| Niech żyje kryzys! | |
| Uprzejmy | Widowisko telewizyjne |
|---|---|
| kreacja | Pascale Breugnot |
| Prezentacja | Yves Montand |
| Kraj | Francja |
| Dyfuzja | |
| Dyfuzja | Antena 2 |
| Data pierwszej emisji | 22 lutego 1984 |
| Zalecana publiczność | Dla wszystkich |
Niech żyje kryzys! to francuski program popularyzatorski nadawany w dniu22 lutego 1984 r.na Antenne 2 , zaprojektowanej przez dziennikarza i producenta Jean-Claude'a Guillebauda i przedstawionej przez aktora Yvesa Montanda .
Celem programu było pokazanie dobrych wskazówek, jak zaoszczędzić pieniądze, gdy rząd socjalistyczny zadekretował, po kryzysie gospodarczym, przełom w polityce oszczędnościowej .
Christine Ockrent , ówczesna prezenterka telewizyjnych wiadomości, zapowiada kryzys i zmiany wybrane przez rząd podczas wyjątkowej rady ministrów, będzie to szok dla ludności. Następnie wylicza listę środków, które zapowiedziałby Max Gallo , poczynając od ubezpieczenia społecznego (zmniejszenie liczby refundowanych leków, zwiększenie o 300% opłaty szpitalnej płaconej przez pacjentów, zniesienie zasiłków rodzinnych dla gospodarstw domowych otrzymujących ponad 8000 franków). na miesiąc). Emerytury byłyby wypłacane przez ubezpieczenie społeczne, ich wysokość zostałaby zmniejszona o 20 do 70% w zależności od kategorii. Zasiłek dla bezrobotnych zostałby zmniejszony o 20%. Dodała, że następnego dnia mają zostać ogłoszone inne środki.
Po tym ogłoszeniu pojawia się Yves Montand, dodając, że musimy uspokoić, że to nieprawda, a następnie skacze po wiarygodnej stronie ogłoszonych fałszywych środków i potępia egoizm Francuzów, żyjących poza tym, co mówią, zbyt zależnym na państwo i konieczność wyrażenia zgody na jego wysiłki. Następnie głos zabrał Michel Albert , były komisarz ds. planowania i specjalista ds. gospodarczych w Europie, główny gość programu. Opisuje Europę, która „przegapi trzecią rewolucję kulturalną” ( informatyczną i elektroniczną ), widząc ją jako „pogrążoną w niedorozwoju” .
Są wywoływane przez „ Co jeśli ”:
Na koniec spektaklu Michel Albert porównuje sytuację we Francji do porodu, „co jest brudne, a co straszne” .
Spektakl kończy się hipotezą wyjścia z kryzysu dzięki realizacji Stanów Zjednoczonych Europy (prowadzona przez Margaret Thatcher ).
Widowisko przyciągnęło 20 milionów widzów. Następnego dnia w specjalnym zeszycie Liberation dokonano transkrypcji programu. Wzbudziło to wiele krytyki ze strony kilku dziennikarzy, ponieważ lewicowa gazeta chwaliła oszczędności i liberalizm . Skrytykowano także Yvesa Montanda, aktor-piosenkarz do lat 80. był sympatykiem komunizmu .
Program Niech żyje kryzys! został ponownie nadany17 lutego 2019 r.na kanale LCP, w programie Rembob'INA. Nigdy wcześniej nie był reemitowany w jakiejkolwiek formie, ani VHS, ani DVD, a w Internecie można było zobaczyć tylko kilka krótkich fragmentów.
Można go teraz oglądać na YouTube.
Film mogą obejrzeć także badacze , w BNF , na terenie François-Mitterrand w Tolbiac, w Inathèque .