Biskup |
---|
Śmierć |
552 Chalcedon |
---|---|
Zajęcia | Poeta , biskup , pisarz |
Religia | Kościół katolicki |
---|
Verecundus jest biskup Junca , w prowincji Afryki ( Byzacena ), który żył w VI XX wieku, zmarł w Chalcedonie w 552 .
Maria Grazia Bianco, redaktor Carmen Paenitentia , została zidentyfikowana z postacią, która pojawia się w Johannide of Corippus : wiosna 548 , buntownicze plemiona dowodzone przez mauretańskich przywódców Carcasan i Antalas otaczają pozbawione murów miasto Junca , ale wycofują się bez grabieży to dzięki interwencji biskupa („ sacerdos ”), z czego nieco dalej podkreśla się, że „modli się nieustannie za obóz łaciński”; dla filologa, w pieśni VII tego eposu, skomponowanej około 551 roku , poeta chciałby powołać się na sprawę swego piśmiennego przyjaciela, zaniepokojonego wówczas władzą, która być może przyniosła mu hańbę.
Verecundus jest najbardziej znany dzięki Chronicle of Victor de Tunnuna ze swej strony w sporze z rozdziałów Trzy . Papież czuwający , w swoim Judicatum z 11 kwietnia 548 r. , Ratyfikował swoje potępienie, biskup Afryki zebrany na soborze w 550 r. Zerwał z nim komunię i wyjaśnił się w liście skierowanym do cesarza Justyniana . W następnym roku, czterech biskupów (Arcybiskup-Prymas Reparatus z Kartaginy , Firmus Tipasa, Primasius z Hadrumetus i Verecundus) zostali wezwani do Konstantynopola , gdzie przybył w lecie 551 : the14 sierpniaPrimase i Verecundus byli u boku Papieża Czuwania, kiedy odprawił i ekskomunikował biskupa Teodora Ascidasa , doradcę religijnego Justyniana i inspiratora potępienia trzech rozdziałów , a następnie schronił się w kościele św. Piotra w pobliżu pałacu Hormisdas. Plik23 grudniaNastępnie ci sami dwaj biskupi towarzyszyli Papieżowi, gdy nocą uciekał ze swojej stolicy w stolicy, przekroczył Bosfor i szukał azylu w kościele św. Eufemii w Chalcedonie (gdzie odbył się słynny Sobór 451 ). Według Victora de Tunnuna , Verecundus zmarł w pensjonacie przylegającym do tego kościoła, a więc na początku 552 r. , Ponieważ Papież był z powrotem w Konstantynopolu wiosną po otrzymaniu zapewnień.
Jego zachowane dzieło o pewnej atrybucji składa się z następujących tekstów:
Kard Pitra , który redagował pracy ( Spicilegium Solesmense , t. IV, Paryż, Firmin-Didot, 1858), przypisuje także zbiór dokumentów odnoszących się do Rady Chalcedoński , Excerptiones z GESTIS Chalcedonensis Concilii , której istnieją dwie opinie , który jest bardziej omawiany. Izydor z Sewilli ( De viris illustribus , § 12) również mówi o wierszu o Zmartwychwstaniu i Sądzie Ostatecznym do tego stopnia, że niektórzy myśleli o nim jako o wierszu w 512 heksametrach , zatytułowanym De judicio Domini , bez ustalonego autora ( przekazywane wśród dzieł Tertuliana ).