Narodziny |
11 listopada 1792 Le Puy-en-Velay |
---|---|
Śmierć |
31 grudnia 1835(w wieku 43 lat) Paryż |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Ekonomista , dziennikarz , redaktor |
Dziecko | Julie Rodde |
Jean-François Victor Rodde , ur11 listopada 1792 rw Puy-en-Velay ( Haute-Loire ) i zmarł dnia31 grudnia 1835w Paryżu ( Ile de France ) był ekonomistą , wyższym urzędnikiem w finansach , dziennikarzem , informatorem i pisarzem francuskim . Ojciec pisarki Julie Rodde (1820-1900), założyciel i dyrektor republikańskiej gazety Le Bon Sens (1832-1839).
Jego pisma są podpisane przez Starszego Rodde i Victora Rodde .
Urodzony w Puy-en-Velay , Jean-François Victor Rodde studiował w Clermont-Ferrand ( Puy-de-Dôme ), gdzie wśród swoich kolegów z college'u wyróżnił się znakomitymi wynikami na lekcjach łaciny i matematyki. W ramach Restauracji pracował jako kierownik biura działu wpłat bezpośrednich w Clermont-Ferrand, gdzie zdobył specjalizację w dziedzinie finansów i ekonomii. Wraz z przyjaciółmi J.-F. Victor Rodde założył4 stycznia 1820 rpierwsza gazeta w Owernii, która sprzeciwiła się konserwatywnej polityce reżimu Ludwika XVIII, L'Ami de la Charta: dziennik du Puy-de-Dôme , gazeta, która pragnie wyrażać sprzeciwy i żądania liberalnej młodzieży zaniepokojonej poszanowaniem Karta Konstytucyjna przyjęta wCzerwiec 1814, który gwarantuje w szczególności główne osiągnięcia Rewolucji Francuskiej , w tym wolność prasy i słowa: „Wydając nową gazetę w tym dziale, nie udawaliśmy, że wierzymy, że to przedsięwzięcie będzie absolutnie gustowne. od wszystkich. (...) Takie postępowanie z naszej strony może wydawać się nierozważne w czasie, gdy polityczna i religijna hipokryzja jest u szczytu, w czasie, gdy tak wielu ludzi zapomina o tym, co myśleli, mówili, pisali i robili przez 25 lat. ; ale podjęliśmy decyzję, zmierzyliśmy przestrzeń, którą chcemy przebyć; i pomimo wszystkiego, co robimy, aby nasza przyszłość była niepewna, nie boimy się, wchodząc do kamieniołomu, podnieść za sobą mur, którego już nie możemy przekroczyć, a stawiając stopę na brzegu, śmiało podpalamy nasze statki ” .
W wieku 30 lat Victor Rodde odzyskał niepodległość i założył w Styczeń 1823jego własna firma w Clermont-Ferrand , L'Agence administracyjna, pierwsza instytucja w dziale, która centralizuje oferty pracy i podania o pracę, zapewniając jednocześnie informacje i ogólną pomoc dla każdego obywatela we wszelkich kwestiach prawnych i administracyjnych. Stając się korzystnie znany w swoim mieście z funkcji pomocy obywatelom, które pełni „z wyróżnieniem”, Victor Rodde będzie następnie angażował się w kilka walk, ujawniając arbitralne działania, które korumpują interes ogólny, w tym w szczególności:Listopad 1825potępia niesprawiedliwość i arbitralność niektórych decyzji miejskich burmistrza Antoine Blatina (1769-1846) i prefekta Alexandre-Louis d'Allonville (1774-1852); wLipiec 1829ujawnił defraudację François Charles Busset (? -1847), starszego urzędnika państwowego i głównego geodetę odpowiedzialnego za kataster Puy-de-Dôme odListopad 1821, któremu przez kilka lat udało się wzbogacić ze szkodą dla zatrudnionych przez siebie geodetów kontrolujących wydział, dla których notował obniżki płac; wCzerwiec 1830ujawnia nieuczciwość de Vissaca , słynnego prawnika z Riom, który w 1827 roku został niesłusznie umieszczony na liście wyborczej, deklarując w celu skomponowania swoich spisów wyborczych podatki od nieruchomości, których jeszcze nie był właścicielem. . W każdej z tych spraw Victor Rodde polega na sądach i opinii publicznej, za pośrednictwem prasy, aby szanować prawo i bronić interesu ogólnego, iw ten sposób działa w rzeczywistości jako prawdziwy demaskator .
Z tego okresu datują się również stosunki utrzymywane między V. Rodde a generałem de La Fayette, który w jednym ze swoich listów zaświadcza o jego żywej przyjaźni: „ Wysyłam ci, mój drogi Rodde, tak jak uprzejmie prosiłeś. praw i ponawia dla Ciebie wyraz wielkiej radości, jaką sprawiła mi Twoja wizyta i nasze rozmowy, a także przyjaźni, którą Ci ślubowałem z całego serca ”.
