różniczkowych ( d ) , fizyka matematyczna , teoria aproksymacji , matematyka
Członkiem	Rosyjska Akademia Nauk Akademia Nauk ZSRR ( w ) Charkowskie Towarzystwo Matematyczne ( w ) Akademia Nauk w Petersburgu (1910)
Kierownik	Alexander Liapunov

Podstawowe prace

Funkcje Steklova ( d ) , twierdzenie Steklova ( d ) , operator Poincarégo - Steklova ( d )

Vladimir Andreyevich Steklov (po rosyjsku : Владимир Андреевич Стеклов ), ur.9 stycznia 1864w Niżnym Nowogrodzie ( Rosja ) i zmarł dnia30 maja 1926w Gaspra ( ZSRR , obecnie Ukraina ) jest rosyjsko - sowieckim matematykiem , mechanikiem i fizykiem .

Biografia i kariera

W 1887 roku Vladimir Steklov ukończył Uniwersytet w Charkowie , gdzie był uczniem Aleksandra Liapunowa . Od 1889 do 1906 roku pracował na wydziale mechanicznym tej uczelni. Uzyskał stanowisko nauczyciela w 1896 roku . W 1906 roku został powołany na Cesarski Uniwersytet w Petersburgu . W 1921 r. Wystąpił z petycją o utworzenie instytutu fizyki i matematyki. Po jego śmierci instytut odzyska swoją nazwę. Wydział matematyki zostanie oddzielony od instytutu w 1934 roku i jest dziś znany jako Instytut Matematyki im . Steklova .

Główny wkład naukowy Stekłowa dotyczy zbiorów funkcji ortogonalnych . Przedstawia klasę zamkniętych zbiorów ortogonalnych, rozwija asymptotyczną metodę Liouville'a-Steklova dla wielomianów ortogonalnych i dowodzi twierdzeń na uogólnionych szeregach Fouriera . Steklov rozwija techniki aproksymacyjne, które dalej będą nazywane funkcjami Steklova . Zajmuje się również hydrodynamiką i teorią sprężystości .

Steklov jest autorem wielu książek o historii nauki.

Steklov zmarł na Krymie w Gasprze w 1926 roku i został pochowany w Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg) w Rosji .