Wiktor Segoffin
Wiktor Segoffin
Victor Ségoffin w willi Medici w Rzymie . Zdjęcie anonimowe (1901, detal),
Roubaix , La Piscine .
| Narodziny |
5 marca 1867 r. Tuluza |
|---|---|
| Śmierć |
17 października 1925(w wieku 58 lat) Tuluza |
| Imię i nazwisko | Joseph Jean Ambroise Victor Ségoffin |
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Toulouse School of Fine Arts Higher National School of Decorative Arts Paris School of Fine Arts |
| Zajęcia | Rzeźbiarz , medalista |
| Pracował dla | Paryska Szkoła Sztuk Pięknych |
|---|---|
| Mistrzowie | Aimé Millet , Jules Cavelier , Louis-Ernest Barrias |
| Nagrody |
Nagroda Rzymska (1897) |
| José-Maria de Heredia ( d ) |
Victor Joseph Jean Ambroise Ségoffin , znany jako Victor Ségoffin , urodzony w Tuluzie na5 marca 1867 gdzie umarł 17 października 1925, Jest francuskim rzeźbiarzem i medalierem .
Biografia
Uczeń liceum Pierre-de-Fermat , Victor Ségoffin został przyjęty do Szkoły Sztuk Pięknych w Tuluzie w pracowni Charlesa Ponsin-Andarahy . W 1887 r., będąc sierotą, zaciągnął się do wojska. Uczył się w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Paryżu w pracowni Aimé Milleta .
Victor Ségoffin wstąpił do École des beaux-arts de Paris w 1888 roku, gdzie był uczniem Julesa Caveliera w latach 1888-1894, a następnie Louisa-Ernesta Barriasa w latach 1894-1897. Wpływ na jego sztukę mieli François Rude , Auguste Rodin, a zwłaszcza Alexandre Falguière , przedstawiciel szkoły w Tuluzie . W latach 1891-1892 stworzył alegorię Miłosierdzia dla grobu swego kuzyna Charlesa-Denisa Ségoffina, filantropa i założyciela schroniska przed głodem , pochowanego w Courbevoie w 1890 roku; posąg z brązu przedstawia kobietę trzymającą obiema rękami kawałek chleba. Po kilku próbach, w tym pierwszej w 1889, zdobył drugie Grand Prix de Rome w 1895, pierwsze drugie Grand Prix de Rome w 1896 i pierwsze Grand Prix de Rome w 1897 za gips Orfeusz tracąc Eurydykę na drugą czas, ponownie wciągnięty przez Merkurego w rejony piekielne . Wystawiał w Salonie Artystów Francuskich w latach 1890-1923, brał udział w Wystawie Powszechnej 1900 .
Z 28 grudnia 1897 do 31 grudnia 1901jest rezydentem Willi Medici w Rzymie .
W 1920 został mianowany kierownikiem pracowni rzeźbiarskiej dla kobiet w École des Beaux-Arts w Paryżu, gdzie praktykował do śmierci. Victor Ségoffin został awansowany na oficera Legii Honorowej w 1922 roku.
Prace w zbiorach publicznych
- Courbevoie , cmentarz Fauvelles , allée du Midi. Alegoria Miłosierdzia , 1891-1892, brąz, grób Charlesa-Denisa Ségoffina.
- Nemours , Château-Musée : La Fertility ou La Terre, La Vie, La Paix , 1899 (wysłane z Rzymu w drugim roku), gips, 250 × 225 × 72 cm , nr inw. 1903.66.1.
-
Paryż :
- Państwowa Szkoła Sztuk Pięknych : Orfeusz po raz drugi traci Eurydykę, wciągnięty ponownie przez Merkurego w piekielne rejony , 1897, gips;
-
Muzeum Orsay :
- Taniec święty , 1905, marmur;
- Maska Świętego Tańca , 1905, brąz;
- Lycée Voltaire : Pomnik Voltaire , 1907, marmur;
- Pałac Luwr , Cour Napoleon: Le Génie et le Temps , 1908, brąz. Wysłany do żeliwa za reżimu Vichy ;
- Cmentarz Passy : Orante , na prawo od wejścia do kaplicy pogrzebowej rodziny Trotry de La Touche;
- Cmentarz Père-Lachaise : Leżąca figura autorstwa Félixa Ziem , 1913, marmur;
- Ogród Luksemburski : Pomnik José Maria de Heredia , 1925, brąz i marmur;
-
Tuluza :
-
Muzeum Augustyna :
- Judyta i głowa Holofernesa , 1896;
- Popiersie Teresy Combarieu , 1905, marmur;
- Popiersie Denise Combarieu , brąz;
- Muzeum w Tuluzie : Popiersie Emila Cartailhaca , 1914, brąz
-
Muzeum Augustyna :
- Dzieła Victora Ségoffina
-
Dobroczynność (1891-1892). Courbevoie , cmentarz Fauvelles , grób Charlesa-Denisa Ségoffina.
-
Dawid zwycięzca Goliata (1895), Tuluza , Musée des Augustins .
-
Judyta i Głowa Holofernesa (1896), Tuluza , Musée des Augustins .
-
Taniec sakralny (1905), Paryż , Musée d'Orsay .
-
Pomnik Woltera (1907), Paryż , Lycée Voltaire .
-
Popiersie Émile'a Cartailhaca (1914), muzeum w Tuluzie .
-
Pomnik José María de Heredia (1925), Paryż , Ogród Luksemburski .
Nagrody
- 1894: medal honorowy w Salonie Artystów Francuskich .
- 1897: Prix de Rome za gipsowego Orfeusza przegrywającego po raz drugi Eurydykę, wciągniętą ponownie przez Merkurego w rejony piekielne .
- 1900: brązowy medal na Wystawie Powszechnej 1900 .
- 1905 Medal 3 Salonu Artystów Francuskich klasy E.
Nagrody
- Oficer Akademii
- Kawaler Legii Honorowej w 1906 r.
- Oficer Legii Honorowej w 1911 r.
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
- L'Express du Midi z dnia 18.10.1925 r.
- Przyszłość Hautes-Pyrénées z 1.11.1925
- Zawiadomienie o pracach na stronie Musée d'Orsay.
- Zdjęcie na stronie insecula.com
- Zdjęcie w bazie muzeum.
- Zdjęcie w bazie muzeum.
- " Ségoffin, Victor Joseph Jean Ambroise " , baza danych Léonore , francuskie Ministerstwo Kultury
Załączniki
Bibliografia
- Słownik Benezit .
- Luce Rivet, "Victor Ségoffin (1867-1923)", Journal of Comminges , 2 th kwartał 1988 roku.
- Guillaume Peigné, Słownik francuskich rzeźbiarzy neobarokowych (1870-1914) , Paryż, CTHS, coll. „Format n O 71"2012, 559 s. ( ISBN 978-2-7355-0780-1 , OCLC 828238758 , informacja BNF n O FRBNF43504839 ) , str. 445-454.
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Zasoby dzieł sztuki :
- AGORHA
- Muzeum Orsay
- (w) Benezit
- (w) Grove Art Online
- (pl + nl) RKDartyści
- (pl) Smithsonian American Art Museum
- (w) Unijna lista nazwisk artystów
- Zasoby związane ze sportem :
- (pl) Olimpiada
- „Victor Ségoffin” w bazie Mona Lisa .