Podczas Trzy lata świetności zlipiec 1830 r, w Clermont-Ferrand , Victor Rodde kieruje eksmisją z prefektury barona Jean-André Sersa (1786-1862), prefekta Puy-de-Dôme, ewakuowanego za wystawienie na ulicach rozkazów Karola X o zabiciu wolności z miasta. W następstwie rewolucji Victor Rodde został wybrany przez Gwardię Narodową Clermont-Ferrand na przedstawiciela Owernii przy królu Ludwiku Filipie , w ten sposób szczególnie wspominając nowego monarchę przy okazji podróży do Paryża w sierpniu 1830 r. żale winiarzy z Owernii, których działalność związana z uprawą winorośli znajduje się „w sercu ekonomicznej (...) i równowagi fiskalnej Clermont i okolic”, a którzy cierpią z powodu podatków od napojów i innych podatków nieproporcjonalnych: „My miał dla nas ludzi”, mówi V. Rodde do Louis-Philippe , „ponieważ ludzie są zainteresowani honorem i niepodległością kraju. (...) Mieliśmy go dla nas, bo nie znosi praw zbieranych i pośrednich składek. To na wołanie „Niech żyje wolność! Precz ze szczurami! że się zbuntował. Będziesz miał to dla siebie, panie, bo obiecałeś, że karta będzie odtąd prawdą ””.
Mianowany jesienią jako specjalny syndyk podprefektury Ambert ( Puy-de-Dôme ), Victor Rodde opublikował broszurę Examen de fisc de consumer… (Vaissière, 1830), w której skrytykował „niesprawiedliwość podatki pośrednie (takie jak podatek od drzwi i okien ) i wzywa do ustanowienia podatku bezpośredniego obliczanego na proporcjonalnych, a zatem bardziej sprawiedliwych warunkach. Niektórzy krytycy w tamtym czasie okrzyknęli V. Rodde „twardym sportowcem”, który swoje „pociągnięcie pióra” oddał w służbie interesu ogólnego. Ale w ciągu miesięcy rząd nie podjął żadnych działań politycznych, jesienią 1830 r. w Puy-de-Dôme wybuchły serie zamieszek antyfiskalnych, a V. Rodde, między obowiązkiem zachowania rezerwy, że narzuca status urzędnika państwowego, a jego przekonania coraz bardziej krytyczne wobec bezruchu nowej monarchii, zmuszony jest do wyboru: po akcie sprzeciwu wobec swojego przełożonego ministra finansów Józefa-Dominique Louisa (1755-1837), podczas wyborów parlamentarnych, zbuntowany urzędnik państwowy zostaje wykreślony.
Wiosną 1832 roku Victor Rodde, w wieku 39 lat, uwolniony od obowiązków administracyjnych, przeniósł się do Paryża i uruchomił 29 lipca 1832 r, z Louis-Augustin-François Cauchois-Lemaire (1789-1861), który zostanie jej redaktorem naczelnym i pierwszym udziałowcem, gazety, która naprawdę zrewolucjonizuje świat prasy francuskiej: Le Bon Sens, popularnej gazety konstytucyjnej sprzeciw . Gazeta chce być wtedy najbardziej przystępną cenowo z ogólnokrajowych organów prasowych, sprzedawanych w ilości zaledwie 2 centów, ale także być gazetą otwartą dla wielkiej masy obywateli pozbawionych wszelkich praw politycznych, w tym robotników i kobiet.
Gazeta Le Bon Sens była wspierana finansowo przy jej tworzeniu przez chansonniera Pierre-Jeana de Béranger (1780-1857), a zwłaszcza przez kilku deputowanych opozycji konstytucyjnej, takich jak generał Lafayette (1757-1834) czy Jacques Lafitte (1767- 1844).
W latach 1832-1835 gazeta Le Bon Sens nigdy nie przestała być skonfrontowana z cenzurą reżimu Ludwika Filipa , a Victor Rodde nie wahał się przez cały ten okres, by osobiście podjąć dziennikarską walkę o obronę wolności wolnych. i niezależna prasa: fora i podpisane listy otwarte, liczne procesy, pojedynki z komisarzami policji, zgromadzenia obywatelskie w sercu Paryża itp.
Victor Rodde pogratulował sobie, że nie należy do żadnej grupy politycznej, frakcji ani tajnego stowarzyszenia, chociaż był „republikaninem w sercu”.
