Cynobru jest kolor czerwony jasny pociągnięcie pomarańczowy , nazwa pigmentu -na siarczku z rtęcią .
Jej nazwa pochodzi od francuskiego pozłacanego , terminu używanego w odniesieniu do jasnej czerwieni, nieco ciemniejszej niż szkarłat i wciągającej wiśniowej czerwieni , która sama pochodzi od łacińskiego vermiculus , barwnik karmin pozyskiwany z koszenili Kermes vermilio pasożyta dębu Kermes .
Cynober to syntetyczna forma pigmentu cynobru , pozyskiwana z minerału dość trudnego do znalezienia w skorupie ziemskiej. Jest on wymieniony w Indeksie Kolorów jako PR106. Jego toksyczność spowodowała wycofanie go z handlu.
Antymon cynober , pojawiła się w XIX th wieku oszukać prawdziwego Vermilion (rtęć) jest ciemniejszy wersja, wykonana z czerwonego siarczku antymonu . Posiada numer PR107 w Indeksie Kolorów.
Vermilion ma trygonalną strukturę krystaliczną . Rtęci tendencję do tworzenia silnych wiązań tylko dwa jak w halogenków . Grupa nakładania się to C312 lub P3121. Siatka zawiera trzy cząsteczki HgS. Ogniwo elementarne ma według autorów wymiary: a = 4,160 lub 4,15 lub 4,14 Å dla c = 9,540 lub 9,51 lub 9,49 Å . Każdy atom rtęci otoczony jest sześcioma atomami siarki.
Cynober, podobnie jak cynober, jest półprzewodnikiem.
Pigment jest bezwonny, bez smaku, nierozpuszczalny w wodzie, alkoholu, eterze i olejach.
Vermilion rzadko jest lity . Pod wpływem światła ma tendencję do ciemnienia.Przyczyna tego ciemnienia nie jest dobrze znana; był przedmiotem kilku badań. Czernienie wynika z zanieczyszczeń chlorowych lub działania halogenów .
Toksyczność rtęci i cynobru termin jest rozpoznawany z XVIII -tego wieku. Nie przeszkodziło to w stosowaniu go w Europie jako środka przeciw chorobom wenerycznym, aw szczególności przeciw kile i wchodzi w skład leków w Chinach, podobnie jak w Indiach. Jedno z badań sugeruje, że cynober jest mniej toksyczny niż inne formy rtęci. W każdym razie nieszczęścia spowodowane przez rtęć, w tym chorobę Minamata , skłoniły rządy do przyjęcia w 2009 r. Konwencji z Minamaty o rtęci , która ogranicza jej stosowanie.
Należy unikać kontaktu ze skórą i błonami śluzowymi.
Zasady profilaktyki technicznej są następujące: konieczna jest dobra wentylacja, codzienne czyszczenie blatów, przechowywanie w szczelnych pojemnikach oraz eliminacja materiału używanego do czyszczenia związków rtęci. Odzież robocza nie powinna mieć kieszeni i mankietów. W zakresie higieny osobistej zaleca się regularne mycie rąk i paznokci, twarzy, mycie zębów oraz płukanie jamy ustnej. Formalny zakaz palenia, jedzenia i picia w miejscu pracy.
Ponieważ cynober jest sproszkowany lub w postaci proszku , zalecane są ścisłe środki ochronne. Stosowanie rękawiczek pozwala chronić się podczas pracy z toksycznymi pigmentami, noszenie maski jest szczególnie zalecane, gdy pigment jest pylisty, najlepiej, aby zawierał specjalny filtr na rtęć.Zaleca się również ochronę.
Cynober (alfa HgS ) powstaje w wyniku syntezy (suchej lub mokrej) siarki i rtęci .
Do przygotowania cynobru sublimuje się mieszaninę rtęci i siarki. Zatem Geber opisali syntezę cynobru w VIII p wieku perskiego . Z XVI -tego wieku, będzie produkowany w Wenecji oraz w Holandii . W trakcie procesu powstaje najpierw czarny siarczek, a następnie czerwony. Mówi się , że strącony czarny siarczek jest bezpostaciowy , dawniej nazywano go minerałem Etiopia i jest wytwarzany przez bezpośrednie połączenie siarki i rtęci, gdy są kruszone lub podgrzewane.
