Sekretarz stanu ( d ) | |
---|---|
1894-1902 | |
Nikolai Muraviev Vladimir Nikolaevich Kokovtsov | |
Minister |
Narodziny |
8 kwietnia 1846 Meshchovsk |
---|---|
Śmierć |
15 lipca 1904(58 lat) Saint-Petersburg |
Pogrzeb | Cmentarz Nowodziewiczy |
Narodowość | Rosyjski |
Trening | Wydział Prawa Uniwersytetu Moskiewskiego ( d ) |
Czynność | Polityk |
Rodzina | Rodzina Plehve ( d ) |
Dziecko | Nikolai Vyacheslavovich Plehve ( d ) |
Partia polityczna | Zgromadzenie rosyjskie ( w ) |
---|---|
Nagrody |
Vyacheslav Konstantinovich (von) Plehve (po rosyjsku : Вячесла́в Константинович (фон) Пле́ве ), ur.20 kwietnia 1846w Meshchovsk , zmarł dnia15 lipca 1904w Petersburgu był dyrektorem policji carskiej , a następnie ministrem spraw wewnętrznych od 1902 do 1904 roku .
Pochodzący ze szlacheckiej rodziny w Niemczech Wiaczesław Plehve spędził dzieciństwo w Warszawie . Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Moskiewskim został w 1867 asystentem prokuratora i pełnił różne funkcje w Ministerstwie Sprawiedliwości. W 1881 r. Kierował śledztwem w sprawie zabójstwa Aleksandra II i dołączył do MWD (Ministerstwa Spraw Wewnętrznych) jako dyrektor policji, a także Ochrany . Został członkiem senatu w 1884 r., A zastępcą ministerstwa w 1885 r . Stał Tajnej radny w 1899 roku , Minister Sekretarz Stanu dla Finlandii od tej daty do 1904 roku .
Głęboko konserwatywny, energicznie działa na rzecz polityki przeciwdziałania ingerencji. Przypisuje mu się demontaż wielu ugrupowań rewolucyjnych i liberalnych. W 1901 po raz pierwszy poparł Zoubatovchtchina , politykę infiltracji żydowskiego rewolucyjnego ruchu robotniczego, tworząc „niezależne” grupy manipulowane przez agentów prowokatorów. Następnie zakończył ten eksperyment w 1903 roku.
Ale ta niezróżnicowana polityka wobec stopni opozycji spowodowała zjednoczenie wrogów w Osvoboditel'noe dvijenie , ważnej sile podczas rewolucji 1905 roku .
Plik 28 kwietnia 1902po zabójstwie Dymitra Sipiagina został mianowany ministrem spraw wewnętrznych. Po niepowodzeniu krótkiej próby pojednania z konserwatystami ziemskimi powrócił do swojej polityki, zachęcając do pogromów 1903 roku i rozwiązując związek policyjny.
W tym samym roku Plehve poznał Theodora Herzla w Petersburgu . Częścią strategii Herzla jest szukanie sojuszu z notorycznymi nacjonalistami w idei, że będą oni postrzegać syjonizm jako wygodny sposób „pozbycia się” niechcianych Żydów w ich krajach.
Plehve był oczywistym celem dla rewolucjonistów. Przeżył atak w 1903 roku, dwa w 1904 roku przed spadkiem w ataku bombowym przez Igor Sazonov na15 lipca 1904w Petersburgu. Atak został zorganizowany przez lidera SR Organizacji Bojowej , Yevno AZEV , który okazał się być prowokatorem pracuje dla Ochrana .
W arkuszu opinii z Lozanny stwierdza się, że „Ciało pana de Plehve było niczym więcej niż krwawą papką (…) Głowa, nogi i ręce zostały wyrwane z tułowia”. Został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczy w Petersburgu.
Wiaczesław Plehwe zostaje zastąpiony na stanowisku ministra spraw wewnętrznych przez księcia Piotra Dymitriewicza Światopełka-Mirskiego .