Zmarł przedwcześnie w czwartek 31 grudnia 1835 (43 lata) i został pochowany dnia 2 stycznia 1836 rna cmentarzu Père-Lachaise , w obecnym Oddziale 28: „ Umarł po dwutygodniowej chorobie; wyszedł z biura, bardzo rozgrzany, podczas gdy na dworze było zimno, w pośpiechu do domu, bo było późno (północ) i że on bał się niepokoić żonę, zapomniał wziąć płaszcza, po drodze musiał dreszcz... musiał porwać go napływ klatki piersiowej, skonał w ramionach Hipolita, Lucasa i Philiberta Audebrand ”.
Na jego pogrzebie, jego trumna została przeprowadzona, z kościoła Saint-Vincent-de-Paul do cmentarza Père Lachaise , przez Georges de Lafayette , syna generała, Louis Marie de Cormenin , Armand Carrel , a przez belgijskiego senatora Lefèvre - Meuret , udziałowiec i właściciel Le Bon Sens .
Prasa wszystkich tendencji politycznych niemal jednogłośnie pozdrawia jego bieg życia, tak jak konserwatywna gazeta Le Rénovateur ubolewa nad przedwczesną śmiercią „ człowieka inteligencji i serca, który zawsze okazywał się gorliwym obrońcą wolności publicznych ”, czy republikańska gazeta Le Charivari szacuje, że „ prasa patriotyczna właśnie straciła jednego ze swoich najbardziej energicznych pisarzy ”.
Victor Rodde i jego żona Marie Laplanche, pobrali się w Aubenas ( Ardèche ) w 1813 roku, mieli dwoje dzieci, wciąż nieletnich po śmierci ojca, w tym córkę Julie Rodde (1820-1900), która będzie poetką i dziennikarką oraz poślubi w 1841 pisarz François Fertiault ( 1814-1915 ).
Republikańska dziennikarze, koledzy z Charivari będzie poświęcić8 stycznia 1836 r specjalne wydanie poświęcone karierze i zobowiązaniom Victora Rodde.
Projektant Jacques-François Llanta namalował pośmiertny portret V. Rodde w 1836, litografowany przez Théophile'a Juncę (1810-?). Dwa dowody na to są obecnie przechowywane w Bibliothèque du Patrimoine w Clermont-Ferrand .
Projektanci Jean-Jacques Grandville (1803-1847) i Auguste Desperet (1804-1865) reprezentują w swojej litografii Zejście do warsztatów wolności prasy (Listopad 1833) Król Ludwik Filip depczący w wydaniu gazety Le Bon Sens .
Historyk i były dyrektor Le Bon Sens , Louis Blanc (1811-1882), poświęci w 1846 r. długie ustępy tematowi walki prowadzonej przez V. Rodde z arbitralnością paryskich sił policyjnych w swojej książce Histoire de Dix Lata: 1830-1840 . Później, w swojej książce Partia Republikańska i Amnesty , Louis Blanc ponownie przywołuje wspomnienia związane ze swoim byłym przyjacielem Victorem Rodde, „u którego – jak wierzy – odwaga obywatelska była mocą zdrowego rozsądku. ”.
Powieściopisarz Alexandre Dumas (1802-1870) szczególnie uwiecznił dzień, w którym Victor Rodde zdołał zgromadzić na Place de la Bourse ponad 8000 paryżan, aby wesprzeć go w walce z arbitralnością policji.
Poeta i pisarz Henri de Latouche (1785-1851) w swojej powieści Aymar (1867) wcielił Victora Rodde w jedną ze swoich postaci.
W 1873 r. encyklopedysta Emile Loubens (1799-1889) zamieścił długi fragment tekstu Victora Rodde na temat pojęcia pracy w swoim Alfabetycznym zbiorze cytatów moralnych z najlepszych pisarzy .
Historycy Gaston Cugny (1857-1908) i Ernest Adolphe Robert (1833-1899) przywołują wejście młodego Louisa Blanca (1811-1882) do pisarstwa Le Bon Sens po jego przybyciu do Paryża i odnoszą się bardzo precyzyjnie do jego spotkanie decydujące z Victorem Rodde, „szczera i krzepka natura, sportowiec z fizycznym i moralnym najbardziej życzliwym mężczyzną”.
W 1914 r. dziennikarz Serge Bernstamm (1894-1980) „ za prawdziwy i religijny obowiązek uważa misję, którą (jemu) powierzono dzisiaj, aby oddać hołd (...) Victorowi Rodde, mężnemu orędownikowi wolności prasy, niestrudzony sportowiec, który poświęcił swoje zbyt krótkie życie służbie ludowi, atakowaniu nadużyć, roszczeniu dla każdego prawa do życia podczas pracy ”.
W 1915 r. zięć François Fertiault ( 1814-1915 ), poeta i mąż Julie Rodde (1820-1900?), podarował w testamencie Muzeum Crozatier ( Le Puy-en-Velay ) jedyny namalowany portret do dziś znany Victorowi Rodde, obecnie nie wystawiany od ponownego otwarcia muzeum w 2018 roku.
(w porządku chronologicznym)