Obecnie czerwony siarczek rtęci wytwarza się w reakcji oczyszczonej siarki z rtęcią: powstały czarny siarczek rtęci ogrzewa się do 580 ° C, a następnie traktuje NaOH lub KOH . Można go również przygotować w procesie hydrotermalnego siarkowania.
Brakuje dokumentów i często są one nieprecyzyjne. The Chinese może być pierwszy odkrył, jak zrobić Vermilion w procesie suchym na początku naszej ery. Inna tradycja głosi, że Zosimos z Panapolis , naukowiec i alchemik grecki urodzone w Egipcie , że III th wne najpierw wymienione w swoich pismach i odkrył, że Cinnabar składał się z siarki i rtęci. Mniej więcej w tym samym czasie wędrowny filozof Théophraste w swoim traktacie Des Pierres podkreśla jakość cynobru z wyspy Ceos , który, jak twierdzi, jest lepszy niż ten z Lemnos i Sinope .
Perski lub arabskiej alchemik jabir ibn Hayyan pokazał VIII th wieku jeśli rtęci może być rozłożony na poszczególne składniki, można również produkować na gorąco z siarką i rtęci. W Arabowie byłoby zatem u podstaw wprowadzenia cynobru na Zachodzie .
Odkrycie syntezy siarczku rtęci było główną innowacją średniowiecza w dziedzinie sztuki. Dzięki obfitości cynobru, paleta malarzy poszerza się i potrzebne są inne jasne kolory, aby ją zharmonizować. Sztuka tego okresu, głównie religijna, obfituje w cynober, złoto płatkowe i błękit ultramaryny , które są trzema głównymi kolorami średniowiecznej palety. Cynober, o takim samym składzie podstawowym jak cynober , można wytwarzać niemal w dowolnym miejscu na małych tyglach, a jest szczególnie szeroko stosowany m.in. jako czerwony atrament w rękopisach .
Benedyktyński mnich Teofil opisuje produkcję cynobru na koniec XI XX wieku w swoim Schedula diversarum Artium . Potrzebna jest siarka, która może być trzech rodzajów: czarna, biała lub żółta. Jest łamany na suchym kamieniu i dodaje się równą część rtęci. Gdy wszystko jest wymieszane i umieszczone w glinianej butelce lutniowej, aby uszczelnić otwór, aby dym nie ulatniał się, zanurza się go w rozżarzonych węglach i gdy garnek się nagrzewa, słychać trzaski, to siarka łączy się z rtęcią. Kiedy hałas ustanie, możemy zdjąć garnek z ognia i zabrać pigment. Technika opisana przez Theophilusa, w której pigment jest wytwarzany przez bezpośrednią syntezę z siarki i rtęci, powinna dać dość czysty pigment, chociaż dokładny skład trzech rodzajów siarki nie jest znany.
Alchemik Albert Wielki jest często wymieniany jako pierwszy zostały zsyntetyzowane siarczek rtęci w średniowieczu. Znał twórczość szkół arabskich iw swoich traktatach akceptuje i wykorzystuje prace Jabira Ibn Hayyana z załączonymi własnymi obserwacjami. Według niego metale powstają z mieszanin siarczków i rtęci. Rtęć i siarczek łączą się i łączą w twardniejącej ziemi jako minerał, z którego można wydobyć metal . Dlatego opisuje syntezę cynobru przez sublimację mieszaniny siarki i rtęci.
Badania nad produkcją syntetycznych cynobru znacznie zwiększyło XVIII th wieku XIX th wieku. W tym czasie Holendrzy zazdrośnie utrzymywali w tajemnicy swoje procesy produkcyjne. English Vermilion miała bardzo złą reputację, ponieważ jego kolor zmienia się szybko. Naturalny pigment przestaje być wprowadzany do obrotu w XIX -tego wieku. Wilgotny cynobru proces produkcji rozpoczyna się do stosowania w Niemczech w XVIII p wieku. Na początku XX th wieku, Vermilion otrzymuje czerwoną kadmu (PR108), które są dobrą alternatywą.
Pigment siarczku rtęci jest zakazany ze względu na jego toksyczność, Vermilion oznacza w handlu kolorami kolory wykonane z czerwieni toluidynowej PR3, azo PR4, naftolu AS PR9 lub innych pigmentów.