Kosmki jelitowe

Że kosmki jelitowe są struktury (fałdy błony śluzowej i bazowego tkanki łącznej ) z jelita cienkiego, co pozwala na wzmocnienie procesów absorpcji przez zwiększenie powierzchni jelit, a zatem liczba ogniw. Są fałdy ścianie jelit, których gęstość liniowa umożliwia łatwe przechodzenie składników odżywczych z krwi, nie należy mylić z mikrokosmków , które są fałdy błony komórkowej z enterocytów , w jelitowej komórki .

Ludzkie jelito cienkie składa się z prawie 900 fałd, opisanych jako splatające zastawki lub fałdy Kerkringa, o wysokości około 5 mm. Te fałdy same składają się z mniejszych fałd, przy czym kosmki szacuje się na 10 milionów, a każda kosmówka o długości od 0,5 do 1,6  mm składa się z 10 milionów komórek jelitowych.

Fałdy jelita dorosłego człowieka (zgodnie z zaworów, kosmki i mikrokosmki ) tworzą rozwiniętą powierzchnię 32  m 2 . Wzmianka o powierzchni od 260 do 300  m 2 , równoważnej powierzchni kortu tenisowego, dominowała przez długi czas, ale pochodziła z pomiarów przeprowadzonych na martwej tkance. Te fałdy (widoczne na truskawkach cielęcych ), fałdy i mikropofałdowania nadają kolczasty wygląd, taki jak na flaczkach .

Ponieważ hodowla w laboratorium jest trudna, to techniki biologii molekularnej związane z narzędziami bioinformatycznymi umożliwiły opisanie ekologii i struktury mikrobioty jelitowej człowieka .

W kosmkach znajduje się wiele naczyń krwionośnych i chylifers .

Innymi słowy, są one mikroskopijne organy , których zadaniem jest ułatwienie przejścia z substancji odżywczych do krwi , czy nie pochodzą one z trawieniem z jedzeniem . Po przejściu przez jelito cienkie, gdzie ulega wchłanianiu z jelit , pozostała część bolusa jest odrzucana w kierunku okrężnicy , gdzie jest częściowo odwodniona, poprzez wchłanianie wody na poziomie tego narządu, zanim ostatecznie zostanie wydalona przez odbytnicę jak odchody .

Te mikrokosmki znajdują się również w szczególności na powierzchni organizmów, takich jak placozoa , gdzie pełnią one w przybliżeniu te same funkcje.

Ich udział w celiakii zmniejsza powierzchnię enterocytów, a tym samym zjawiska wchłaniania.

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Sylvia Anderson Price, Lorraine McCarty Wilson, Pathophysiology , Mosby2003, s.  342.
  2. (w) HF Helander L. Fändriks, "  Powierzchnia przewodu pokarmowego - zrewidowana  " , Scand J Gastroenterol. , vol.  49, n o  6,czerwiec 2014, s.  681-689 ( DOI  10.3109 / 00365521.2014.898326 ).
  3. Philippe Legrand, Kick in the flat , Marabout,2015, s.  15.
  4. (en) Suau, A. i in. „Bezpośrednia analiza genów kodujących 16S rRNA ze złożonych społeczności ujawnia wiele nowych gatunków molekularnych w ludzkich jelitach” Applied and environment microbiology 65, 4799–807 (1999). PMID 10543789

Zobacz też